ویلیام شکسپیر، نمایشنامهنویس، شاعر و غزلسرای انگلیسی است. او در 26 آوریل سال 1564 در شهر ایوان انگلستان به دنیا آمد. ویلیام شکسپیر بزرگترین نمایشنامهنویس تاریخ ادبیات انگلستان است و به اعتقاد بسیاری از منتقدین بهتر از شکسپیر وجود ندارد و نخواهد داشت. شکسپیر در زمان حیاتش توانست معتبر ترین نشان ملی انگلستان را دریافت کند؛ او را «سخن سرای آون» مینامیدند. از ویلیام شکسپیر 39 نمایشنامه، 145 غزلواره و دو قصیده (شعر بلند) به جای مانده است. این آمار او را تبدیل به پرکارترین نویسندهی قرن شانزدهم میکند.
شکسپیر 39 نمایشنامه، 154 غزلواره و دو قصیده (شعر) بلند در کارنامهی ادبیش دارد و این آمار او را به پرکارترین نویسندهی قرن تبدیل میکند. اگرچه آثاری که امروزه حکم مشهورترین آثار شکسپیر را دارند، در زمان حیاتش آنقدر مشهور نبودند. شواهدی وجود دارد که ثابت میکند رابطهای معکوس بین بقایای تاریخی متنها و محبوبیت معاصر آنها وجود دارد. برای مثال تنها دو نسخه از اولین ویراست هملت در سال 1603 وجود دارد که هیچکدام از آنها کامل نیستند و تنها یک نسخه از اولین ویراست شعر ونوس و آدونیس (1593) وجود دارد، کتابی که شکسپیر با آن وارد دنیای چاپ شد.
اهمیت آثار شکسپیر آن قدر زیاد است، که محققان معتقدند شکسپیر تنها نویسندهی انگلیسی زبان است که آثارش به همهی زبانهای دنیا ترجمه شده است. در ایران هم گروه بزرگی از مترجمان آثار شکسپیر را به فارسی برگرداندهاند.
طبق تحقیقات از بی. بی. سی؛ نام شکسپیر برای اولین بار زمان فتحعلی شاه به ایران رسید و میرزا صالح شیرازی، موسس اولین روزنامه ایرانی، در سفرنامهاش به غرب، از اندیشهی شکسپیر نام برد. از قرن سیزدهم شمسی تا کنون ترجمههای مختلفی از آثار شکسپیر منتشر شده است.
«یوسف اعتصامی»، پدر پروین اعتصامی، در اولین شمارهی مجلهی فرهنگی «بهار» شرح جامعی از زندگی شکسپیر نوشت و منتشر کرد. بعد از مجلهی «بهار»، مجلات و مطبوعات دیگری اشعار شکسپیر را چاپ میکردند اما اولین کسی که مکبث شکسپیر را کامل ترجمه کرد، علی اصغر حکمت بود که بین سال های 1297 تا 1300 این نمایشنامه را در مجموعه کتابی به نام «شاهکارهای شکسپیر» همراه با دو نمایشنامه دیگر، هملت و رومئو و ژولیت، منتشر کرد. عبدالرحیم احمدی در سال 1330 تراژدی مکبث همراه پیشگفتاری از موریس مترلینگ را ترجمه کرد. بعد از احمدی، «فرنگیس شادمان» ترجمهی تازه ای از نمایشنامه مکبث ارائه داد؛ اما سخن شکسپیر آنچنان مکلف و پبچیده است که جای خالی ترجمههای دقیقتر و روانتر از آثار شکسپیر در فضا ادبی ایران حس میشد. داریوش آشوری، خدایگان سخن، معروفترین و بی شک شاعرانهترین ترجمه را از نمایشنامه مکبث ارائه داده است که این ترجمه توسط نشر آگه در سال 1378چاپ شده است.
لطفا شکیبا باشید ...