0

توضیحاتی در مورد ریزش مو

توضیحاتی در مورد ریزش مو انواع مو موخوره شوره سر ماسک مو کاشت مو
ثبت شده 3 سال پیش توسط پریسا قلی زاده ویرایش شده در 1400/3/29

ریزش مو یکی از مشکلاتی است که به طور طبیعی در بدن همه انسان ها وجود دارد. ریزش مو ممکن است به خاطر برخی از مشکلات بیشتر از حد نرمال شده و رویش مجدد موها جواب گوی این حد از ریزش مو نشود. بدین ترتیب شاهد کم پشت شدن موها و در نتیجه طاسی در ادامه خواهیم بود.

توضیحاتی در مورد ریزش مو

1 جواب

0
3 سال پیش توسط: پریسا قلی زاده

توضیحاتی در مورد ریزش مو

افزایش سن به طور طبیعی سبب کم پشت شدن تدریجی مو می گردد. با وجود این چنانچه سرعت ریزش مو بیشتر از سرعت رویش مجدد آن باشد، یا زمانی که موهای جدید نازکتر از موهای از دست رفته باشند و یا موها بصورت پراکنده رویش کنند، ریزش مو می تواند منجر به طاسی گردد.

۲۲ علت مهم ریزش مو

 ریزش مو در ابتدا با دیدن موهای اضافی بر روی شانه سر و گاهی پوست شما شروع می شود و ممکن است تا خالی شدن کف سر پیشرفت نماید. طاسی معمولا در اثر ریزش زیاد مو از کف سر ایجاد می گردد، و می تواند به دلایل موروثی، استفاده از داروهای خاص و یا شرایط پزشکی خاص حاصل شود. هر کسی  اعم از زن، مرد و کودک و.... ممکن است ریزش مو را تجربه کند.

برخی از افراد ترجیح می دهند، کم مویی خود را پنهان نکرده و درمانی نیز اتخاذ نمی کنند؛ و برخی دیگر ممکن است کم مویی خود را با آرایش، موی مصنوعی یا کلاه و... بپوشانند، و گروهی دیگر از داروها و یا عمل های جراحی برای درمان ریزش موی خود استفاده می نمایند. اما باید توجه داشته باشید، قبل از هرگونه اقدام برای درمان ریزش مو، با پزشک متخصص در مورد علت ریزش مو و بهترین روش درمان پیشنهادی صحبت نمایید.
 
نشانه ها

اصطلاح پزشکی که معمولا برای ریزش مو استفاده می گردد، آلوپسی((alopecia می باشد. الگوی طاسی کم پشت شدن تدریجی موها در بالای سر رایج ترین نوع آلوپسی است و تقریبا یک سوم از زنان و مردان را تحت تاثیر قرار می دهد. این نوع از آلوپسی پایدار است، اما دیگر انواع آلوپسی مانند ریزش موی منطقه ای ( alopecia areata) موقتی می باشد و شامل ریزش مو از کف سر یا دیگر قسمت های بدن می گردد.

ریزش موی پایدار

•    طاسی به الگوی مردانه ( آلوپسی آندروژنتیک):

 این الگوی طاسی در مردان ممکن است خیلی زود و حتی از سنین نوجوانی آغاز گردد. معمولا مشخصه این نوع ریزش مو، کم شدن موها از خط رویش مو در شقیقه ها و کم مو شدن از قسمت بالای سر می باشد. در نهایت ممکن است به طاسی کامل یا جزئی منجر گردد.

•    طاسی به الگوی زنانه ( آلوپسی آندروژنتیک):

ریزش موی ثابت در زنان معمولا به به نازک شدن موها در قسمت جلو و کنار تاج سر محدود می گردد. موهای قسمت جلوی سر در زنان باقی می ماند و بندرت طاسی کامل را تجربه می کنند.

•    آلوپسی مربوط به زخم:

 این شرایط نادر در زمان آسیب های التهابی و زخم شدن پیاز مو اتفاق می افتد، و سبب ریزش موی دائمی می گردد. گاهی اوقات ریزش موی منطقه ای با خارش و درد همراه است.
 
