برفک دهان نوزادان

برفک دهان در کودکان زمانی اتفاق می افتد که یک عفونت مخمری در داخل دهان و زبان ایجاد می شود. این عفونت کاندیدیاز دهانی، کاندیدیاز دهانی حلقی نیز نامیده می شود. برفک دهان در کودکان یک عفونت مخمری دردناک است که موجب ایجاد پلاک های سفید یا زرد رنگ در اطراف و سقف دهان، لثه ها، لب ها و زبان کودک می شود. برفک دهان در کودکان ممکن است در گلو، لوزه ها یا مری نیز پراکنده شود. برفک دهان بیشترین شیوع را در میان نوزادان و کودکان دارد؛ با این حال ممکن است بزرگسالان را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

علائم برفک دهان در کودکان

برفک دهان در کودکان در مراحل اولیه علائمی را ظاهر نمی کند اما با گذشت زمان علائم برفک دهان در کودکان ظاهر می شوند. این علائم عبارتند از:

پلاک ها یا برآمدگی های سفید کرمی بر روی زبان، داخل گونه ها، لثه ها یا لوزه ها

خونریزی خفیف حین آسیب دیدن برآمدگی ها

درد در محل برآمدگی ها

خشکی و ترک خوردن پوست در اطراف دهان

مشکل در بلع

بد طعم شدن دهان

برفک دهان در نوزادان گاها ممکن است علائم زیر را به دنبال داشته بشد:

مشکل در شیر خوردن

بی قراری

کج خلقی

اگر کودک پوشش سفید رنگی بر روی زبان خود دارد که به راحتی تمیز می شود، احتمال این که این پوشش سفید یک پوشش شیری باشد تا برفک دهان، بیشتر است. برفک دهان در کودکان ممکن است به همراه راش پوشک ظاهر شود که عامل عفونی یکسانی موجب هر دو این حالت ها شده و به درمان نیاز دارد.

برفک دهان در کودکان می تواند از طریق شیر خوردن به مادر نیز منتقل شود. اگر شما به کودک خود شیر می دهید و سینه های شما در تماس با قارچ ها قرار گرفته اند ممکن است علائم زیر را تجربه کنید:

خارش، حساسیت یا درد شدید در نوک سینه ها

پوسته ریزی پوست اطراف نوک سینه ها

درد شدید حین شیردهی

درد تیر کشنده در سینه ها

علت برفک دهان در کودکان

برفک دهان در کودکان در اثر یک قارچ مخمری به نام کاندیدا آلبیکنز ایجاد می شود. افراد سالم نیز این قارچ را در دهان خود دارند اما در حالت نرمال دچار مشکل نمی شوند. زمانی که کاندیدا آلبیکنز بیش از حد رشد کند و غشاهای دهانی را آلوده سازد، برفک دهان در کودکان ایجاد می شود.

کودکان در معرض خطر بالای ابتلا به برفک دهان قرار دارند؛ زیرا سیستم ایمنی آن ها به طور کامل تکامل نیافته است و مقاومت آن در برابر عفونت ها کمتر است.

احتمال بروز برفک دهان در کودکان نارس (آن هایی که قبل از هفته 37 بارداری متولد شده اند) بیشتر است.

برفک دهان در کودکانی که اخیرا آنتی بیوتیک دریافت کرده اند بیشتر ایجاد می شود. آنتی بیوتیک ها سطح باکتری های مفید دهان کودک را کاهش می دهند و بدین ترتیب زمینه برای رشد بیشتر قارچ ها از جمله قارچ عامل برفک دهان فراهم می شود.

اگر شما به کودک خود شیر می دهید و برای درمان یک عفونت آنتی بیوتیک دریافت کرده اید، سطح باکتری های مفید در بدن شما نیز تحت تاثیر قرار می گیرد. بدین ترتیب شما مستعد ابتلا به عفونت برفک دهان هستید که ممکن است آن را با شیردهی به کودک خود منتقل کنید.

برفک دهان در نوزادان ممکن است در اثر تماس آن ها با عامل این عفونت حین زایمان ایجاد شود.

درمان برفک دهان در کودکان

اگر برفک دهان در کودک شما تشخیص داده شود، پزشک یک داروی ضد قارچ اغلب نیستاتین را برای درمان برفک دهان در کودک تجویز می کند. در بیشتر موارد ژل دهانی برای درمان برفک دهان در کودکان نسخه می شود. درمان کامل عفونت برفک دهان در کودکان به حدود دو هفته زمان نیاز دارد. متخصص اطفال ممکن است برای تسکین درد ناشی از برفک دهان در کودکان داروی استامینوفن را تجویز نماید.

برخی از کودکان مبتلا به برفک دهان به راش پوشک نیز دچار می شوند که در این صورت پزشک نیستاتین را برای مالیدن بر روی راش ها نیز تجویز می کند.

زمانی که یک نوزاد شیرخوار دچار برفک دهان می شود، برای پیشگیری از تکرار چرخه آلودگی مجدد هر دو مادر و نوزاد باید درمان برفک دهان را دریافت کنند. در این مواقع درمان برفک دهان شامل موارد زیر است:

استفاده از یک داروی ضد قارچ برای کودک و یک کرم ضد قارچ برای سینه های مادر مانند تربینافین یا کلوتریمازول. برای پیشگیری از انتقال مجدد عامل قارچی به دهان نوزاد، قبل از شیردهی دارو را روی نوک سینه های خود بمالید.

پستانک، سر شیشه شیر و تمام بخش های شیر دوش را در محلولی که حاوی نسبت برابر آب و سرکه است بشویید و آن ها را به خوبی خشک کنید. همچنین می توانید این وسایل را با آب داغ در ماشین ظرفشویی شسته و اجازه دهید در معرض آفتاب خشک شوند.

از پدهایی برای پیشگیری از انتشار قارچ عامل برفک دهان در کودکان روی لباس استفاده کنید.