وقتی صحبت از سخت‌افزار گرافیک می‌شود، لپ تاپ ها از جهاتی با کامپیوترهای دسکتاپ متفاوت هستند. بین آن‌ها شباهت‌های اساسی وجود دارد و لپ‌تاپ‌ها هم می‌توانند همانند کامپیوترهای دسکتاپ، با گرافیک اشتراکی (یعنی ادغام پردازنده‌ی گرافیکی در سی‌پی‌یو) یا کارت گرافیک مجزا (کارت گرافیک کاملا از سی‌پی‌یو جدا است) کار کنند که در حالت دوم، اندازه‌ای بزرگ‌تر و قدرتی بیشتر خواهند داشت . کارت گرافیک لپ تاپ یکی از پارامتر های انتخاب یا رد شدن یک مدل لپ تاپ است این موضوع در لپتاپ گیمینگ از اهمیت بیشتری برخوردار است.

اگر به دنبال یک لپتاپ گیمینگ باشید در حالت ایدئال باید یک واحد پردازنده گرافیکی مجزا داشته باشد. این قضیه در مورد کامپیوترهای دسکتاپ هم صادق است. البته امروزه گرافیک‌های یکپارچه یا همان اشتراکی، توان بیشتری دارند و نتایج قابل توجهی در بسیاری از بازی‌ها به جای گذاشته‌اند (در ادامه بیشتر به این موضوع خواهیم پرداخت). اگر از لپ تاپ خود فقط برای کارهای عمومی و وب‌گردی استفاده می‌کنید، با یک GPU اشتراکی کارتان راه می‌افتد.

حکم‌فرمایی کارت گرافیک مجزا

اجازه دهید در ابتدا نگاهی به کارت گرافیک مجزا که با نام کارت گرافیک اختصاصی هم شناخته می‌شود، بیندازیم. همانطور که پیش‌تر اشاره‌ی کوتاهی کردیم، این نوع کارت گرافیک باب

میل گیمرها است. همچنین برای کارهای حرفه‌ای که به رندر کردن‌های گرافیکی بسیار سنگین نیاز دارند، مناسب است.

معمولا از لحاظ قدرت پردازنده‌ی گرافیکی (GPU) تفاوت لپ‌تاپ‌ها با کامپیوترهای دسکتاپ از زمین تا آسمان است. کاملا واضح است که فضای فیزیکی موجود در لپ تاپ برای قرار دادن کارت گرافیک بسیار کمتر از فضایی است که در یک کیس کامپیوتر بزرگ وجود دارد. نمی‌خواهیم به تفاوت آن‌ها در مشکلات مربوط به تأمین برق بپردازیم که البته در سال‌های اخیر کم‌رنگ‌تر شده است.

امروزه می‌توانید کارت گرافیک تمام‌عیار GeForce GTX 1080 را در یک لپ تاپ پیدا کنید که کارهای گرافیکی سنگین را برای اجرای بازی‌هایی که گرافیک بالایی دارند، به عهده می‌گیرد و رزولوشن بالا و جزئیات تصویر را به بهترین شکل فراهم می‌کند. ما به تمام‌عیار بودن آن اشاره کردیم؛ ولی در واقعیت، در لپ‌تاپی که به GTX 1080 مجهز شده، برخی از ویژگی‌ها مثل سرعت کلاک، تعدیل شده است. با این حال، هنوز هم عملکردی بسیار نزدیک به کارت گرافیک GTX 1080 که برای کامپیوتر دسکتاپ استفاده می‌شود، ارائه می‌کند.

در بین کارت‌های گرافیک انویدیا، مدل GTX 1080 برای لپتاپ گیمینگ حرف اول را می‌زند. حتی می‌توانید با تکنولوژی SLI ترکیب دو کارت گرافیک را در یک لپ تاپ داشته باشید. به علاوه می‌توانید نسخه‌های لپ تاپ را برای مدل‌های GTX 1070، GTX 1060 یا GTX 1050 (یا 1050 Ti) پیدا کنید.

مسئله‌ای که باید با آن در این لپ‌تاپ‌ها کنار بیایید، یک کارت گرافیک بزرگ و سنگین است، به اضافه‌ی سایر قطعات لپ تاپ که باید با این گرافیک سازگار باشند. در واقع با یک لپ تاپ به نسبت سنگین روبه‌رو خواهید بود و حمل چنین لپ‌تاپی آنچنان راحت نیست. مورد دیگر، پول زیادی است که باید برای داشتن لپ‌تاپی با این قدرت بپردازید.

کارت گرافیک مدل بهینه شده Max-Q

انویدیا در سال 2017 با معرفی مدل‌های Max-Q از پردازنده‌های گرافیکی GTX، که پیش‌تر به آن‌ها اشاره کردیم، مشکل حمل نه چندان آسان را برطرف کرد. این مدل‌ها، نسخه‌های بهبودیافته‌ای برای کارت‌های گرافیکی مذکور هستند که از نظر مصرف انرژی بهینه شده‌اند و از طراحی‌های گرمایشی و الکتریکی پیشرفته‌ای بهره‌مند هستند. لازم نیست این اصل را یادآوری کنیم که این قطعات، صدای کمتری تولید می‌کنند.

