نقد و بررسی بازی سفیر عشق

وقتی می‌‌خواهیم بازی‌های ایرانی را بررسی کنیم توجه به چند نکته الزامی است. مقایسه بازی‌های ایرانی با استانداردهای روز صنعت بازی‌سازی امری بیهوده است. باید قبول کنیم بازی‌سازی در ایران راه درازی در پیش دارد. باید بیشتر به این نکته توجه کنیم که هر بازی چقدر به پیشرفت این صنعت در ایران و نزدیک شدن به استانداردهای جهانی موثر عمل کرده. سفیر عشق یکی دیگر از بازی‌های ایرانی است که به تهیه‌کنندگی شرکت منادیان بصیرت اخیرا وارد بازار شده و توجه همه را به خود جلب کرده.

سفیر عشق

• امتیاز کاربران

  7.4/

• ژانراکشنهک ‎اند اسلش
• پلتفرم‌هاپی‌سی
• سازندهاستودیو رسانا شکوه کویر
• حالت بازیتک نفره
• درجه سنی بازیمناسب برای نوجوانان

کمتر پیش می‌آید با یک بازی ایرانی اکشن با سبک Hack and Slash‌ مواجه شویم. آن هم با چنین کیفیتی که به نوعی فوق‌العاده نزدیک با استانداردهای عناوین AAA بازار باشد. در نگاه اول مسیر عشق شما را یاد سری بازی‌های اساسینز کرید میاندازد. اما قرار نیست با تجربه‌ای مشابه مواجه شوید. درواقع سفیر عشق تلاش کرده به هر گوشه‌ای سرک بکشد. در برخی مواقع موفق عمل کرده و در برخی دیگر همه چیز آنطور که باید و شاید پیش نرفته.

شما در نقش «مهران» وارد داستان می‌شوید. مهران یک کارکتر خیالی است و درواقع به عنوان پسر سردار بزرگ ایرانی یعنی پرویز شناخته می‌شود. پس از بیعت اجباری امام حسن با معاویه مهران تصمیم می‌گیرد راهی زادگاهش یعنی شهر ری شود. سپس با شروع درخواست مردم کوفه از امام حسین برای دست گرفتن خلافت همراه با همسرش «پروانه» راهی کوفه می‌شود. جایی که بستر اتفاقات بازی است و زمان زیادی را در کوچه پس کوچه‌هایش می‌گذارید. در این بین با شخصیت‌های نام آشنای دیگری مانند «مسلم ابن عقیل» و «مختار» آشنا می‌شوید که هرکدام بخشی از داستان بازی را روایت می‌کنند.

یکی از مهم‌ترین خصوصیات سفیر عشق بازسازی شهر کوفه است. شهری که به زیباترین شکل ممکن و کاملا برابر طرح‌ها و تصاویر موجود از آن بازسازی شده. شما می‌توانید در برخی مراحل آزادانه در این شهر قدم بزنید و مردمی که زندگی روزمره‌شان را می‌گذرانند تماشا کنید. البته هیچ راهی برای تعامل با NPCهای بازی وجود ندارد. شما صرفا یک تماشاچی هستید و می‌بایست مسیرهای گفته شده را طی کنید تا ماموریتتان را انجام دهید. این مسئله موجب می‌شود تا بزرگ بودن محیط بازی به نوعی پوچ و بیهوده تلقی شود. البته در این بین نباید وجود چند آیتم در محیط بازی که به شما کمک می‌کنند سلامتیتان را بازیابی کنید یا سلاح‌هایتان را ارتقاء دهید نادیده گرفت.

از طرفی تصور می‌شود سفیر عشق از این بستر داستانی به بهترین نحو استفاده می‌کند. اما متاسفانه چنین نیست. داستان بازی فوق‌العاده کوتاه است و روایت کندی دارد. دیالوگ‌هایی بین شخصیت‌ها رد و بدل می‌شوند از کیفیت بالایی برخوردار نیستند و به سختی منظور و مفهوم مورد نظر را انتقال می‌دهند. این مسئله زمانی که نگاهی به نام صداگذاران نام آشنای بازی یعنی «منوچهر والی‌زاده» و «زهره شکوفنده» می‌اندازیم بیشتر ناامیدمان می‌کند. حضور این اشخاص در صنعت بازی‌های ویدیویی را به فال نیک می‌گیریم، اما از طرفی نیز دوست نداریم  ببینیم که چنین پتانسیل‌هایی به این سادگی از دست بروند.

