درباره جین آستین

جین آستن رمان‌نویسی انگلیسی است که در ۱۶ دسامبر ۱۷۷۵ به دنیا آمده‌است. جین ۶ برادر و یک خواهر داشت. او به همراه خواهرانش برای تحصیل به آکسفورد فرستاده شدند اما بیماری و مشکلات مالی منجر به ادامه تحصیل آنها در منزل شد. جین در حدود سال ۱۷۸۷ شروع به نوشتن کرد.

۱۰ دانستنی جالب از زندگی جین آستن 

۱_ وقتی در آکسفورد بودند، جین و خواهرش کاساندرا به تیفوس مبتلا شدند. به طوری که جین حتی تا دم مرگ رفت.

۲_ ظاهرا جین آستن نوشتن شعر و داستان کوتاه را از سال ۱۷۸۷ آغاز کرده و در ابتدا آنها را برای خانواده‌اش به عنوان سرگرمی می‌خوانده است.

۳_ عشق اول جین فردی به نام Tom Lefroy بود. جین با عمه‌ی تام که Anne نام داشت دوست بود. وقتی آن در مورد این عشق فهمید، تام را از ازدواج منع کرد، چرا که اگر با چنین آدم ناشناس و بی‌اصل و نسبی ازدواج می‌کرد، او را از ارث محروم می‌کرد. جین در سال ۱۸۰۱ عاشق یک روحانی شد. او برنامه ریخته بود تا با خانواده‌ی جین ملاقات کرده و سپس از او خواستگاری کند، اما از دنیا رفت.

۴_ جین در ۲۳ سالگی، نسخه‌ی اصلی کتاب‌های غرور و تعصب، عقل و احساس و نورثنگرابی را تمام کرده بود.

۵_ تمام آثار جین آستن در زمان حیاتش به طور ناشناس منتشرشدند. غرور و تعصب، نوشته‌ی نویسنده‌ی عقل و احساس، عقل و احساس، نوشته‌ی یک خانم.

۶_ جین آستن در طول زندگی خود ۶ رمان نوشت.

۷_ نورثنگرابی و ترغیب پس از فوت جین آستین منتشر شدند.

۸_ جین آستن علاوه بر رمان، داستان‌های کوتاه، شعر، نمایشنامه، دعا و نامه هم می‌نوشت.

۹_ جین آستن ۳ جلد داستان‌های تخیلی تحت نام Juvenilia دارد.

۱۰_ جین آستن در ۱۸ جولای ۱۸۱۷ در سن ۴۱ سالگی درگذشت. او به بیماری‌ای دردناک مبتلا شده بود که همچنان نیز مشخص نیست چه بوده است. برخی گمان می‌کنند که بیماری کلیوی، بیماری غدد لنفاوی و حتی عود مجدد تیفوس داشته‌است.

در رمان‌های او تمایلات متعرضانه یا تند جنسی (طبیعتا) وجود ندارد او علاقه دارد لحظه‌های عاشقانه و احساسی داستان را مختصر برگزار کند. اهل توصیف‌های جزئی یا رمانتیک در این صحنه‌ها نیست. توصیف ریز به ریز مکان‌ها و قیافة آدم‌ها هم از کارهایی است که آستین کمتر می‌کند.
 

آستین از نثر احساساتی تقریبا متنفر بود. در رمان آخرش (اغوا) که احساساتی‌ترین کارش است، جمله‌ای مثل «آنی! آنی دلبند من!»، در نسخة نهایی تبدیل شده به «آنی!»
 هیچ‌کدام از کاراکترهای اصلی، در طول داستان، نمی‌میرند.کمتر پیش آمده، آستین مکالمات یک جمع مردانه را نقل کند یا درباره‌اش بنویسد.

جین آستین، در ایران هم هنوز طرفدار دارد، چه رسد به خوانندگان سراسر جهان که پس از دویست سال از دورهی این نویسندهی کلاسیک، همچنان رمانهای او را در ردیفِ پرخوانندهترین آثار ادبی جهان قرار دادهاند. جین آستین چنان مقامی در ادبیات انگلیسیزبان یافته است که اکثر مورخان تاریخ ادبیات و منتقدان، معتقدند مقامی را در نثر دارد که شکسپیر در درام داشت.