بنابراین لپ‌تاپ‌هایی مثل لپتاپ گیمینگ مدل XPG XENIA ای دیتا می‌توانند نسخه‌ی Max-Q از کارت گرافیک GeForce GTX 1660Ti را در خود جای دهند. این لپ تاپ ADATA ، تنها ۲۰.۵ میل‌متر ضخامت دارد و وزن آن، ۱.۸۵کیلوگرم است. نتایجی که برای عملکرد این سیستم به دست آمده، برای یک لپ تاپ سبک، درخشان است. در کنار همه این ویژگی ها باتری ۶ سلولی آن به خوبی تا ۱۰ ساعت دوام می آورد.

اکثر کارت‌های گرافیک اختصاصیِ میان‌رده از شرکت انویدیا شامل مدل‌هایی مانند GeForce MX150 می‌شوند که قابلیت اجرای بسیاری از بازی‌های محبوب را با وضوح فول اچ‌دی (Full HD) دارند. البته احتمالا مجبور هستید برخی از تنظیمات مربوط به جزئیات تصویر را به برای سازگاری بهتر کمی تغییر دهید.

این مدل کارت گرافیک، برای بازی‌هایی مثل Overwatch با جزئیات تصویر بالا مناسب است؛ اما برای دیگر بازی‌ها، اگر جزئیات تصویر بهتری می‌خواهید، احتمالا باید رزولوشن را تا وضوح 720p پایین بیاورید (البته مسلما به نوع بازی بستگی دارد).

ارتش گرافیکی AMD

حالا به AMD رقیب اصلی انویدیا در عرصه‌ی کارت‌های گرافیک می‌رسیم. این شرکت هم طیف وسیعی از کارت‌های گرافیک مجزا را برای لپ‌تاپ‌ها ارائه می‌دهد، اگرچه در مدل‌های رده بالا، قدرت رقابت چندانی با انویدیا ندارد. AMD تکنولوژی Vega را هم در قالب کارت گرافیک مجزا برای لپ تاپ عرضه کرده است؛ اما پیش از آن، سردمدار کارت گرافیک اختصاصی AMD، مدل Radeon RX 580 بود.

اگرچه مدل RX 580 یک کارت گرافیک پرقدرت برای لپ تاپ است، به خاطر داشته باشید که با اغماض، تقریبا با کارت گرافیک انویدیا GTX 1060 برابری می‌کند و البته که فاصله‌ی معناداری با بهترین مدل گرافیک انویدیا دارد.

تعدادی از کارت‌های گرافیک میان‌رده‌ی Radeon عملکردی معادل هم‌رده‌های خود از برند انویدیا دارند، مثل سری Radeon R9. بنابراین در دسته‌ی میان‌رده، گزینه‌های زیادی پیش روی خود دارید.

اما جایی که AMD جلب توجه می‌کند، مربوط به کارت‌های گرافیک اشتراکی است که در آن، تکنولوژی Vega زودتر به دنیای لپ‌تاپ‌ها وارد شده است.

همانطور که در ابتدا اشاره کردیم، اگر اهل بازی نیستید، واقعا به پردازنده‌ی گرافیکی مجزا نیاز ندارید و کارت‌های گرافیک یکپارچه که مستقیما بر روی سی‌پی‌یو سوار شده‌اند، کار شما را راه می‌اندازند. این نوع گرافیک معمولا به شکل تراشه‌های سی‌پی‌یو اینتل به همراه گرافیک‌های سوار شده بر آن از همان برند اینتل عرضه می‌شوند؛ اما AMD هم کارت‌های گرافیک اشتراکی دارد که بر روی پردازنده‌های AMD و اخیرا بر روی پردازنده‌های اینتل سوار می‌شوند.

جدیدترین کارت‌های گرافیک اشتراکی اینتل و AMD فقط کارهای روزمره‌ی شما را به خوبی انجام نمی‌دهند، بلکه می‌توانند برای اجرای بدون اشکال بازی‌ها تمام تلاش خود را به کار بگیرند.

AMD با کارت گرافیک Radeon RX Vega M GL در عرصه‌ی کارت گرافیک اشتراکی سربلند است. این مدل تقریبا هم‌سطح انویدیا GTX 1050 است یا حتی کمی بهتر از آن. لپ تاپ دل XPS 15 2-in-1 (با سی‌پی‌یو اینتل Core i7-8705G) با این گرافیک در بازی Middle-earth: Shadow of War نرخ 48 فریم بر ثانیه را در کیفیت فول اچ‌دی با جزئیات ultra ثبت کرد. الحق و الانصاف عملکرد بدی نیست.