گیم‌پلی سفیر عشق به نوعی نقطه قوت آن محسوب می‌شود. اگر کندی حرکات مهران را نادیده بگیریم استودیو رسانا شکوه کویر به خوبی توانسته المان‌های Hack and Slash را در بازی خود پیاده‌سازی کند. برای درگیری با دشمنانتان می‌توانید از چهار نوع ترکیب سلاح استفاده کنید. شمشیر، شمشیر و سپر، تیر و کمان و دو شمشیر همزمان. تمام این سلاح‌ها از ابتدای کار در اختیارتان قرار نمی‌گیرند و با پیشروی در داستان کم‌کم به شما داده می‌شوند. با توجه به بزرگ‌تر شدن درگیری‌های بازی، مهم است که ارتقاء دادن سلاح‌هایتان را فراموش نکنید. همچنین می‌توانید برخی ضربات ترکیبی را با پرداخت هزینه‌شان فعال کنید. این ضربات روند درگیری‌ها را تغییر می‌دهند و به شما اجازه می‌دهند با سرعت بیشتری دشمنانتان را از بین ببرید.

یکی دیگر از ویژگی‌های جذاب سفیر عشق این است که به شما اجازه می‌دهد سبک بازیتان را خودتان انتخاب کنید. درواقع می‌توانید جنگجویی باشید که با قدرت تمام وارد میدان نبرد می‌شود، یا اینکه تبدیل به یک قاتل خاموش شوید. نیمه دوم بازی هیجان‌انگیزتر است و بیشتر شما را وارد درگیری‌ها می‌کند. از این رو فرصت بیشتری پیدا می‌کنید تا قابلیت‌های مخفی‌کاری بازی را آزمایش کنید. کاور گرفتن، پنهان ماندن از چشم سربازان دشمن و درنهایت غافلگیر کردنشان از پشت موجب می‌شود دردسر کمتری داشته باشید و احتمال شکست خوردتان نیز کاهش پیدا کند.

در زمانه‌ای که سایبرپانک ۲۰۷۷ با انواع و اقسام مشکلات فنی دست و پنجه نرم می‌کند چندان دور از انتظار نیست که ببینیم سفیر عشق نیز به دردی مشابه دچار است. برخلاف آنچه وعده داده شده بود، سفیر عشق چندان با سیستم‌های ضعیف و لپتاپ‌های گیمینگ میانه خوشی ندارد. البته این مشکلات به مرور زمان برطرف می‌شوند، اما شما می‌توانید با کمتر کردن رزولوشن بازی تجربه‌ای روان‌تر داشته باشید. همچنین پشتیبانی سفیر عشق از کنترلر امکانی فوق‌العاده است. البته بهتر هم می‌شد اگر کلیدهای مربوط به کنترلر در بازی نشان داده می‌شدند تا این مسئله کمتر دچار سرگردانی پلیرها شود.

درخصوص بازی و شرایط آن مفصل در ویدیو «سفیر عشق بخریم نخریم؟» توضیح دادم. مسئله اینجاست که با وجود تمام نواقص موجود نمی‌توان نقاط قوت سفیر عشق را نادیده گرفت. درواقع سفیر عشق به ما ثابت می‌کند می‌توانیم به آینده بازی‌های ایرانی امیدوار باشیم. البته اگر از آن‌ها حمایت کنیم و به بازی‌سازان این انگیزه را بدهیم که قطعا بازار داخلی از عناوین بزرگ پی‌سی یا حتی کنسولی آن‌ها استقبال می‌کند. سفیر عشق را می‌توانید هم‌اکنون از فروشگاه دیجیکالا یا وبسایت رسمی خود بازی برای پلتفرم پی‌سی سفارش دهید.

خلاصه بگم که

سفیر عشق یکی از آن دسته عناوین داخلی محسوب می‌شود که یک قدم این صنعت را به استاندارد‌های جهانی نزدیک‌تر کرده. طراحی بصری زیبا و گیم‌پلی سرگرم‌کننده بازی موجب می‌شود تاحدودی چشممان را روی نواقص موجود ببندیم و تجربه آن را به همه پیشنهاد کنیم.

می‌خرمش

صرف نظر از مبحث حمایت از بازی‌سازان داخلی و فراهم کردن بستری برای پیشرفت این صنعت در ایران، سفیر عشق می‌تواند برای چند ساعتی شما را وارد یک تجربه متفاوت و سرگرم‌کننده کند.

نمی‌خرمش

مشکلات فنی بازی بزرگ‌ترین مانعی محسوب می‌شود که کاربران نتوانند از سفیر عشق لذت ببرند. شاید بهترین کار صبر کردن تا برطرف شدن این دسته مشکلات باشد. اما از طرفی دیالوگ‌های نه چندان جذاب و روند کند پیشروی بازی در نیمه ابتدایی از دیگر مشکلاتی هستند که سفیر عشق از آن‌ها رنج می‌برد.