آزمایشات سه ماهه دوم بارداری شامل چه مواردی می شود؟

آزمایشات سه ماهه دوم شامل چه مواردی است و چه زمانی ضرورت پیدا می کند؟

علاوه بر آزمایشات سه ماهه دوم روتین، بسته به خطرات سلامتی یا عوارضی که ایجاد می شود، ممکن است در طی سه ماهه دوم آزمایشات دیگری نیز انجام دهید. برخی از آزمایشات عبارتند از:

سونوگرافی

سونوگرافی به ابزاری اساسی برای ارزیابی کودک شما در دوران بارداری تبدیل شده است. سونوگرافی برای شما و کودک شما کاملاً ایمن است و به طور معمول فرصتی بسیار مناسب برای بررسی سلامت جنین ایجاد می کند.

معمولا در سه ماهه اول سونوگرافی برای تأیید بارداری انجام می شود. و در ادامه بارداری ابزاری برای بررسی سلامت جنین می باشد.

سونوگرافی سه ماهه دوم می تواند تایم آخرین قاعدگی و مرحله بارداری شما را با اختلاف 10 تا 14 روز تأیید کند. همچنین قادر به بررسی آناتومی جنین، جفت و مایع آمنیوتیک خواهد بود.

اگرچه سونوگرافی در سه ماهه دوم می تواند اطلاعات زیادی را ارائه دهد، اما محدودیت هایی دارد. برخی از مشکلات آناتومیکی آسان تر از سایر مشکلات است و برخی از آنها را نمی توان قبل از تولد تشخیص داد.

به عنوان مثال، تجمع بیش از حد مایعات در مغز (هیدروسفالی) معمولاً با سونوگرافی قابل تشخیص است، اما نقص کوچک در قلب اغلب قبل از تولد قابل شناسایی نیست.

تست غربالگری سه گانه

یکی از آزمایشات سه ماهه دوم غربالگری است، از اکثر افراد زیر 35 سال یک تست غربالگری سه گانه گرفته می شود. این حالت گاهی اوقات “غربالگری چند نشانگر” یا “AFP plus” نیز خوانده می شود. در طول آزمایش، خون مادر برای سه ماده آزمایش می شود.

این 3 ماده شامل موارد زیر هستند:

• AFP، پروتئینی است که توسط کودک شما تولید می شود
• hCG، هورمونی است که در جفت تولید می شود
• استریول، که نوعی استروژن است که توسط جفت و کودک تولید می شود

آزمایشات غربالگری به دنبال سطح غیر طبیعی این مواد است. این آزمایش معمولاً بین هفته های 15 تا 22 بارداری انجام می شود. بهترین زمان برای آزمایش بین 16 تا 18 هفته است.

آزمایش های غربالگری سه گانه می تواند ناهنجاری های جنین مانند سندرم داون، سندرم تریزومی 18 و اسپینا بیفیدا را تشخیص دهد.

نتایج آزمایش غیر عادی همیشه به این معنی نیست که مشکلی وجود دارد. در عوض، این می تواند خطر ابتلا به یک عارضه را نشان دهد و برای تشخیص نهایی آزمایشات بیشتری باید انجام شود.

برای بارداری های پرخطر، اگر یک آزمایش غربالگری سه گانه با نتایج غیر عادی همراه باشد، پزشک ممکن است آزمایش بیشتری را توصیه کند. در بعضی موارد، آمنیوسنتز یا نمونه برداری از پرزهای جفتی ممکن است انجام شود.

این تست ها دقیق تر از آزمایش غربالگری هستند، اما احتمال عوارض آنها نیز بیشتر است. از سونوگرافی نیز بعضاً برای جستجوی شرایطی استفاده می شود که می تواند نتایج غیرطبیعی را بررسی کند.

آزمایش DNA جنین CELL FREE FETAL DNA

برای ارزیابی خطر ابتلا به اختلال کروموزومی در نوزاد شما ممکن است از آزمایش DNA جنینی (cffDNA) استفاده شود. این یک آزمایش جدید است که به طور معمول به افرادی که بارداری در معرض خطر بیشتری برای تریزومی 13 ، 18 یا 21 دارند، ارائه می شود.

کالج متخصصین زنان و زایمان آمریکا (ACOG) خاطرنشان می کند که این تست، مانند آزمایش غربالگری سه گانه، به عنوان غربالگری و نه به عنوان یک ابزار تشخیصی استفاده می شود. به عبارت دیگر، اگر آزمایش cffDNA مثبت دارید، برای تأیید ناهنجاری کروموزومی در کودک خود، به یک آزمایش تشخیصی پیگیری نیاز دارید.

CELL FREE FETAL DNA یک ماده ژنتیکی است که توسط جفت آزاد می شود , در خون شما قابل تشخیص است. این ترکیب ژنتیکی کودک شما را نشان می دهد و می تواند اختلالات کروموزومی را تشخیص دهد.

