آزاده نامداری (۹ آذر ۱۳۶۳ – ۶ فروردین ۱۴۰۰) مجری و تهیه‌کننده تلویزیونی ایرانی بود. او با اجرا در برنامهٔ «تازه‌ها» در سیمای خانواده به شهرت رسید. نامداری پس از ۱۲ سال کار در سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران به‌طور غیررسمی ممنوع‌التصویر شده بود. در ۷ فروردین ۱۴۰۰، شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های داخل ایران خبر از درگذشت آزاده نامداری دادند.

آزاده نامداری ۹ آذر ۱۳۶۳در سنقر، ایران به دنیا آمد.از ۱۹ سالگی وارد تلویزیون شدو کار خود را در شبکه استانی زاگرس در کرمانشاه آغاز کرد و سپس به تهران آمد و در برنامه خط مستقیم شبکه تهران به اجرا در تلویزیون ادامه داد. نامداری در ۱۳۸۴ به عنوان مجری بخش «تازه‌ها» در برنامه سیمای خانواده شبکه یک شروع به فعالیت کرد که در بهمن ۱۳۸۸ به پایان رسید در ادامه مجری برنامه غیرمنتظره شد که از شبکه دو پخش می‌شد. سری اول برنامه غیرمنتظره در ۲۹ خرداد ۱۳۸۹ آغاز شد و در ۲۸ مهر ۱۳۸۹ به پایان رسید. سری دوم این برنامه از ۱ آبان ۱۳۸۹ آغاز شد و در آخرین پنج‌شنبه سال به کار خود پایان داد.

در ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۰ در سری جدید برنامه غیرمنتظره با عنوان جمع ما به عنوان مجری حضور پیدا کرد. این برنامه کاری از گروه اجتماعی شبکه دو سیما به صورت زنده بعد از اخبار ۲۰:۳۰ و در ۶۰ قسمت ۴۰ دقیقه‌ای پخش می‌شد و سری اول آن تا اول ماه رمضان آن سال ادامه یافت. وی همچنین سابقه اجرای برنامه ورزش امروز شبکه جام جم ۱، اجرای برنامه شب‌نشینی از شبکه جهانی جام جم، برنامه‌های مناسبتی، برنامه رادیو هفت و برنامه صبحی دیگر از شبکه آموزش را در کارنامه خود دارد.

تاریخ و دلیل مرگ آزاده نامداری

در ۷ فروردین ۱۴۰۰، شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های داخل ایران خبر از درگذشت آزاده نامداری دادند.به گزارش خبرگزاری فارس پیکر آزاده نامداری در آپارتمان محل سکونتش در منطقه سعادت آباد در غرب تهران کشف شد. خبرگزاری مهر به نقل از یک «منبع آگاه» ناشناس علت درگذشت وی را خودکشی عنوان کرد.

یک روز پس از اعلام خبر درگذشت نامداری، سرپرست دادسرای جنایی تهران با اشاره به اینکه در کالبدشکافی جسد اثری از ضرب و جرح مشاهده نشده، فرضیهٔ قتل او را رد کرد و وجود داروی قوی ضد افسردگی در آزمایش سم‌شناسی پزشکی قانونی را نشان‌دهندهٔ خودکشی احتمالی نامداری دانست. در منزل نامداری دست‌نوشته‌های خطاب به دخترش به‌شکل وصیت و خداحافظی و داروهایی که استفاده می‌کرده یافت شده‌اند.او در این دست‌نوشته‌ها عنوان کرد که از وضعیت زندگیش راضی نیست و در مورد اموالش تعیین تکلیف کرد.

پیکر وی در ۹ فروردین ۱۴۰۰ در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.