علت افزایش بزاق و آب دهان

در زیاد شدن بزاق و جمع شدن آب دهان، غدد بزاقی بیش از حد معمول بزاق تولید می کنند. در کودکان بزرگتر و بزرگسالان، زیاد شدن بیش از حد بزاق و آب دهان ممکن است نشانه ای از یک بیماری زمینه ای باشد.

افزایش بیش از حد بزاق ممکن است بسته به علت، موقتی یا مزمن باشد. به عنوان مثال در عفونت دهان، بزاق بیشتری تولید شود تا باکتری ها را از بین بروند، که پس از درمان موفقیت آمیز عفونت، متوقف می شود.

افزایش بیش از حد آب دهان در حالت شدید مربوط به یک بیماری زمینه ای باشد که بر کنترل عضلات تأثیر می گذارد.

البته افزایش بیش از حد بزاق و آب دهان اغلب یک بیماری نیست بلکه معمولاً علامت یک بیماری زمینه ای دیگر است.

بزاق چیست؟

بزاق مایع شفافی است که توسط غدد بزاقی دهان تولید می شود. غذا را مرطوب کرده و به بلع کمک می کند. همچنین حاوی آنزیم هایی است که به هضم غذا کمک می کنند.

بزاق می تواند به بهبود زخم ها و از بین بردن میکروب های دهان کمک کند ، همچنین از خشکی جلوگیری کرده و به عنوان سدی در برابر مواد تحریک کننده و سموم عمل می کند.

به طور متوسط ، یک فرد سالم هر روز بین ۰.۷۵ تا ۱.۵ لیتر بزاق تولید می کند. تولید بزاق در هنگام غذا خوردن به اوج خود می رسد و در هنگام خواب به کمترین میزان خود می رسد.

بزاق بیش از حد می تواند در صحبت کردن و غذا خوردن مشکل ایجاد کند. در موارد شدید افزایش بیش از حد آب دهان و ریزش آن می تواند باعث اضطراب اجتماعی و کاهش عزت نفس شود.

علت افزایش بیش از حد بزاق و جمع شدن آب دهان

پروتزهای دندان

عفونت های سینوسی ، گلو یا صفاقی

ریفلاکس معده و برگشت بزاق در هنگام سوزش معده

بارداری

داروهای مسکن و ضد تشنج خاص

سمومی مانند جیوه

عفونت های سینوسی ، گلو یا صفاقی

نیش عنکبوت سمی ، سم خزندگان و قارچ های سمی

دندان مصنوعی

زخم ، التهاب یا درد در دهان

عدم رعایت بهداشت دهان و دندان

عفونت های شدید مانند هاری یا سل

درد شدید یا ناگهانی

شکستگی یا دررفتگی فک

در این موارد ، پس از درمان بیماری زمینه ای ، افزایش زیاد بزاق به طور معمول از بین می رود.

زنانی که باردار هستند به طور معمول کاهش علائم پس از زایمان را مشاهده می کنند.

افزایش بیش از حد بزاق مداوم به دلایل خاص

افزایش بیش از حد بزاق مداوم معمولاً به دلیل شرایطی خاص است که بر کنترل عضلات تأثیر می گذارد. هنگامی که کنترل عضلات مختل شده است ، می تواند بر توانایی بلع تأثیر بگذارد و منجر به تجمع بزاق شود.

این شرایط ناشی از عوامل زیر است:

زبان بزرگ شده

ناتوانی ذهنی

فلج مغزی

فلج عصب صورت

بیماری پارکینسون

اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS)

سندرم داون

اوتیسم

سکته

وقتی علت مزمن باشد ، مدیریت علائم کلیدی است. در صورت عدم درمان ، بزاق بیش از حد می تواند بر توانایی صحبت کردن واضح یا بلعیدن غذا و نوشیدن تأثیر بگذارد.

از دلایل دیگر ناتوانی در بسته نگه داشتن دهان است ، که می تواند منجر به ریزش آب از دهان شود ، مثلا در کنترل کم عصبی عضلانی عضلات اطراف دهان که در فلج مغزی رخ می دهد.

مشکل در نگه داشتن بزاق در دهان نیز می تواند به دلیل موارد زیر باشد:

کنترل ضعیف سر و لب

دهان دائماً باز

اختلال در لامسه

بزرگ شدن زبان یا تحرک ضعیف زبان

تراز نامناسب دندان ها

انسداد بینی

زیاد شدن آب دهان به دلایل طبیعی

افزایش آب دهان می تواند در نتیجه شرایط غیر پزشکی مانند دیدن ، بوییدن ، یا چشیدن غذا یا حتی فقط فکر کردن در مورد غذا باشد.

همچنین می تواند به دلیل آدامس جویدن یا احساس هیجان و اضطراب ایجاد شود.

