آیا سلولهای سرطانی در بدن همه افراد وجود دارد؟

یک سلول معمولی و سالم دارای چرخه حیات رشد، تقسیم و مرگ است. سلول سرطانی یک سلول غیر طبیعی است که این چرخه را دنبال نمی کند. سلول های سرطانی به جای اینکه طبق چرخه حیات خود از بین بروند، سلول های غیر طبیعی بیشتری را تکثیر می کنند که می توانند در بافت مجاور پراکنده شوند. همچنین، آنها می توانند از طریق خون و سیستم لنفاوی به سایر نقاط بدن گسترش یابند.

بیایید نگاه دقیق تری داشته باشیم به آنچه باعث می شود یک سلول طبیعی، سرطانی شود و مروری داشته باشیم بر اینکه چه کاریهایی می توانید انجام دهید تا احتمال سرطان برای خودتون را کاهش دهید.

آیا همه افراد سلول های سرطانی در بدن خود دارند ؟

نه، همه ما سلول های سرطانی در بدن نداریم. بدن ما دائما” سلول های جدید تولید می کند، برخی از آنها احتمال دارد سرطانی شوند. در هر لحظه، ممکن است سلول هایی تولید کنیم که DNA آنها آسیب دیده اند، اما به معنی این نیست که سرنوشت آنها سرطانی شدن است.

بیشتر اوقات، سلول های دارای DNA آسیب دیده ، یا خود را ترمیم می کنند یا به واسطه مرگ سلولی ( آپوپتوز ) از بین می روند. احتمال ابتلا به سرطان فقط در شرایطی وجود دارد که هیچ یک از این موارد اتفاق نیفتد.

تفاوت بین سلول های سرطانی و سلول های طبیعی چیست ؟

به طور خلاصه، سلول های طبیعی از دستورات پیروی می کنند، اما سلول های سرطانی پیروی نمی کنند. سلول های طبیعی فقط در صورتی که نیاز به جایگزینی سلول های آسیب دیده یا پیر باشد، رشد می کنند و تقسیم می شوند. سلول های بالغ عملکردهای تخصصی دارند. هنگامی که آنها هدف خود را محقق کنند، می میرند و چرخه حیات خود را تکمیل می کنند.

سلول های سرطانی ژن های جهش یافته دارند و نسبت به سلول های طبیعی عملکرد تخصصی کمتری دارند. سلول های سرطانی از روال معمولی همیشگی پیروی نمی کنند. آنها، چه نیاز باشد یا خیر، رشد می کنند و تقسیم می شوند و زمانی که باید از بین بروند، نمی میرند. این گونه رشد، رشد خارج از کنترل است که منجر به سرطان می شود.

سلول های سرطانی با جمع شدن، تشکیل تومور می دهند و به بافت اطراف گسترش می یابند. همچنین، این سلول ها می توانند جدا شوند و به سایر نقاط بدن منتشر شوند.

سلول های سرطانی می توانند بر رفتار سلول های طبیعی تاثیر بگذارند که سبب پیچیده شدن مشکل می شود. آنها می توانند سلول های سالم اطراف خود را وادار به ایجاد رگ های خونی جدید کنند تا با تامین مواد مغذی، تومورهای سرطانی را محافظت کنند.

سلول های سرطانی اغلب می توانند با مهار سلول های ایمن از تمایز سلول های سرطانی از سلول های سالم، از سیستم ایمنی بگریزند.

تفاوت بزرگی بین سلول های خوش خیم و بدخیم وجود دارد. سلول های خوش خیم غیر سرطانی هستند. آنها گاهی اوقات بیش از حد تولید می کنند و تومور تشکیل می دهند، اما توانایی گسترش به بافت های دیگر را ندارند. آنها معمولا” تهدید کننده حیات نیستند، اما در صورتی که بسیار بزرگ شوند یا به اندامی فشار وارد کنند، ممکن است تهدید کننده حیات باشند. برای مثال، یک تومور خوش خیم مغز می تواند خطرناک باشد.

هنگامی که یک تومور خوش خیم برداشته می شود، بعید به نظر می رسد که دوباره رشد کند. از آنجا که سلول های خوش خیم گسترش نمی یابند، نیازی به درمان برای جلوگیری از بازگشت سلول های خوش خیم وجود ندارد.

سلول های بدخیم سرطانی و به طور بالقوه تهدید کننده حیات هستند. آنها توانایی گسترش به بافت های مجاور و سراسر بدن را دارند.

هنگامی که یک تومور بدخیم برداشته می شود، هر سلول باقی مانده می تواند منجر به رشد جدید شود. به همین دلیل است که سرطان اغلب نیاز به درمان اضافی مانند شیمی درمانی، ایمونوتراپی و پرتودرمانی دارد تا سلول های سرطانی در سراسر بدن به دقت جستجو و محو شوند.

چه چیزی باعث سرطان می شود؟

سرطان با DNA آسیب دیده مرتبط است.علت ۵ تا ۱۰ درصد تمام سرطان ها ارث بردن ژن جهش یافته است. داشتن یکی از این جهش های ژنتیکی، خطر گسترش سرطان را افزایش می دهد، واما به این معنی نیست که حتما اتفاق بیفتد.

