خونریزی روده کوچک

خونریزی روده کوچک بروز خونریزی از پوشش روده باریک است. علل گوناگونی موجب بروز خونریزی روده کوچک می شوند. در ادامه می خواهیم علل، علائم، فاکتورهای خطر، تشخیص و درمان خونریزی روده کوچک را بررسی کنیم.
روده کوچک طولانی ترین بخش مجاری گوارشی است. علت نام گذاری آن این است که روده کوچک در مقایسه با روده بزرگ نازک تر بوده اما طول بیشتری در مقایسه با آن دارد. روده کوچک در جذب مواد مغذی از غذاها نقش دارد.

خونریزی روده بزرگ زمانی اتفاق می افتد که پوشش داخلی آن شروع به خونریزی می کند. تقریبا 5 درصد از تمام خونریزی های گوارشی به صورت خونریزی روده کوچک است. عروق خونی غیر طبیعی عامل 30-40 درصد از خونریزی های روده کوچک هستند. عروق خونی غیر عادی عامل اصلی خونریزی روده کوچک در افراد بالای 50 سال هستند. تومورها، پولیپ ها، بیماری کرون و زخم های گوارشی از دیگر علل خونریزی روده کوچک هستند.

تست هایی به منظور تشخیص خونریزی روده کوچک انجام می گیرند که شامل آندوسکوپی، انتروسکوپی، تصویر برداری اشعه ایکس، آندوسکوپی کپسولی، انتروسکوپی عمیق روده کوچک و انتروسکوپی از راه جراحی می باشند.

علائم
خونریزی روده کوچک ممکن است سریع یا آهسته باشد. زمانی که خونریزی روده کوچک آهسته است، می تواند موجب آنمی (کم خونی) گردد و در مدفوع نیز قابل مشاهده نیست. آنمی (کم خونی) به عنوان یکی از علائم خونریزی روده کوچک موجب خستگی و تنگی نفس می گردد اما بسیاری از افراد علائمی را ظاهر نمی کنند. اگر خونریزی روده کوچک سریع باشد، خونریزی حین اجابت مزاج قابل مشاهده است و یا مدفوع ممکن است تیره و قیر مانند باشد.

علل
علل خونریزی روده کوچک با علل خونریزی در معده یا کولون متفاوت است. شایع ترین علل خونریزی کولون پولیپ ها، دیورتیکولوزیس یا سرطان هستند. خونریزی مجاری گوارشی فوقانی نیز اغلب به علت زخم های گوارشی است. علت خونریزی روده کوچک در 30-40 درصد موارد عروق خونی غیر طبیعی در دیواره روده است. این عروق خونی غیر طبیعی با نام های ناهنجاری های آنژیواکتازی، آنژیودیسپلازی شناخته می شوند. در افراد بالای 50 سال، این عروق شایع ترین علت خونریزی روده کوچک هستند.

سایر علل خونریزی روده کوچک شامل تومورهای خوش خیم و بدخیم، پولیپ ها، بیماری کرون و زخم های گوارشی می باشند.

فاکتورهای خطر
عروق خونی غیر عادی اغلب در افراد مسن و آن هایی که به مشکلات پزشکی دیگر مانند بیماری مزمن کلیوی و برخی از انواع بیماری های قلبی (بیماری دریچه ای قلب) دچار هستند دیده می شود. مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن یا آسپیرین نیز می تواند علت زخم های گوارشی و بروز خونریزی روده کوچک باشد.

تشخیص
چندین تست برای ارزیابی روده کوچک انجام می شوند. در بیشتر موارد، اولین قدم برای تشخیص خونریزی روده کوچک انجام آندوسکوپی یا انتروسکوپی است. اگر این تست ها در تعیین منبع خونریزی کمک کننده نباشند، قدم بعدی آندوسکوپی کپسولی، تصویربرداری با اشعه ایکس (سی تی اسکن) از روده کوچک خواهد بود. انتروسکوپی روده کوچک با استفاده از اسکوپ های مخصوصی به همراه بالن ها برای تشخیص خونریزی روده کوچک انجام می شود. انتروسکوپی به دو روش دابل بالون انتروسکوپی و سینگل بالون انتروسکوپی انجام می شود. گزینه نهایی برای تشخیص خونریزی روده کوچک انتروسکوپی از راه جراحی است. این روش به جراحی نیاز دارد و معمولا در صورتی که تست های دیگر نتایج مورد نظر را حاصل نکنند برای تشخیص خونریزی روده کوچک به کار گرفته می شود.

درمان
در مواردی که عروق خونی غیر عادی علت خونریزی روده کوچک هستند، وارد کردن جریان الکتریکی اندک از طریق آندوسکوپ ناهنجاری موجود را می سوزاند و به درمان خونریزی روده کوچک کمک می کند. اگر این عروق در طول آندوسکوپی شناسایی شوند، درمان خونریزی روده کوچک بلافاصله و بدون نیاز به آندوسکوپی مجدد انجام می شود. اگر منبع خونریزی در آندوسکوپی کپسولی شناسایی شود، گزینه های درمان خونریزی روده کوچک شامل آندوسکوپی، انتروسکوپی، انتروسکوپی عمیق یا انتروسکوپی از طریق جراحی می باشند. انتخاب این گزینه ها برای درمان خونریزی روده کوچک به محل خونریزی و اقدامات قبلی برای درمان بستگی دارد. در موارد نادر زمانی که عروق خونی غیر طبیعی زیادی در بخشی از روده کوچک وجود دارند، ممکن است بخشی از روده برای درمان خونریزی روده کوچک برداشته شود.

پولیپ ها اغلب به کمک آندوسکوپ برداشته می شوند. اگر پولیپ ها با آندوسکوپ قابل برداشت نباشند، جراحی برای درمان خونریزی روده کوچک انجام می شود. تومورهای خوش خیم و بدخیم عموما همیشه برای برداشت به جراحی نیاز دارند؛ با این حال تومورهای خوش خیم همیشه نیازی به برداشتن ندارند اما اگر موجب خونریزی شدید از روده کوچک گردند باید برداشته شوند. سایر علل خونریزی روده کوچک به کمک داروها درمان می شوند (بیماری کرون یا داروهای محرک زخم های گوارشی).