در حالی که آزمایش cffDNA دقیق تر hc آزمایش ناهنجاری های کروموزومی است، اما هنوز هم توصیه می شود که افراد باردار آزمایش غربالگری سه گانه را انجام دهند که خون را از نظر ناهنجاری های کروموزومی و نقص لوله عصبی بررسی می کند.

آمنیوسنتز

برخلاف آزمایشات غربالگری، آمنیوسنتز می تواند تشخیص قطعی داشته باشد. یکی از آزمایشات سه ماهه دوم که به تشخیص قطعی کمک می کند آمنیوسنتز است.

در طی این روش، پزشک شما با قرار دادن یک سوزن از طریق پوست در داخل کیسه آمنیوتیک، نمونه ای از مایع آمنیوتیک شما را می گیرد. آنها مایع آمنیوتیک شما را از نظر هرگونه ناهنجاری کروموزومی و ژنتیکی در کودک بررسی می کنند.

آمنیوسنتز یک روش تهاجمی در نظر گرفته می شود. خطر اندکی برای از دست دادن بارداری را به همراه دارد. تصمیم به انجام آن یک انتخاب شخصی است و تنها زمانی استفاده می شود که مزایای نتایج آزمون بیش از خطرات انجام آزمایش باشد.

آمنیوسنتز می تواند اطلاعاتی در اختیار شما قرار دهد که فقط شما می توانید برای تصمیم گیری یا تغییر روند بارداری استفاده کنید. به عنوان مثال، دانستن اینکه کودک شما مبتلا به سندرم داون است، ممکن است روند بارداری را تغییر دهد.

همچنین، اگر پزشک متوجه شود که سونوگرافی از قبل بیانگر وجود اختلال است، ممکن است در مورد آمنیوسنتز تصمیم بگیرید. با این حال، نتایج سونوگرافی همیشه دقیق نخواهد بود زیرا آنها کروموزوم جنین را تجزیه و تحلیل نمی کنند. آمنیوسنتز تشخیص دقیق تری را ارائه می دهد.

تست تحمل گلوکز یک ساعته

بررسی وضعیت قند یکی از آزمایشات سه ماهه دوم بارداری است. ACOG توصیه می کند که تمام افراد باردار با استفاده از تست تحمل گلوکز خوراکی 1 ساعته از نظر دیابت حاملگی غربالگری شوند.

برای این آزمایش، باید یک محلول قند بنوشید، به طور کلی حاوی 50 گرم قند. بعد از یک ساعت خون شما گرفته می شود تا سطح قند خون بررسی شود.

اگر آزمایش گلوکز شما غیرطبیعی است، پزشک آزمایش 3 ساعته تحمل گلوکز را توصیه می کند. این تست مشابه تست 1 ساعته است. خون شما پس از 3 ساعت انتظار کشیده می شود.

دیابت بارداری باعث می شود بدن شما در کنترل میزان قند خون دچار مشکل شود. کنترل سطح قند خون برای زایمان سالم مهم است.

اگر به دیابت بارداری مبتلا هستی ، ممکن است لازم باشد در رژیم غذایی و عادات ورزشی خود تغییراتی ایجاد کنید یا دارو مصرف کنید. دیابت بارداری به طور معمول پس از تولد کودک از بین می رود

آزمایشات سه ماهه دوم دیگر

بسته به سابقه زایمان و سلامت فعلی شما، پزشک ممکن است آزمایشات اضافی را برای شما درخواست کند که شامل:

• شمارش خون
• تعداد پلاکت
• RPR، یک آزمایش سریع پلاسما برای سفلیس است
• عفونت های مقاربتی (STI)
• واژینوز باکتریال

برخی از این آزمایشات نیاز به خونگیری دارند و برخی دیگر به نمونه ادرار نیاز دارند. همچنین ممکن است پزشک برای آزمایش عفونت ها نیاز به گرفتن نمونه از گونه، واژن یا دهانه رحم شما داشته باشد.

آزمایش خون و پلاکت می تواند سیستم ایمنی ضعیف یا مشکلات لخته شدن خون را که می تواند بارداری و زایمان را پیچیده کند، تشخیص دهد.

STI و سایر عفونت های باکتریایی نیز می توانند باعث ایجاد مشکلاتی برای شما و کودک شما شوند. اگر زود تشخیص داده شوند می توانید قبل از تولد کودک آنها را درمان کنید.

صحبت با دکتر

اگر ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما یک ناهنجاری را در کودک شما تشخیص دهد، فرصت زیادی خواهید داشت که در مورد این بیماری از دکتر یا متخصصان خود اطلاعات بیشتری کسب کنید. پزشک شما ممکن است به شما پیشنهاد دهد با یک مشاور ژنتیک صحبت کنید تا در مورد علت مشکل، درمان، خطر عود، چشم انداز و پیشگیری اطلاعات کسب کنید.