پس از برداشت، واحدهای فولیکولی در محلول خاصی که موجب شادابی آنها می شود قرار می گیرند. تکنسین های عمل کاشت مو از میکروسکوپ برای مشاهده بافت و آماده سازی گرافت های موی واحد فولیکولی استفاده می کنند.
در روش پیوند واحد فولیکولی (FUT)، یک نوار بزرگ و نازک از بافت ناحیه ی اهداکننده (بانک مو) در پشت و دو طرف پوست سر برداشته می شود و واحدهای فولیکولی منحصر به فرد زیر یک استریو میکروسکوپ از این نوار جدا می شوند.
سپس لبه های زخم بسته می شوند و یک اسکار منفرد و معمولا ظریف باقی می ماند. در روش استخراج واحد فولیکول (FIT)، تار مو از طریق برش های دایره ای شکل کوچکی که بر روی بخش بزرگی از منطقه ی اهداکننده ایجاد می شود؛ برداشت شده و اسکارهای کوچک، مدور و سفید رنگ بر جا می مانند.
روش FIT با توسعه ی ابزارهای دستی و به خصوص از زمان معرفی سیستم کاشت موی رباتیک ARTAS، محبوبیت روز افزونی را به دست آورده است؛ اما FUT یا روش “برداشت نواری” هنوز هم نتایج بسیار خوبی را ارائه می دهد و از نظر بسیاری از پزشکان، به عنوان “استاندارد طلایی” در نظر گرفته می شود.
در این مقاله، ما مزایا و معایب FUT در برابر FIT را به تفضیل بررسی خواهیم کرد. ما از اصطلاحات برداشت نواری و FUT به جای یکدیگر استفاده خواهیم کرد.
به منظور ارائه ی خلاصه ی مفصلی از مزایا و معایب روش استخراج واحد فولیکول (FIT) در مقایسه با روش پیوند واحدهای فولیکولی (FUT)، خلاصه ای از دو روش را ارائه می دهیم.
از مزایای اصلی پیوند واحدهای فولیکولی (FUT/ برداشت نواری)، این است که معمولا (اما نه همیشه) بیشترین تعداد تار مو را ایجاد می کند. زمانی که هدف اصلی بیمار رسیدن به حداکثر میزان ترمیم مو است؛ روش FUT استفاده می شود. دلایلی برای انجام این روش وجود دارد؛ از جمله: دقت تشریح با استریو میکروسکوپ و توانایی برداشت کارآمد نوار از یک سطح منتخب از ناحیه ی اهداکننده.
از جمله مزایای اصلی استخراج واحد فولیکول (FIT) این است که یک اسکار خطی در ناحیه اهداکننده بر جا نمی گذارد و زمان بهبودی در آن سریعتر است. زمانی که هدف اصلی بیمار این است که موهای بسیار کوتاه خود را تقویت کند یا به سرعت بتواند به فعالیت های سخت روزانه ی خود برگردد؛ FIT روش ایده الی است.
همچنین زمانی که خطر ایجاد یک اسکار پهن یا سستی پوست سر وجود دارد (شلی پوست سر) که در این صورت، امکان بریدن نوار از ناحیه اهداکننده وجود ندارد؛ از استفاده می شود. بیمار گاهی اوقات ممکن است برای جلوگیری از برجا ماندن اسکار خطی ناحیه اهداکننده حتی زمانی که می تواند اسکار را به راحتی با موی خود بپوشاند؛ روش FIT را انتخاب کند.
بله. FUT ممکن است برای افزایش کارایی روش های اولیه مورد استفاده قرار گیرد؛ اما در جلسات بعدی، پوست سر ممکن است برای انجام روش FUT/ برداشت نواری بیش از حد سفت شود یا اسکار در ناحیه اهداکننده ممکن است بزرگتر از حد پیش بینی شده باشد.
در مورد اول، پزشک می تواند برای جلسات بعدی روش درمانی را به FIT تغییر دهد. در مورد دوم، جراح ممکن است از روش FIT برای برداشت واحدهای فولیکولی استفاده کند و سپس آنها را درون اسکار بزرگ بکارد و با موهای بیمار، اسکار را مخفی کند.
اگر ابتدا FIT انجام شود و بازده آن پایین تر از حد قابل قبول دکتر باشد؛ بیمار ممکن است برای انجام باقیمانده ی این روش یا در جراحی های بعدی، از روش FUT استفاده کند.
https://whcl.ir/fit-vs-fut/
لطفا شکیبا باشید ...