ریزش موی موقتی

•    ریزش موی منطقه ای(Alopecia areata):

این نوع ریزش مو معمولا بصورت تکه تکه و منطقه کوچکی از سر در حدود یک چهارم را دربر می گیرد. این بیمار ی معمولا شامل ریزش مو در چند منطقه بر کف سر می گردد، اما ممکن است سبب ریزش موی منطقه ای در هر نقطه از بدن که مو دارد مانند ابروها، مژگان، ریش و..... گردد. در موارد نادری نیز ممکن است سبب ریزش مو در سرتا سر بدن گردد. چنانچه ریزش مو تمام کف سر را دربرگیرد آلوپسی کلی (alopecia totalis)  نامیده می شود و چنانچه تمام بدن را دربرگیرد آلوپسی فراگیر ( alopecia universalis)  نامیده می شود. ممکن است قبل از ریزش مو درد و خارش ایجاد شود، اما معمولا این نشانه ها بسیار کم  می باشند.

•    تلوژن افلوویوم ( Telogen effluvium) :

 این نوع از ریزش موی موقتی و شدید معمولا ناگهانی اتفاق می افتد؛ و اغلب بعد از یک بیماری یا استرس بزرگ در زندگی حادث می گردد. در زمان شانه کردن یا شستن موها، ممکن است دسته ای از موها ریزش کنند.

•    ریزش موی کششی ( Traction alopecia) :

 این نوع ریزش مو ناشی از کشش مداوم و فشار طولانی مدت برروی موهاست این نوع ریزش مو معمولا زمانی اتفاق می افتد که شما از کلاه گیس یا بافتهای مو استفاده می نمایید ومعمولا در جاهایی که مو کشیده می شود، ریزش مو بیشتر است.

•    آناژن افلوویوم ( anagen effluvium):

در این نوع ریزش مو، رویش فعالانه موها در مرحله آناژن تحت تاثیر قرار می گیرد؛ دلیل این امرمصرف داروهای شیمیایی بعنوان مثال برای درمان سرطان و ... می باشد. معمولا ریزش مو بلافاصله بعد از شروع درمان آغاز می گردد، و از حالت telogen effluvium شدیدتر می باشد.
 
علت

از دلایل ریزش مو می توان به تغییرات هورمونی، خراش یا صدمه دیدن مو اشاره کرد؛ همچنین برخی از پیازهای مو فاز رشدی کوتاهتری دارند، در نتیجه دسته های مویی نازکتر و کوتاهتری می سازند. موهای شما دائما در چرخه رشد و استراحت قرار دارد که این چرخه ها در افراد مختلف،  متفاوت می باشد. اما بطور کلی فاز رشد موی کف سر که آناژن (anagen) نامیده می شود، معمولا 2-3 سال طول می کشد. در طول این دوره موها کمتر از یک سانتی متر در هر ماه رشد می کنند.  فاز استراحت که تلوژن (telogen) نامیده می شود، معمولا 3-4 ماه طول می کشد. در انتهای فاز استراحت، مو ها ریزش می کنند و و در همین محل موهای جدید شروع به رویش می نمایند.

اغلب افراد در حالت طبیعی روزانه 50-100 موی خود را از دست می دهند؛ اما با داشتن حدود 100000 مو در کف سر، این میزان ریزش مو نباید سبب کم پشت شدن موی سر گردد.

افزایش سن به طور طبیعی سبب کم پشت شدن تدریجی مو می گردد. با وجود این چنانچه سرعت ریزش مو بیشتر از سرعت رویش مجدد آن باشد، یا زمانی که  موهای  جدید نازکتر از موهای از دست رفته باشند و یا موها بصورت پراکنده رویش کنند، ریزش مو می تواند منجر به طاسی گردد.
 
دلایل انواع خاصی از ریزش مو

•      طاسی های الگویی (آلوپسی آندروژنتیک): در طاسی های الگویی مردان و زنان، فاز رشد کوتاهتر می باشد، و موها محکم و ضخیم نیستند. با هر چرخه رشد، ریشه مو ضعیفتر شده و موها سریعتر می ریزند. وراثت در این زمینه نقش مهمی دارد. داشتن سابقه خانوادگی آلوپسی آندروژنتیک، خطر طاسی را در شما افزایش می دهد. وراثت همچنین بر سنی که ریزش مو شروع می شود، سرعت ریزش مو ،  الگو و  وسعت طاسی تاثیرگذار است.

