بیماری آلزایمر چیست؟

بیماری آلزایمر چیست؟

بیماری آلزایمر به مغز شما آسیب می زند و به تدریج حافظه و مهارت های تفکر را از بین می برد. محققان معتقدند این آسیب تا یک دهه قبل از بروز علائم شروع می شود. رسوبات غیر طبیعی پروتئین ها باعث ایجاد پلاک های سخت و پیچ خوردگی در مغز می شوند. این رسوبات عملکرد طبیعی مغز را مختل می کنند.

همزمان با رشد، پلاک ها می توانند ارتباط بین نورون ها، پیام رسان های مغز شما را قطع کنند. سرانجام این نورون ها می میرند، و به مغز شما آسیب می رسانند به طوری که قسمت هایی از آن شروع به جمع شدن می کنند.

علل بیماری آلزایمر

علت شماره 1: جهش های ژنتیکی

بیماری آلزایمر به طور کامل شناخته نشده است. دانشمندان بر این باورند که برای بیشتر افراد، این بیماری دارای عوامل ژنتیکی، سبک زندگی و عوامل محیطی است. همه این عوامل ممکن است با هم کار کنند و شرایط مناسبی را برای ریشه یابی بیماری ایجاد کنند.

یک جزء وراثتی در آلزایمر وجود دارد. افرادی که والدین یا خواهر و برادرشان به این بیماری مبتلا هستند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند. با این حال، ما هنوز با درک جهش های ژنتیکی که منجر به توسعه واقعی بیماری می شوند فاصله داریم.

علت شماره 2: سن

یکی از علل بیماری آلزایمر افزایش سن می باشد. هرچه پیرتر می شوید، در برابر عواملی که می توانند باعث آلزایمر شوند آسیب پذیرتر می شوید. در سال 2010، 4.7 میلیون نفر از افراد 65 سال به بالا با بیماری آلزایمر وجود داشتند. از این تعداد 0.7 میلیون نفر 65 تا 74 سال، 2.3 میلیون نفر 75 تا 84 سال و 1.8 میلیون نفر 85 سال یا بیشتر بودند.

علت شماره 3: جنسیت

آلزایمر بیش از مردان بر زنان تأثیر می گذارد. دانشمندان این نظریه را مطرح می کنند که زنان عموماً بیشتر از مردان عمر می کنند. در نتیجه، زنان در اواخر سال های زندگی خود به این بیماری مبتلا می شوند.

یک مطالعه 2010 منبع معتبر نشان می دهد که هورمون ها ممکن است ارتباطی با آن داشته باشند. سطح هورمون استروژن زنانه در بدن زنان پس از یائسگی کاهش می یابد. محققان معتقدند که این هورمون از مغز زنان جوان در برابر آسیب محافظت می کند. اما با پایین آمدن سطح آن در سنین بالاتر، سلول های مغز در برابر این بیماری آسیب پذیرتر می شوند.

علت شماره 4: ضربه به سر در گذشته

انجمن آلزایمر اظهار داشت که دانشمندان رابطه ای بین آسیب مغزی و خطر بیشتر زوال عقل پیدا کرده اند. پس از آسیب دیدگی، مغز شما مقادیر زیادی بتا آمیلوئید ایجاد می کند. این همان پروتئینی است که به پلاک های آسیب رسان تبدیل می شود که مشخصه آلزایمر است.

یک تفاوت وجود دارد: بعد از آسیب مغزی، بتا آمیلوئید، اگرچه وجود دارد اما در پلاک جمع نمی شود. با این حال، آسیب ممکن است خطر بروز آن در مراحل بعدی زندگی را افزایش دهد.

علت شماره 5: اختلال شناختی خفیف

افرادی که قبلاً دارای اختلال شناختی خفیف هستند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آلزایمر کامل قرار بگیرند. اختلال شناختی خفیف لزوماً به طور عمده زندگی روزمره فرد را تحت تأثیر قرار نمی دهد. با این حال، می تواند بر حافظه، مهارت های تفکر، درک بصری و توانایی تصمیم گیری صحیح تأثیر بگذارد.

دانشمندان در تلاشند بفهمند که چرا برخی موارد اختلال شناختی خفیف به آلزایمر پیشرفت می کند. یک مطالعه 2006 نشان می دهد که وجود پروتئین های خاص در مغز، مانند آمیلوئید بتا، خطر ابتلا به بیماری را افزایش می دهد.

علت شماره 6: سبک زندگی و سلامت قلب

سبک زندگی شما ممکن است ارتباط زیادی با احتمال ابتلا به آلزایمر داشته باشد. به نظر می رسد به طور خاص سلامت قلب با سلامت مغز ارتباط نزدیک دارد. داشتن یک رژیم غذایی سالم، ورزش منظم، ترک سیگار، کنترل دیابت و کنترل فشار خون و کلسترول همه برای قلب مفید هستند. آن ها همچنین می توانند مغز را سالم و مقاوم نگه دارند.

در افراد مسن مبتلا به بیماری عروق کرونر یا بیماری شریانی محیطی، خطر ابتلا به زوال عقل و بیماری آلزایمر بیشتر است.

علت شماره 7: اختلالات خواب

اختلالات خواب احتمالا یکی از علل بیماری آلزایمر هستند. برخی تحقیقات نشان می دهد که خواب با کیفیت ممکن است برای پیشگیری از بیماری آلزایمر مهم باشد. یک مطالعه در سال 2013 در JAMA NeurologyTrusted Source منتشر شد که از بزرگسالان با میانگین سنی 76 سال که به این بیماری تشخیص داده نشده بودند، نظر سنجی کرد. در افرادی که خواب کم یا ضعیف دارند تجمع پلاک های بتا آمیلوئید در مغز آن ها افزایش یافته است.

مطالعات بیشتری باید انجام شود. دانشمندان هنوز مطمئن نیستند که آیا خواب کم دلیل آلزایمر است یا مراحل اولیه بیماری ممکن است بر روی خواب تأثیر بگذارد. هر دو ممکن است درست باشد.

علت شماره 8: عدم یادگیری مادام العمر

میزان استفاده از مغز در طول زندگی ممکن است در خطر ابتلا به آلزایمر نیز تأثیر بگذارد. مطالعه ای در سال 2012 گزارش داد، افرادی که به طور منظم مغز خود را با فعالیت های ذهنی چالش برانگیز تحریک می کنند، رسوبات بتا آمیلوئید کمتری دارند. این فعالیت ها در طول زندگی مهم بودند. اما تلاش های اولیه و میانی با بیشترین کاهش خطر همراه بود.

سطوح بالاتر تحصیلات، شغل محرک، فعالیت های اوقات فراغت چالش ذهنی و تعاملات اجتماعی مکرر نیز ممکن است از سلامت مغز محافظت کند.