سندرم نفروتیک

 سندرم نفروتیک در کودکان یک بیماری کلیوی است که در آن مقدار زیادی پروتئین از کلیه ها به داخل ادرار راه می یابد. این سندرم عواقبی را برای کودکان به دنبال دارد.
سندرم نفروتیک در کودکان وضعیتی است که موجب ترشح مقدار زیاد پروتئین از کلیه ها به ادرار می شود. این موجب مشکلاتی چون تورم بافت های بدن و افزایش احتمال ابتلا به عفونت ها می گردد. سندرم نفروتیک در کودکان اغلب در کودکان بین سنین 2 تا 5 سال تشخیص داده می شود و پسران را بیش از دختران تحت تاثیر قرار می دهد.

علائم سندرم نفروتیک در کودکان معمولا با استفاده از داروهای استروئیدی قابل کنترل هستند. بیشتر کودکان مبتلا به سندرم نفروتیک به داروهای استروئیدی پاسخ می دهند و در معرض خطر نارسایی کلیه قرار ندارند. با این حال، برخی موارد سندرم نفروتیک در کودکان مادرزادی بوده و اغلب پاسخی به درمان نمی دهند. این افراد در نهایت دچار نارسایی کلیه شده و به پیوند کلیه نیاز دارند.

سندرم نفروتیک در کودکان: 
مشکلات بیماری
سندرم نفروتیک در کودکان به صورت دوره هایی که علائم تحت کنترل در می آیند و زمانی که علائم بازگشت می کنند بروز می کند. در بیشتر موارد، بازگشت علائم سندرم نفروتیک در کودکان با افزایش سن آن ها کمتر شده و اغلب در اواخر نوجوانی متوقف می شود.

برخی از علائم سندرم نفروتیک در کودکان شامل موارد زیر هستند:

تورم
سطح پایین پروتئین در خون جریان آب از بافت های بدن به داخل عروق را کاهش می دهد و موجب ادم می گردد. تورم ناشی از سندرم نفروتیک در کودکان عموما در ابتدا در اطراف چشم ها و سپس اطراف ساق پاها و بقیه قسمت های بدن مشاهده می شود.
عفونت
 آنتی بادی که گروه خاصی از پروتئین ها در خون هستند که در مقابله با عفونت نقش دارند. زمانی که این پروتئین ها از دست می روند، کودکان بیشتر مستعد ابتلا به عفونت می شوند. این حالتی است که در سندرم نفروتیک در کودکان رخ می دهد.
تغییرات ادراری
گاها سطح بالای پروتئین عبوری در ادرار می تواند موجب کف کردن آن گردد. سندرم نفروتیک در کودکان در مواقعی موجب دفع ادرار کمتر از حالت نرمال می شود.
لخته های خون
 پروتئین های مهمی که به پیشگیری از انعقاد خون کمک می کنند در سندرم نفروتیک در کودکان از طریق ادرار دفع می شوند. این خطر تشکیل لخته های خونی خطرناک را افزایش می دهد. در طول بازگشت علائم سندرم نفروتیک در کودکان، خون غلیظ تر شده و احتمال لخته افزایش می یابد.
 علل
سندرم نفروتیک در کودکان در بیشتر موارد به صورت بیماری با تغییر اندک است. این بدین معنی است که در نمونه برداری بافتی کلیه ها نرمال به نظر می آیند. علت سندرم نفروتیک در کودکان مشخص نیست. سندرم نفروتیک در کودکان در مواقعی در اثر یک مشکل کلیوی یا شرایطی چون شرایط زیر ایجاد می شود:

گلومرولواسکلروز
 وضعیتی است که در آن کلیه ها دچار اسکار می شوند.
گلومرولونفریت. التهاب داخل کلیه ها
عفونت
 مانند ایدز یا هپاتیت
لوپوس
دیابت
کم خونی داسی شکل
در موارد نادر انواعی از سرطان مانند لوسمی، مالتیپل میلوما یا لنفوم
 درمان
مهم ترین درمان سندرم نفروتیک در کودکان داروهای استروئیدی هستند اگر اگر کودک دچار عوارض جانبی شود روش های دیگری به کار گرفته می شوند. بیشتر کودکان تا اواخر نوجوانی دچار بازگشت علائم سندرم نفروتیک در کودکان می شوند و به استروئیدها نیاز دارند.

کودک باید برای انجام تست ها و دریافت درمان مناسب به پزشک متخصص کلیه اطفال مراجعه کند.

استروئیدها
داروی استروئیدی پردنیزولون برای درمان سندرم نفروتیک در کودکانی که برای اولین بار این بیماری در آن ها تشخیص داده شده است به مدت 4 هفته تجویز می شود و در روز های بعد از 4 هفته با دوز کمتر ادامه می یابد.

این از نشت پروتئین از کلیه ها به داخل ادرار پیشگیری کرده و به درمان سندرم نفروتیک در کودکان کمک می کند. زمانی که پردنیزولون برای مدت کوتاهی به منظور درمان سندرم نفروتیک در کودکان تجویز می شود، معمولا عوارض جانبی در طولانی مدت دیده نمی شود در حالی که بعضی از کودکان ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:

افزایش اشتها
افزایش وزن
قرمزی گونه ها
تغییرات خلقی
بیشتر کودکان به پردنیزولون برای درمان سندرم نفروتیک در کودکان پاسخ می دهند؛ میزان پروتئین ظرف چند هفته در ادرار آن ها کمتر شده و تورم ناشی از آن برطرف می گردد. این دوره بهبودی در سندرم نفروتیک در کودکان نام دارد.

دیورتیک ها
دیورتیک ها معمولا برای کاهش تجمع مایعات ناشی از سندرم نفروتیک در کودکان تجویز می شوند. این ها با افزایش مقدار ادرار تولید شده در درمان سندرم نفروتیک در کودکان نقش دارند.

 پنی سیلین
این آنتی بیوتیک در دوران بازگشت علائم سندرم نفروتیک در کودکان به منظور پیشگیری از بروز عفونت تجویز می شود.

تغییر در رژیم غذایی
برای پیشگیری از احتباس آب و بروز ادم در سندرم نفروتیک در کودکان، مصرف غذاهای کم نمک توصیه می شود. این به معنی پرهیز از مصرف مواد غذایی فرآوری شده و اضافه نکردن نمک به خوراکی های مصرفی است.

داروهای دیگر
زمانی که استروئیدها نمی توانند علائم را کنترل کنند و کودکان دچار عوارض جانبی شده اند، داروهای دیگری به همراه استروئید ها برای درمان سندرم نفروتیک در کودکان تجویز می شوند. این داروها شامل موارد زیر هستند:

لوامیزول
سیکلوفسفامید
سیکلوسپورین
تاکرولیموس
میکوفنولات
ریتوکسیمب