زیاد شدن و جمع شدن آب دهان به دلایل ریفلاکس

Water Brash یکی از علائم بیماری ریفلاکس معده (مری) است. که در این شرایط اسید معده وارد گلو و باعث ترشح بزاق بیشتر شود.

این اسید در هنگام ریفلاکس با بزاق اضافی مخلوط شود و معمولاً باعث ایجاد طعم و مزه می شود ، یا ممکن است طعم آن مانند صفرا است.

علائم زیاد شدن بیش از حد آب دهان

از علائم معمول ریزش آب، تف و بلع بیش از حد آب دهان است.

سایر علائم شامل:

ورم

خون ریزی

التهاب

لبهای خشکیده و ترک خورده

نرم شدن و آسیب رساندن به پوست اطراف دهان

عفونت پوست اطراف دهان

بوی بد دهان

کمبود آب بدن

اختلال گفتاری

پنومونی

حس چشایی ضعیف

ریزش آب از دهان ممکن است باعث ایجاد عوارض روانی و اضطراب اجتماعی شود و همچنین بر توانایی آنها در خوردن غذا یا صحبت کردن تأثیر بگذارد.

چگونه این تشخیص داده می شود؟

پزشک ممکن است پس از بررسی علائم، بتواند ترشح بیش از حد بزاق را تشخیص دهد. برای تعیین علت زمینه ای ممکن است آزمایش انجام شود.

برای تشخیص بزاق بیش از حد ، پزشک ممکن است معاینات زیر را انجام دهد:

دهان ، دندان ها و پوست اطراف

کنترل زبان ، توانایی بلع و ثبات فک

لوزه ها و مجاری تنفسی بینی

هوشیاری و حالت عاطفی

وضعیت سر

پزشک معمولاً در ارزیابی سایر معیارها را ضروری می داند ، از جمله:

شرایط پزشکی موجود و داروهای مصرفی

چگونگی و زمان بروز افزایش بیش از حد بزاق

چه گزینه های درمانی برای افزایش بزاق در دسترس هستند؟

اگر پزشک شما شک داشته باشد که یک عفونت ریشه علائم شما باشد ، ممکن است شما را به دندانپزشکی معرفی کند. دندانپزشک شما می تواند در مورد بهداشت صحیح دندان و دهان به شما اطلاعات بدهد.

برنامه درمانی بسته به علت اصلی متفاوت خواهد بود. اگرچه درمان های خانگی ممکن است برای موارد موقت مفید باشد ، اما افزایش بیش از حد بزاق مزمن معمولاً به درمان های پیشرفته تری نیاز دارد.

درمانهای خانگی افزایش آب دهان

نوشیدن آب زیاد می تواند تولید بزاق را کاهش دهد. مسواک زدن و شستشو با دهان شویه می تواند به طور موقت دهان را خشک کند.

مسواک زدن منظم به کاهش التهاب لثه و تحریک دهان که باعث افزایش آب دهان می شود، کمک می کند.

داروها

برخی از داروها می توانند به کاهش تولید بزاق کمک کنند.

گلیکوپیرولات گزینه ای معمول است. این دارو تکانه های عصبی غدد بزاقی را مسدود می کند تا بزاق کمتری تولید کند.

با این حال ، این دارو می تواند عوارض جانبی شدید داشته باشد ، از جمله:

خشکی دهان

یبوست

مشکل ادرار کردن

تاری دید

بیش فعالی

تحریک پذیری

اسکوپولامین (هیوسین) گزینه دیگری است. این یک وصله پوستی است که در پشت گوش قرار می گیرد. با انسداد تکانه های عصبی به غدد بزاقی کار می کند. عوارض جانبی آن عبارتند از:

سرگیجه

ضربان قلب سریع

مشکل ادرار کردن

تاری دید

خواب آلودگی

تزریق بوتاکس جهت کاهش ترشح بزاق دهان

در صورت ثابت بودن بیش از حد بزاق ، ممکن است پزشک تزریق سم بوتولینوم یا بوتاکس را توصیه کند.

پزشک دارو را به یک یا چند غده بزاقی بزرگ تزریق می کند. این سم باعث فلج شدن اعصاب و عضلات منطقه می شود و از تولید بزاق در غدد جلوگیری می کند.

این اثر بعد از دو ماه از بین می رود ، بنابراین تزریق های مکرر نیاز است.

عمل جراحی جهت کاهش ترشح بزاق دهان

در موارد شدید ، این بیماری با جراحی غدد بزاقی اصلی قابل درمان است. پزشک ممکن است توصیه کند که غدد به طور کامل برداشته شده یا جابجا شوند تا بزاق در پشت دهان آزاد شود و در آنجا قابل بلع باشد.

پرتو درمانی

اگر جراحی گزینه ای نباشد ، پزشک ممکن است پرتودرمانی را روی غدد بزاقی اصلی توصیه کند. تابش باعث خشکی دهان می شود.