جهش های ژنتیکی از طریق عوامل دیگر نیز به دست می آیند، از جمله :

مواد شیمیایی موجود در دود تنباکو

اشعه ماوراء بنفش ( UV ) ناشی از خورشید یا تخت های برنزه کننده

قرار گرفتن در معرض اشعه، از جمله درمان با اشعه ( پرتو درمانی )

رژیم غذایی ضعیف، شامل مصرف زیاد گوشت های فرآوری شده

عدم تحرک جسمی

سوء مصرف الکل

قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی مانند رادون، سرب و آزبست

عفونت هایی مانند ویروس پاپیلوم انسانی ( HPV ) و هپاتیت

دلیل دقیق گسترش سرطان در بدن فرد همیشه نمی تواند مشخص شود. ترکیبی از عوامل ممکن است در شروع سرطان نقش داشته باشند. هنگامی که سلولی جهش داشته باشد، به هر سلولی که تولید می کند انتقال می یابد.

برای کاهش خطر ابتلا به سرطان چه کاری می توانید انجام دهید ؟

شما نمی توانید خطر ابتلا به سرطان را به طور کامل حذف کنید، اما اقداماتی وجود دارند که می توانید برای کاهش خطر انجام دهید.

از دخانیات شامل سیگار، سیگارت، پیپ و محصولات دخانی بدون دود خودداری کنید. در ایالات متحده آمریکا، از هر ۳ مرگ و میر ناشی از سرطان، یک مرگ به استعمال دخانیات نسبت داده می شود.

غربالگری منظم سرطان را انجام دهید. برخی از غربالگری ها، مانند پاپ اسمیر ( غربالگری برای تشخیص سرطان دهانه رحم ) و کولونوسکوپی ( غربالگری برای تشخیص سرطان روده )، می توانند سلول های غیر طبیعی را قبل از اینکه فرصت تبدیل به سرطان شدن داشته باشند، تشخیص دهند. غربالگری های دیگر مانند ماموگرافی ( غربالگری برای تشخیص سرطان پستان )، می تواند سلول های سرطانی موضعی را قبل از اینکه شروع به گسترش یابند، تشخیص دهند.

الکل را در حد اعتدال بنوشید. نوشیدنی های الکلی حاوی اتانول هستند که با مرور زمان خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد. نوشیدن الکل برای زنان و مردان روزانه باید به ترتیب به یک و دو نوشیدنی محدود شود.

از پوست خود در برابر آفتاب محافظت کنید. با پوشاندن پوست و استفاده از ضد آفتاب طیف گسترده با SPF ( فاکتور محافظت از نور خورشید )حداقل ۳۰ از پرتوهای ماوراء بنفش خودداری کنید. سعی کنید از صرف وقت در زیر نور آفتاب در وسط روز خودداری کنید و از تخت های برنزه کننده یا لامپ های خورشیدی استفاده نکنید.

یک رژیم سالم و متعادل را دنبال کنید. سعی کنید مقدار زیادی سبزیجات، میوه و غلات کامل را در رژیم غذایی خود بگنجانید. مصرف غذاهای فرآوری شده، قندها، گوشت قرمز و گوشت های فرآوری شده را محدود کنید.

ورزش. عدم تحرک جسمی می تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد. تلاش کنید حداقل ۱۵۰ دقیقه ورزش متعادل یا ۷۵ دقیقه ورزش شدید در هفته انجام دهید.

در مورد واکسن هایی که ممکن است به کاهش خطر ابتلا به سرطان های خاص کمک کنند، با پزشک خود صحبت کنید.

ویروس پاپیلوم انسانی ( HPV ) یک عفونت آمیزشی ( STI ) است که از طریق تماس پوست با پوست منتقل می شود که می تواند باعث سرطان های دهانه رحم، دستگاه تناسلی و سر و گردن شود. مراكز كنترل و پيشگيری از بيماری ها واكسن مطمئن HPV را برای اکثر افراد ۹ تا ۲۶ ساله توصيه می کند.

همچنین، واکسنی برای هپاتیت B، یک عفونت ویروسی که می تواند خطر ابتلا به سرطان کبد را افزایش دهد، وجود دارد.

در مورد خطر ابتلا به سرطان و اقدامات دیگری که می توانید انجام دهید تا این خطرات کاهش یابند، با پزشک خود صحبت کنید.

سخن آخر

همه ما سلول های سرطانی در بدن خود نداریم.تعداد معین سلول هایی که بدن شما دائما” ایجاد می کند به این معنی است که همیشه این احتمال وجود دارد که برخی از آنها آسیب ببینند. حتی پس از آن، این سلول های آسیب دیده لزوما” به سرطان تبدیل نخواهند شد.

سرطان به طور معمول از آسیب به DNA به واسطه جهش های ژنتیکی ارثی یا چیزی که در زندگی روزمره در معرض آن قرار می گیرید، ناشی می شود.

شما نمی توانید جهش های ژنتیکی را کنترل کنید. اما برخی تغییرات در سبک زندگی می توانند به کاهش خطر گسترش سرطان، از جمله انجام غربالگری های خاص سرطان برای متوقف کردن بیماری قبل از شروع آن، کمک کنند.