•      آلوپسی مربوط به زخم:  این نوع ریزش موی دائمی، در زمان آسیب های التهابی و یا خراش پیاز مو رخ می دهد. این امر از رویش موی جدید جلوگیری می نماید و در چندین مشکل پوستی متفاوت رخ می دهد؛ اما همچنان علت ایجاد این التهاب و فعال شدن آن ناشناخته است.

•     آلوپسی منطقه ای: این نوع ریزش مو، جزء بیماری های اتوایمون بوده اما علت آن همچنان ناشناخته است. افراد مبتلا به آلوپسی منطقه ای عموما در سلامتی خوبی به سر می برند، تعداد کمی از افراد ممکن است به اختلالات اتوایمون دیگری نیز مانند بیماری تیروئید مبتلا باشند. برخی از دانشمندان بر این باورند که بعضی از افراد بصورت ژنتیکی مستعد ابتلا به این نوع ریزش مو هستند وتوسط برخی از ویروس ها و حتی عوامل محیطی این شرایط را در آنها فعال می گردد. سابقه فامیلی، احتمال این بیماری را در شما بیشتر می کند. در این نوع ریزش مو، معمولا رویش مجدد موها برمی گردد، اما ممکن است شما رویش مجدد مو را برای مدتی از دست بدهید.

•      Telogen effluvium:  این نوع ریزش مو معمولا در اثر تغییراتی در چرخه طبیعی مو حادث می گردد. این ریزش مو زمانی اتفاق می افتد که شوکی (عاطفی یا جسمی) به سیستم شما وارد شود و سبب می گردد ریشه های موی شما زودتر به فاز استراحت وارد گردند. این امر رویش موها از ریشه ها را تحت تاثیر قرار می دهد. در یک یا دو ماه، پیاز مو مجددا فعال می گردد و موهای جدید شروع به رویش می کنند.  Telogen effluvium در پی استرس های عاطفی مانند مرگ یکی از اعضای خانواده یا استرس های فیزیولوژیکی مانند تب بالا، کاهش افراطی وزن بطور ناگهانی، رژیم های غذایی افراطی، کمبودهای تغذیه ای، عمل جراحی، و یا اختلالات متابولیکی ایجاد می گردد. بعد از بر طرف شدن این شرایط، موها مجددا شروع به رویش می کنند، البته ممکن است چند ماهی طول بکشد.

•     Traction alopecia: استفاده از موهای مصنوعی یا موهای مصنوعی که موهای شما را به شدت می کشند، سبب این نوع ریزش می گردند. چنانچه موی سر شما کشیده می شود، قبل از زخم شدن شدن کف سرتان و قبل از این که به ریشه موهایتان آسیب دائمی وارد گردد، جلوی کشیده شدن موی سرتان را بگیرید؛  معمولا رویش طبیعی موها مجددا برمی گردد.

دیگر دلایل ریزش مو

•     تغذیه نامناسب: دریافت ناکافی پروتئین و آهن در رژیم غذایی  و داشتن تغذیه ای نادرست سبب ریزش مو می گردد. رژیم های غذایی غلط (Fad diets, crash diets) و بیماری های خاصی مانند اختلالات مربوط به خوردن می توانند سبب تغذیه نامناسب در شما گردند.

•     داروها: داروهای خاصی که برای درمان بیماری های مجرای گوارشی، آرتریت، افسردگی، مشکلات قلبی و فشار خون تجویز می گردند، ممکن است سبب ریزش مو در برخی از افراد گردند. همچنین قرص های ضد بارداری ممکن است سبب ریزش مو در برخی از افراد شوند.

•     بیماری: بیماری هایی مانند دیابت و لوپوس ممکن است سبب ریزش مو گردند.

•     درمان های پزشکی:  شیمی درمانی و رادیوتراپی نیز ممکن است سبب ریزش مو گردند. تحت این شرایط فاز آناژن مو متاثر می گردد. بعد از قطع این درمان ها معمولا موهای شما شروع به رویش می کنند.

