کمکهای اولیه و امدادگری

اصول کلی کمک های اولیه در تمام سوانح، صرف نظر از وخامت آن یکسان می باشند. حادثه هر چه که باشد وظیفه امدادگر آن است که به سرعت و با خونسردی به طور صحیح وارد عمل شود.

وظایف امدادگر را می توان در پنج عنوان طبقه بندی نمود:

برخورد مناسب با حادثه و مصدوم

ارزیابی صحنه حادثه

معاینه و ارزیابی مصدوم

اقدامات درمانی

انتقال مصدوم

1- برخورد مناسب با حادثه و مصدوم:

در برخورد با مصدوم و اطرافیان وی حفظ آرامش و خونسردی و همچنین انتقال این آرامش به مصدوم و اطرافیان او می تواند اعتماد و اطمینان آنها را در کمک رسانی جلب نماید. مسلما با مطرح نمودن یک تشخیص غلط برای مصدوم یا بیمار موجب ایجاد ترس و اضطراب در آنها خواهید شد.

اجازه ندهید مصدوم جراحات خود را ببیند این امر ممکن است وضعیت مصدوم را بدتر نماید و یا عدم رعایت احترام و دستپاچگی شما می تواند موجب سلب اعتماد مصدوم و همراهان او از شما شود. پس از کسب اطمینان از اینکه برای نجات مصدوم خود را به خطر نمی اندازید، چنانچه پزشک، پرستار یا شخص با تجربه تر از شما در محل حضور نداشت با آرامش عهده دار مسئولیت امداد شوید.

2- ارزیابی صحنه حادثه:

ابتدا بر خود مسلط شوید و بررسی دقیقی از وضعیت سانحه به عمل آورید و در مورد اولویت اقدامات، تصمیم گیری نمایید. شرایطی که در این امر موثر هستند عبارتند از:

1- رعایت ایمنی – 2- کمک خواستن از دیگران –3- تقاضای کمک از مراکز اورژانس

رعایت ایمنی

نخستین و مهم ترین اولویت کار شما، حفظ امنیت خود شما است.

این قانون را به یاد داشته باشید: در صورتی که آسیب ببینید قادر به کمک به مصدوم، سایر امداد گران یا خود نخواهید بود. بنابراین خود را از مکان های بالقوه خطرناک مانند نواحی نشت مواد سوختنی، آتش سوزی، خروج مواد شیمیایی، وجود اشعه و …. دور کنید.

هیچ گاه وارد صحنه های شلوغ و بی ثبات مانند صحنه جنایت، گروگانگیری و آشوب نشوید مگر اینکه تحت کنترل نیرو های پلیس باشید. وقتی احساس میکنید بیمار، بستگان او یا افراد حاضر در صحنه تحت تاثیر دارو ها یا الکل قرار دارند یا دچار اختلالات رفتاری یا مشکلات روانی هستند، بسیار احتیاط کنید.

در صحنه حادثه راهنمایی های پلیس، نیروی برق و آتش نشانی و سایر کارشناسان را بکار بگیرید. برای مثال:

تصادفات جاده:

یکی از حاضرین را مامور کنید که ترافیک را کنترل نماید، او را در محلی دور از خود و مصدومین بگذارید. مواظب خطر آتش سوزی از ناحیه باک بنزین باشید، موتور های روشن را خاموش نمایید.

گاز و دود های سمی:

در صورت امکان بلافاصله منبع گاز یا دود را قطع و مصدوم را از محل خارج کنید.

برق گرفتگی:

اتصال برق را قطع کنید و احتیاط نمایید در حین انجام کمک های اولیه با برق تماس پیدا نکنید.

آتش سوزی و ریزش آوار:

قبل از هر کاری بلافاصله مصدوم را به محل امن انتقال دهید.

برای درمان مصدومان لازم است محیط را ایمن سازید. برای حفظ ایمنی بیماران یا افراد حاضر می توانید مسیر عبور و مرور وسایل نقلیه را تغییر دهید. در شب لباس های روشن و در صورت امکان وسایل شب نما استفاده نمایید و به صحنه حادثه نور کافی بتابانید.

علاوه بر این در صورت لزوم برای جلوگیری از بیماری های عفونی به هنگام مراقبت از مصدوم از وسایل جدا کننده ی ترشحات بدن مانند دستکش لاتکس، ماسک و در صورت امکان عینک محافظ و گان استفاده کنید.

درخواست کمک از حاضرین

بعضی از حاضرین می توانند کاملا مفید باشند و در درمان مصدومین به شما کمک کنند. سایر حضار ممکن است فقط سر و صدا راه بیندازند. این دسته از افراد را با مسئولیتی که به آنها واگذار میکنید، مشغول نمایید و مانع دخالت آنها در کارتان شوید. از فردی بخواهید که ترافیک را کنترل کند و از دیگری درخواست نمایید جلوی ازدحام جمعیت را بگیرد.

عده ای را برای درخواست کمک به سوی تلفن روانه کنید و مطمئن شوید که پیامی را که باید برسانند کاملا فهمیده اند. برای اطمینان از این قضیه از آنها بخواهید که پیام را بنویسند یا تکرار کنند. از کلیه افراد بخواهید که پس از انجام کار، گزارش خود را به شما بدهند.

تقاضای کمک از مراکز اورژانس

در صورتی که احساس کردید به امکانات و یا نیروهایی مانند آمبولانس، پلیس و آتش نشانی احتیاج دارید، در این زمینه اقدام نمایید. چنانچه خودتان و یا فرد دیگری را جهت انجام این امور فرستاده اید، اطمینان حاصل نمایید که اطلاعات به درستی انتقال یافته است.

الف – شماره تلفن خودتان: (اگر در محل حادثه تلفن وجود دارد) شماره تلفن را در ابتدا به مسئول مربوطه بدهید تا اگر به هر دلیلی مکالمه قطع شد او بتواند با شما تماس برقرار کند.

ب – محل دقیق سانحه : به نزدیکترین خیابان اصلی یا سایر نشانه های راهنمایی کننده اشاره نمایید.

پ – نوع و شدت حادثه : به طور مثال تصادف رانندگی، دو اتومبیل به هم خورده اند، چهار نفر مصدوم شده اند.

ت – تعداد، جنس و سن تقریبی مصدومین و درصورت امکان ماهیت جراحت.

ث – تقاضای کمک های ویژه در موارد خاص: چنانچه با مواردی نظیر حمله قلبی یا زایمان مواجه هستید قبل از گذاشتن گوشی تلفن مطمئن شوید که تمام اطلاعات ضروری رد و بدل شده است.