تاریخچه پاستا ایتالیایی

تاریخچه پاستا ایتالیایی

ایتالیا جاذبه های گردشگری بسیار زیادی دارد، اما هیچ چیز به اندازه غذا و آشپزی این کشور شهرت ندارد. در این میان، پاستا به عنوان غذای ملی ایتالیا جایگاهی ویژه دارد و انواع مختلفی از آن در ایتالیا تهیه می شود. امروزه پاستا ایتالیایی یکی از محبوب ترین غذاها در تمام دنیاست و با تنوع شکل و اندازه و طرز تهیه های مختلف توانسته هر سلیقه ای را راضی کند. امروز می خواهیم در مورد تاریخچه پاستا ایتالیایی صحبت کنیم و فراز و نشیب های این غذای خوشمزه ایتالیایی را در گذر زمان بررسی کنیم. در این سفر لذیذ همراه الی گشت باشید.
خاستگاه پاستا
امروزه پاستا ایتالیایی در آشپزی تمام کشورها وجود دارد و انواع مختلفی از آن تهیه و طبخ می شود. هر کشور با توجه به فرهنگ خود پاستای ویژه ای اختراع کرده است و آن را با طبع و ذائقه خود تطبیق داده است. از پاستا اسپاتزل در آلمان گرفته تا اوزو در یونان و نودل برنج و تخم مرغ در آشپزی آسیایی طیف متنوعی از این غذای خوشمزه تهیه می شود. اما داستان پاستا از کجا شروع شد؟
وقتی به پاستا و خاستگاه آن فکر می کنیم بی درنگ یاد کشور ایتالیا می افتیم. بر خلاف پیتزا و سس گوجه که غذاهایی جدید محسوب می شوند پاستا تاریخچه قدیمی تری دارد و به صدها سال پیش برمی گردد. باور عامه بر این است که مارکوپولو جهانگرد مشهور در قرن ۱۳ به چین سفر کرد و ایده نودل را به ایتالیا آورد. اما تحقیقات نشان می دهد که پاستا خیلی پیش از آن در سیسیل مصرف می شده است. همچنین اسناد تاریخی غذایی را کشف کرده اند که در دوران رمی ها و اتروسک ها محبوب بوده است. این غذای نودل مانند هم دست مثل پاستا از آرد گندم سمولینا تهیه می شده و لاگان نامیده می شده است و احتمالا واژه لازانیا از همین کلمه گرفته شده است. البته این غذا طرز تهیه ای متفاوت داشته و در فر کباب می شده است. لاگان اگرچه با پاستای ایتالیایی امروزی شباهت های زیادی داشته است اما لازم بود چند قرن بگذرد تا بالاخره محبوب ترین غذای ایتالیایی راه خود را به سفره های ما باز کند.
پاستا در گذر زمان

در قرن ۱۴ پاستای خشک شده غذایی بسیار محبوب بود، چون تا مدت زمان زیادی می شد این غذا را مصرف کرد. به همین دلیل در سفرهای دریایی طولانی و مسافرت های جهانگردی استفاده زیادی پیدا کرد. اتفاقا از طریق همین سفرهای دریایی و زمینی بود که پاستا به کشورهای دیگر هم راه پیدا کرد. تا آن زمان پاستا ایتالیایی در شکل های مختلفی تولید می شد و تکنولوژی جدید تهیه پاستا را راحت تر می کرد. تا پیش از آن برای تهیه پاستا باید خمیر را برای ساعت ها ورز می دادند و کار سخت و طاقت فرسایی بود. دستگاه های تولید ماکارونی و پاستا باعث شد کم کم این غذا رواج بیشتری پیدا کند و بخشی از زندگی ایتالیایی شود. البته تحول بزرگ بعدی پاستا زمانی اتفاق افتاد که در قرن ۱۹ پاستا با گوجه فرنگی آشنا شد! ترکیب این دو باعث شد پاستا به غذایی بسیار لذیذ و خوشمزه تبدیل شود و به سرعت در سرتاسر ایتالیا و دنیا محبوب شود.
البته گوجه خیلی قبل تر به اروپا و ایتالیا وارد شده بود اما کشت و پرورش گسترده آن تا مدت ها به تعویق افتاده بود. شاید یکی از دلایل این امر این باشد که شایعه هایی مبنی بر سمی بودن گوجه در اروپا بر سر زبان ها افتاده بود و تا اواسط قرن نوزدهم این باورهای غلط ادامه داشت. اما در سال ۱۸۳۹ برای اولین بار در اسناد در مورد پاستا یا گوجه فرنگی سخن به میان آمده است. کم کم گوجه در کشورهای مختلف اروپایی و از جمله جنوب ایتالیا کشت داده شد و به این ترتیب گوجه پای خود را به آشپزی ایتالیایی باز کرد.

پاستای امروزی

امروزه پاستا یکی از مشهورترین غذاهای ایتالیایی و از جمله محبوب ترین غذاها در دنیاست. تخمین زده می شود ه هر فرد ایتالیایی سالانه ۲۷ کیلوگرم پاستا نوش جان می کنند و به این ترتیب رکورد آمریکایی ها را در این زمینه پشت سر گذاشته اند. پاستا در ایتالیا از آرد سمولینا تهیه می شود و حجم بالایی از این آرد سالانه در ایتالیا مصرف می شود. پاستا در کشورهای مختلف مصرف می شود و دستور غذایی های مختلف و متنوعی از این غذا وجود دارد. حتی هرکس می تواند با اضافه کردن مواد غذایی دلخواه، پاستای ویژه خود را آماده کند.

بیش از ۳۰۰ نوع پاستا در دنیا وجود دارد!

پاستا در شکل ها و اندازه های مختلفی تهیه می شود و حدود ۳۰۰ نوع پاستای خشک در ایتالیا تولید می شود. پاستا پروانه ای، پنه، اسپاگتی، ماکارونی، فتوچینی، روتینی، بوکاتینی، ریگاتونی و صدها مدل و شکل دیگر از پاستا تهیه می شود و هر سلیقه ای را راضی می کند. پاستا دیگر تنها یک غذا برای سیر شدن نیست، بلکه یک هنر است که با ترکیب شکل ها و رنگ های مختلف توانسته به یک شاهکار خوشمزه تبدیل شود.
تهیه پاستا در ایتالیا قوانین و شرایط خاصی دارد و مثلا در تهیه پاستای خشک تنها باید از آرد سمولینا و آب استفاده شود. همچنین پاستاها پس از شکل داده شدن باید در دمای خاصی قرار داده شوند تا خشک شوند. دما و زمان خشک شدن پاستا در طعم و کیفیت آن تاثیر زیادی دارد. اما امروزه برای تولید انبوه پاستا دما را بیشتر می کنند تا مدت زمان خشک شدن کوتاه تر شود. بنابراین شاید پاستاهای صنعتی آن طعم و کیفیت پاستاهای خانگی و قدیمی ایتالیایی را نداشته باشد. در روش سنتی، پاستا با سرعت بسیار کمتری خشک می شود و حتی ممکن است ۵۰ ساعت طول بکشد تا پاستاها کاملا خشک شوند. خود ایتالیایی ها معتقدند این روش باعث خوشمزه تر شدن پاستا می شود و هنوز هم مادربزرگ های ایتالیایی خودشان آستین بالا می زنند و خمیر پاستا درست می کنند.