ایمی پرامین چیست؟

ایمی پرامین
داروی ضد افسردگی
ایمی پرامین دارویی است که برای درمان افسردگی استفاده می شود. ایمی پرامین در شب ادراری کودکان نیز مورد مصرف دارد. ایمی پرامین به فرم قرص روکش دار هم چنین فرم تزریقی یا آمپول در بازار موجود است. از قطع ناگهانی ایمی پرامین باید اجتناب کرد. از عوارض ایمی پرامین می توان به خشکی دهان و حساسیت به نور اشاره کرد.

نام ژنریک:
ایمی پرامین
نام لاتین:
Imipramine HCl
نام تجاری:
®Tofranil
گروه دارویی- درمانی:
ضد افسردگی سه حلقه ای دی بنزاپین
ضد افسردگی
طبقه بندی در بارداری:
گروه C
اشکال دارویی:
قرص روکش دار: 10.25 و 50 میلی گرم
تزریقی: 12.5 میلی گرم در میلی لیتر
موارد مصرف، روش و دوزاژ:
ایمی پرامین در درمان افسردگی کاربرد دارد.
ایمی پرامین در بالغین:

75 تا 100 میلی گرم ایمی پرامین به صورت خوراکی یا عضلانی روزانه در دوزهای منقسم تجویز می شود.

حداکثر دوز در بیماران سرپایی 200 میلی گرم و در بیماران بستری 300 میلی گرم می باشد. حداکثر دوزاژ سالمندان 100 میلی گرم روزانه است.

ایمی پرامین در درمان شب ادراری کودکان مصرف می شود.
ایمی پرامین در کودکان:

ایمی پرامین در شب ادراری کودکان بالای شش سال به صورت 25 تا 75 میلی گرم خوراکی یک ساعت قبل از خواب تجویز می شود. دوز معمول ایمی پرامین برای شب ادراری 1.5 میلی گرم بر کیلوگرم منقسم در سه دوز می باشد و حداکثر دوز آن 2.5 میلی گرم بر کیلوگرم است.

مکانیسم اثر:
تاثیر ایمی پرامین از طریق مهار بازجذب سروتونین و نور اپی نفرین در انتهای اعصاب اعمال می شود.
تاثیر ضد التهابی ایمی پرامین به علت عملکرد کولینرژیک آن می باشد.
فارماکوکینتیک:
ایمی پرامین جذب گوارشی خوبی دارد.
ایمی پرامین در کبد متابولیزه شده و دفع ادراری دارد.
نیمه عمر ایمی پرامین 8 تا 16 ساعت است.
نکات با اهمیت:
داروی ایمی پرامین برای درمان افسردگی در افراد زیر 18 سال تایید نشده است.
موارد منع مصرف:
حساسیت شدید به دارو
حساسیت به انواع دیگر داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای
تضعیف تنفسی
نقاهت پس از انفارکتوس میوکاردیال یا سکته قلبی
کودکان زیر 6 سال
موارد احتیاط:
اختلالات قلبی عروقی، کبدی یا کلیوی
هایپرپلازی خوش خیم پروستات
دیابت
گلوکوم
اسکیزوفرنی
پارکینسون
ایلئوس فلجی
تداخلات دارویی:
سایر داروهای تضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی تاثیر ایمی پرامین را تشدید می کند.
ایمی پرامین تاثیرات داروهای ضد فشار خون بالا را کاهش می دهد.
داروهای آنتی کولینرژیک تاثیر ایمی پرامین را تشدید می کند.
متیل فنیدات متابولیسم ایمی پرامین را مهار می کند.
عوارض جانبی:
هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر، ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید.

عوارض ایمی پرامین عبارت است از:

