آثار لئوناردو داوینچی

داوینچی یکی از بزرگ‌ترین نقاشان دوره‌ی رنسانس بود که همواره سنت‌ها و تکنیک‌های گوناگون هنری را آزمود تا اثری بی‌عیب و نقص بیافریند. تعداد آثار لئوناردو داوینچی چندان چشمگیر نیستند، اما هریک از آنها سرشار از نبوغ هنری، تکنیک‌های بدیع و ذوق فراوان هستند که بیننده را متحیر می‌کنند.

او برای نقاشی‌های خود، ترکیب‌بندی‌های نبوغ‌آمیز ابداع کرد، شخصیت‌های نقاشی خود را با توجه به ویژگی‌های روانی به تصویر کشید، اندام انسان را با بررسی آناتومی بدن، به‌ درستی ترسیم کرد و بالاخره با آزمودن روش‌های گوناگون موفق شد فضا و اشیای سه‌بعدی را بر روی سطحی دوبعدی نقاشی کند.

نتیجه‌ی این کنجکاوی‌ خستگی‌ناپذیر، پروژه‌های متعدد ناتمامی بودند که تصویری زنده، پیچیده و ظریف از طبیعت انسان ارائه می‌کنند. آموزه‌های او هنر نقاشان نسل آینده را تحت تاثیر قرار داد و برای قرن‌های متمادی، تکنیک‌های او به معیار نقاشی بدل شد.

وقتی لئوناردو داوینچی در سال ۱۵۱۹ چشم از دنیا فرو بست، دفترچه‌های بی‌شمار با طرح‌ها و یادداشت‌های فراوان و آثار تکمیل‌شده‌ی اندکی از خود به یادگار گذاشت. برخی از کارهای او توسط دستیارانش تکمیل شدند اما بیشتر آن‌ها از میان رفتند.

مشهورترین اثر هنری جهان است و هرروزه هزاران بازدیدکننده را از سراسر جهان به موزه‌ی لوور پاریس می‌کشاند. بسیاری از بازدیدکنندگان تحت تاثیر نگاه مرموز و لبخند رازآلود پرتره قرار می‌گیرند.

شاید پرتره‌ی به‌ظاهر معمولی زن جوان با لباس ساده، نقاب نازک روی چهره، رنگ‌های مات تابلو و نداشتن جواهرات برخی از بازدیدکنندگان را دچار سردرگمی کند؛ بازدیدکنندگانی که متحیرند چرا این تابلو، این‌همه جنجال به پا کرده است.

به نظر می‌رسد سادگی تابلو استعداد لئوناردو را در سبک رئالیسم تحت‌الشعاع قرار داده است. چهره‌ی سه‌بعدی سوژه، بیانگر مهارت داوینچی در بکار بردن تکنیک اسفورماتو (محو کاری) است؛ تکنیک هنری که در آن برای ایجاد فرم از تغییر تدریجی سایه‌روشن به‌جای خطوط استفاده می‌شود.

ویژگی‌های برجسته‌ی تابلو ازجمله نقابی که با ظرافت نقاشی شده، موی بافته و ترسیم دقیق لایه‌های پارچه بیانگر صبر بی‌پایان لئوناردو در بازآفرینی مشاهدات دقیق او است.

حالت مبهم چهره‌ ‌بر واقع‌گرایی اثر می‌افزاید و بازدیدکنندگان را دچار تردید می‌کند که آیا مونالیزا لبخند دلنشین یا تمسخرآمیزی بر لب دارد؟ دلیل این ابهام، پیچیدگی پرتره است که همچون انسان‌ها، در‌ آنِ ‌واحد، خصوصیات متضادی را به نمایش می‌گذارد.

10 اثر معروف وی

• مونالیزا(۱۹-۱۵۰۳ میلادی)‌
• شام آخر (۹۸-۱۴۹۵ میلادی)
• مرد ویترویوسی (۱۴۹۰ میلادی)
• خودنگاره (۱۶-۱۵۱۵/۱۴۹۰ میلادی)‌
• بانوی‌ صخره‌ها (۸۶-۱۴۸۳ میلادی)
• سر زن (۱۰-۱۵۰۰ میلادی)
• بانویی با قاقم (۹۱-۱۴۸۹ میلادی)
• سالواتور موندی (۱۵۰۰ میلادی)
• جینورا د بنچی (۷۸-۱۴۷۴ میلادی)
• باکره و کودک به همراه حنای قدیس (۱۹-۱۵۰۳ میلادی)