آمانتادین

کپسول آمانتادین 100 در موارد پیشگیری و درمان بیماری آنفلوآنزا استفاده می شود زیرا می تواند مانع ورود ویروس آنفلوآنزا به سلول هدف شود ولی در حال حاضر واکسن آنفلوآنزا روش بهتری در پیشگیری محسوب می شود. کپسول آمانتادین در حال حاضر بیشتر برای درمان بیماری پارکینسون استفاده می شود زیرا آمانتادین باعث آزاد سازی دوپامین در مغز شده و می تواند در بهبود پارکینسون موثر باشد.

نام ژنریک:

آمانتادین

آمانتادین هیروکلراید

نام لاتین:

Amantadine HCl

نام تجاری:

®Symmetrel

®Endantadine

گروه دارویی- درمانی:

آمین اولیه حلقوی صناعی

ضد ویروس

ضد پارکینسون و آنتی کولینرژیک

طبقه بندی در بارداری:

گروه D

اشکال دارویی:

کپسول: 100 میلی گرم

موارد مصرف، روش و دوزاژ:

سندرم پارکینسون و پارکینسونیسم ایدیوپاتیک

بالغین:

100 میلی گرم خوراکی دو بار در روز تجویز می شود.

پیشگیری و درمان آنفلوآنزا تیپ A:

بالغین(13 تا 65 سال):

200 میلی گرم روزانه در دوزهای منقسم

بالغین(بالای 65 سال):

100 میلی گرم خوراکی روزانه

کودکان:

کودکان ا تا 9 سال: 4.4 تا 8.8 میلی گرم بر کیلوگرم روزانه در 2 تا 3 دوز منقسم و حداکثر دوز روزانه 150 میلی گرم می باشد.

کودکان 9 تا 12 سال: 100 میلی گرم روزانه دو بار

توجه: در کودکان بالای 10 سال با وزن 40 کیلوگرم از دوز بزرگسالان استفاده می شود.

درمان زونا

100 میلی گرم روزانه دو بار تا 14 روز

واکنش اکستراپیرامیدال به داروها

بالغین:

100 میلی گرم روزانه دو بار تا حداکثر 300 میلی گرم در دوزهای منقسم.

مکانیسم اثر:

آمانتادین با RNA ویروس تداخل کرده و از نفوذ ویروس آنفلوآنزا به داخل سلول هدف جلوگیری می کند.

با ازاد شدن دوپامین در ماده سیاه اثرات ضد پارکینسون آمانتادین مشخص می گردد و اثرات ضد موسکارینی دارد.

فارماکوکینتیک:

اثر آمانتادین پس از 10 تا 15 دقیقه شروع می شود و در 1 تا 4 ساعت به اوج می رسد و 12 تا 24 ساعت اثر آن باقی می ماند.

دفع آمانتادین عمدتا ادراری است.

نکات با اهمیت:

درمان با آمانتادین به منظور آنفلوآنزا باید تا 48 ساعت پس از بهبود نشانه ها ادامه داشته باشد.

برای پروفیلاکسی درمان باید بلافاصله پس از تماس شروع شود و تا ده روز ادامه یابد.

ممکن است از آمانتادین در درمان NMS، سندرم محرومیت از کوکائین و سکسکه مقاوم نیز استفاده شود.

آمانتادین سطح گاسترین را افزایش و سطح فسفات را کاهش می دهد.

موارد منع مصرف:

حساسیت شدید به دارو

گلوکوم درمان نشده با زاویه بسته

موارد احتیاط:

هایپوتانسیون وضعیتی

اگزمای عودکننده

صرع

CHF

نوروز سایکوز

اختلالات کبدی و کلیوی

ادم محیطی

آرتریت

سالمندان

زنان باردار

تداخلات دارویی:

بنزودیازپین ها، آنتی هیستامین، فنوتیازین و داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای اثرات آنتی کولینرژیک آمانتادین را تشدید می کند.

آمانتادین اثرات ال-دوپا را تشدید می کند.

عوارض جانبی:

هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر، ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید.

از جمله عوارض جانبی آمانتادین می توان به موارد زیر اشاره کرد:

GI: بی اشتهایی، تهوع و استفراغ، یبوست، خشکی دهان

CNS: ضعف و سرگیجه، عدم تعادل، عصبیت، اضطراب، افسردگی، بی خوابی، خواب آلودگی، اختلالات روانی برگشت پذیر

CV: هایپوتانسیون ارتواستاتیک، ادم محیطی، نارسایی قلبی

Derm: راش و بثورات جلدی، خال های دائمی، اگزما، فتوفوبی

Respiratory: تنگی نفس

HEMA: لکوپنی و نوتروپنی

مصرف در بارداری و شیردهی:

مصرف آمانتادین در بارداری جز گروه D می باشد.

در زمان شیردهی مصرف آمنتادین باید قطع شود.

توجهات پزشکی - پرستاری:

در طول درمان با آمانتادین وضعیت تنفسی بیمار را از نظر تعداد و ریتم تنفس، مشخصات، خس خس و احساس سفتی قفسه سینه بررسی کنید.

در طول درمان با آمانتادین فشار خون بیمار را به دقت کنترل کنید. احتمال هایپوتانسیون خیلی بالا است.

در طول درمان با آمانتادین بیمار را از نظر دفع مایعات کنترل کرده و تکرر ادرار را به پزشک گزارش دهید.

در طول درمان با آمانتادین علایم CHF را مورد توجه قرار دهید و به نشانه های عفونت اهمیت دهید.

در ابتدای درمان با آمانتادین به نشانه های آلرژی و پرحساسیتی توجه کنید.

برای جلوگیری از اختلالات خواب آمانتادین را باید حداقل چهار ساعت قبل از خواب تجویز کنید.

برای کاهش نشانه های گوارشی آمانتادین باید بعد از غذا تجویز شود.

آمانتادین را در دوزهای بالا به صورت منقسم تجویز نمایید.

توجهات بیمار - خانواده:

با توجه به احتمال هایپوتانسیون ارتواستاتیک در اثر مصرف آمانتادین، به آهستگی تغییر وضعیت دهید.

در طول درمان با آمانتادین این نشانه ها را به پزشک اطلاع دهید: تنگی نفس، گیجی و تغییرات رفتاری، کاهش دامنه تمرکز، افزایش وزن، ادم و دیزوری، تاری دید.

آمانتادین را مطابق دستور پزشک مصرف کنید. دوز فراموش شده را دو برابر نکنید. فاصله بین دوز ها نباید از چهار ساعت کمتر باشد.

آمانتادین را با غذا مصرف کنید. الکل را حذف کنید.

شرایط نگهداری دارو:

آمانتادین را در ظرف سربسته در دمای 15 تا 30 درجه نگاهداری کنید و از یخ زدن و فریز شدن آن بپرهیزید.