CNS: ضعف، گیجی، سردرد، تحریک پذیری، ترمور، پارستزی، آرامش بیش از حد، تشنج
GI: تهوع و استفراغ، پر خوری، افزایش وزن، خشکی دهان، اسهال، زردی، نفخ، استوماتیت، ایلئوس فلجی
CV: تاکیکاردی سینوسی، طپش قلب، هایپوتانسیون وضعیتی، هایپرتنشن
GU: احتباس ادراری، تاخیر در شروع ادرار کردن، تکرر ادرار
Other: راش، بثورات جلدی، آلرژی، وزوزگوش، فتوفوبی، ائوزینوفیلی، ترومبوسیتوپنی
مصرف در بارداری و شیردهی:
ایمی پرامین در بارداری: مصرف ایمی پرامین در بارداری در گروه C قرار دارد. مطالعات اپیدمیولوژیک افزایش ریسک بروز ناهنجاری های مادرزادی را در مورد مصرف ایمی پرامین در بارداری نشان داده است. استفاده از داروهای ضد افسردگی می تواند با افزایش ریسک زایمان زودرس ارتباط داشته باشد. داده های کنترل شده ای در مورد تاثیر ایمی پرامین در بارداری انسان وجود ندارد. نوزادانی که مادران آن ها از ایمی پرامین تا زمان زایمان استفاده کرده اند در ساعت و یا روزهای اولیه دچار تنگی نفس، بی حالی، کولیک، تحریک پذیری، فشار خون بالا، لرزش و یا اسپاسم  شده اند. تا حد امکان مصرف ایمی پرامین باید تدریجا و حداقل 7 روز قبل از تاریخ محاسبه شده برای زایمان قطع گردد.

ایمی پرامین در شیردهی: ایمی پرامین می تواند به شیر مادر ترشح شود و به نوزاد شیر خوار آسیب برساند. شیردهی نباید همزمان با مصرف ایمی پرامین صورت گیرد. اما تاثیرات ایمی پرامین در نوزادان شیرخوار مشخص نیست.

توجهات پزشکی - پرستاری:
در حین درمان با ایمی پرامین سی بی سی، آنزیم های قلبی، آنزیم های کبدی هم چنین نوار قلبی باید انجام شود.
در طول درمان با ایمی پرامین فشار خون بیمار در دو وضعیت ایستاده و خوابیده باید اندازه گیری شود.
علائم حیاتی و وضعیت تنفسی هر چهار ساعت و ادم و وزن بدن هر هفته باید چک شود.
به علائمی مانند سفتی عضلانی، دیستونی و آکاتزی توجه نمایید.
وضعیت ذهنی بیمار را مورد بررسی قرار دهید.
نشانه های قطع مصرف ایمی پرامین را بشناسید: تهوع و استفراغ، سردرد، درد عضلات، ضعف، اسهال، بی خوابی و بی قراری
الگوهای دفع کلیوی و روده ای را مورد توجه قرار دهید. در صورت بروز یبوست مصرف مایعات و غذاهای پر فیبر را توصیه کنید.
برای کاهش نشانه های گوارشی ایمی پرامین را با غذا یا شیر تجویز کنید.
برای رفع خشکی دهان آدامس یا آب نبات را پیشنهاد کنید.
در صورت منعقد شدن کریستال های آمپول ایمی پرامین قبل از تزریق عضلانی آن را زیر آب گرم بگیرید.
با توجه به افت فشار وضعیتی بیمار را در حرکت یاری کنید.
توجهات بیمار - خانواده:
به دلیل افت فشار وضعیتی از تغییر ناگهانی وضعیت بیمار خودداری کنید.
برای کاهش نشانه های گوارشی ایمی پرامین را با غذا یا شیر مصرف کنید.
برای رفع خشکی دهان از آدامس یا آب نبات استفاده کنید.
در صورتی که اخیرا دچار حمله قلبی شده اید نباید از ایمی پرامین استفاده کنید.
در صورت بروز یبوست از مایعات و غذاهای پر فیبر استفاده کنید.
از مصرف الکل و داروهای تضعیف کننده سیستم عصبی همزمان با ایمی پرامین اجتناب کنید.
در طول درمان با ایمی پرامین از انجام کارهایی که به تمرکز بالا نیاز دارند اجتناب کنید.
در صورتی که در طول درمان با ایمی پرامین نیاز به جراحی داشته باشید، ممکن است استفاد از ایمی پرامین قبل از جراحی قطع شود.
از قطع ناگهانی ایمی پرامین اجتناب کنید. قطع مصرف ایمی پرامین باید به صورت تدریجی و تحت نظر پزشک انجام شود.
علائم اوردوز با ایمی پرامین عبارت است از گیجی، ضربان قلب سریع، غش و یا تشنج.
برای جلوگیری از حساسیت به نور از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.
در صورت نیاز هنگام حرکت کردن در اوایل درمان با ایمی پرامین از دیگران کمک بخواهید.
شرایط نگهداری دارو:
ایمی پرامین باید در ظرف بسته و در درمای 15 تا 30 درجه سانتی گراد نگاهداری شود.