•     تغییرات هورمونی: تغییرات هورمونی و عدم تعادل در هورمون ها سبب ریزش موی موقتی می گردد. تغییرات هورمونی به دلایلی مانند بارداری، زایمان، قطع قرص های ضدبارداری، شروع یائسگی، و کم کاری یا پرکاری تیروئید ایجاد می شود. در پی تغییرات هورمونی، ریزش مو ممکن است تا 3 ماه به تاخیر بیافتد، همچنین رویش مجدد موهای جدید نیز ممکن است 3 ماه طول بکشد. در طول بارداری، موها بطور طبیعی پرپشت تر و ضخیم تر می باشند. معمولا 3 ماه بعد از زایمان ریزش مو اتفاق می افتد. چنانچه عدم تعادل هورمون ها بدلیل تولید اضافی تستوسترون باشد، سبب نازک شدن موها در قسمت تاج سر می گردد. با اصلاح عدم تعادل هورمون ها، ریزش نیز مو متوقف می شود.

•      شیوه های رفتاری با موها:  مواد شیمیایی که برای رنگ کردن، دکلره کردن، و یا صاف کردن و فر کردن موقتی مو استفاده می گردند، چنانچه بیش از اندازه و یا به شیوه غلطی استفاده شوند، سبب آسیب به مو و شکننده شدن آن می گردند. استفاده بیش اندازه از سشوار نیز چنانچه به ساقه مو آسیب وارد گرداند، می تواند سبب ریزش مو شود.

•     عفونت های مربوط به کف سر: عفونت هایی مانند قارچ ها می توانند به موها و پوست سرتان هجوم ببرند و سبب ریزش مو گردند. زمانی که عفونت ها درمان شوند، معمولا موها مجددا شروع به رویش می کنند. عفونت های قارچی معمولا با مصرف داروهای ضد قارچی، درمان می شوند.

•       Trichotillomania: نوعی بیماری روانی می باشد که در آن افراد تمایل زیادی به کشیدن موهای خود (از کف سر، ابرو و یا دیگر نقاط بدن) دارند. کشیدن مو از کف سر، سبب کم شدن مو در نقاط کمی از سر می گردد، و ممکن است تا مدتی پنهان بماند. علت این بیماری هنوز در دست تحقیق است و علت خاصی برای آن پیدا نشده است.
 

آمادگی برای ویزیت پزشک

شما معمولا در ابتدا به پزشک خانوادگی خود یا یک پزشک عمومی مراجعه می نمایید. با وجود این دربرخی از موارد شما سریعا به پزشک متخصص پوست و مو ارجاع داده می شوید. از آنجایی که زمان ملاقات با پزشک کوتاه می باشد و شما مشکلات زیادی برای بیان کردن دارید، بهتر است از قبل خود را برای این ملاقات آماده کنید.برخی از سوالات پایه ای که می توانید در مورد ریزش مو از پزشکتان بپرسید و آنچه از پزشک انتظار می رود، در اینجا بیان گردیده است.

آنچه شما باید انجام دهید

•    قبل از ملاقات از هرگونه محدودیت مطلع گردید: قبل از ملاقات با پزشک، از تمامی مواردی را که برای پیشرفت درمان شما لازم است، مانند محدودیت رژیم غذایی، مطلع گردید.

•    تمامی علایم و نشانه هایی را که تجربه می کنید، یادداشت نمایید: لیستی شامل هر آنچه که حتی ممکن است غیر مرتبط با این مشکل به نظر برسد برای قرار ملاقات، تهیه نمایید.

•    اطلاعات شخصی مهم خود را یادداشت نمایید: شامل استرس ها و یا تغییراتی که اخیرا در زندگی خود داشته اید.

•    لیستی از داروهایی که دریافت می کنید مانند ویتامین ها و مکمل های دیگر تهیه نمایید.

•    در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستان را همراه خود ببرید: گاهی به خاطر سپردن تمامی اطلاعات در طول ملاقات دشوار می باشد، کسی که همراه شماست در بخاطر سپاری اطلاعاتی که احتمالا شما در طول ملاقات فراموش می کنید، به شما کمک خواهد کرد.

https://www.asriran.com/fa/news/382213/%D9%87%D9%85%D9%87-%DA%86%DB%8C%D8%B2-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%B1%DB%8C%D8%B2%D8%B4-%D9%85%D9%88

loader

لطفا شکیبا باشید ...