علت ترشحات روی پوست بدنه درخت ها چیست؟

علل گموز

تراوش شیره و صمغ از تنه درختان گیلاس و هلو بسیار رایج است، پس مراقب این گونه‌ها باشید. گموز به خودی خود پاتوژن نیست بلکه پاسخی به استرس محیطی از آسیب‌های بیماری‌زا، حشرات یا مکانیکی است.

بیماری‌های عفونی و آفت‌های پاتوژن که منجر به تراوش شیره و صمغ می‌شوند، می‌توانند در باغات میوه تبدیل به مشکل شوند. بخصوص، آفت سیتوسپورا، یا شانکر چند ساله، معمولاً باعث تراوش قارچی در درختان با میوه تک‌هسته‌ای مانند زردآلو، گیلاس، هلو و آلو می‌شود.

این عفونت را می‌توان از آسیب حشرات و صدمات مکانیکی تشخیص داد زیرا خاک اره یا تکه‌های پوست در شیره مخلوط نمی‌شوند، همانطور که در مورد حشرات یا آسیب‌های مکانیکی به همین شکل است. تشخیص دلیل یا دلایل خاص برای شما حیاتی نیست، اما برای تشخیص تفاوت بین آلودگی حشرات، آسیب‌های مکانیکی و بیماری‌های عفونی بسیار مهم است.

پیشگیری و درمان گموز

روش‌های وجود دارد که می‌توانید برای کاهش خطر گموز دنبال کنید:

• در استفاده از تجهیزات چمن‌زنی و باغ مراقب باشید تا از صدمه زدن به بافت درخت جلوگیری شود، که می‌تواند تخم‌های قارچی را در خود جای دهد.
• با کاشتن گونه‌هایی که در مقابل سرما قوی هستند، از آسیب‌دیدگی زمستانی به درخت خود جلوگیری کنید.
• از درخت در برابر حشرات جونده محافظت کنید.
• شاخه‌ها را در اواخر زمستان هرس و مرتب کنید.
• سعی کنید تشخیص دهید که آیا این درخت به صورت مکانیکی زخمی شده، مورد حمله حشرات قرار گرفته است یا به یک بیماری آلوده شده است. به طور معمول، صدمات مکانیکی و حشرات، چوب یا خاک اره را در معرض دید قرار می‌دهند.

روش‌ها را به بهترین شکل ممکن انجام دهید و در عین حال «راحت‌ترین» شرایط درخت را برای سلامتی بهینه فراهم کنید. افزایش نیرومندی درخت بسیار مهم است و نتایج بسیار خوبی خواهد داشت. در صورتی که مکان شما دارای pH کم و متوسط باشد، یک روش درمانی مفید استفاده از چندین پودر آهک باغی زیر خط قطره درخت است. بالا بردن pH خاک به ۶٫۵ می‌تواند شگفتی هایی برای سلامتی درختان ایجاد کند.

گوموز یا گموز، ترشح شیره و صمغ از پوست درختان و سایر گیاهان چوبی هنگامی که توسط صاحبان درختان و باغ‌ها کشف می‌شود، باعث نگرانی می‌شوند. خارج شدن صمغ یا شیره از تنه درخت یا شاخه در درختان از جنس پرنوس مانند هلو، گیلاس و بادام است، متداول است، اما در بسیاری از گونه‌ها هم می‌تواند اتفاق بیفتد. این جریان شیره می‌تواند در اثر بیماری‌های بیوتیک ایجاد شود، که توسط ارگانیسم‌های زنده مانند قارچ‌ها و آسیب‌های غیربومی ناشی از عوامل غیر زنده مانند نور خورشید و تغییر دما ایجاد می‌شود.

تعریف گموز، «تراوش فراوان صمغ توسط یک درخت بیمار یا آسیب دیده است، به خصوص به عنوان علائم بیماری درختان میوه دهنده.» اما همچنین می‌تواند نشانه اولیه سایر مشکلات، نه تنها در باغات، بلکه در درختان باغچه، پارک‌ها و جنگل‌ها باشد.

گموز می‌تواند یک درخت را تضعیف کند. تراوش شیره و صمغ از تنه درختان، اگرچه طبیعی نیست، لزوماً آسیب دائمی به یک درخت یا گیاه چوبی وارد نمی‌کند. بیشتر آنها زنده می‌مانند. همچنین لازم است به یاد داشته باشید که دلایل زیادی برای تراوش صمغ و شیره درختان وجود دارد، از جمله حشرات جونده، آفت‌ها، آسیب پوست درخت و انواع بیماری‌ها. با کنترل این دلایل، رسوبات صمغ و جریان شیره کنترل می‌شود، اما معمولاً درمانی وجود ندارد.

https://vatan.bio/blog/gummosis