Question

پریسا قلی زاده · Answer

«مادرترزا» ی ایرانی کیست؟ (+عکس)

پروفسور پروانه وثوق رئیس هیئت امنای بیمارستان فوق تخصصی سرطان محک دیروز در 78 سالگی درگذشت.

فولکس قورباغه ای خانم دکتر، برای اهالی خیابان ظفر، یک نشانه دوست داشتنی بود. نشانه ای که روزی چند بار حوالی بیمارستان علی اصغر(ع) دیده می شدو از حضور کسی خبر می داد که زندگی اش را وقف کودکان مبتلا به سرطان کرده بود . کسی که زندگی در اروپا را رها کرده بود تا در کنار بچه های سرطانی ایران زندگی کند و به داد آن ها برسد. حالا اما بچه های سرطانی ایران داغدارند. چرا که دیگر نمی توانند محبت را از چشمان او بیاموزند. چشم هایی که دیروز برای همیشه بسته شد.

فرشته نجات

پروفسور پروانه وثوق، متولد اسفندماه 1314 در تفرش بود. او دکترای عمومی خود را در سال 1342 از دانشکده علوم پزشکی تهران دریافت کرد و دوره‌های تخصصی و فوق تخصصی‌اش را در دانشگاه‌های کمبریج، ماساچوست و ایلینوی گذراند و دوره تکمیلی پزشکی را در دانشگاه واشنگتن سپری کرد. اما با پایان تحصیلاتش دوباره به ایران برگشت و در سال 1350 در بیمارستان حضرت علی‌اصغر (ع) مشغول به کار شد.بیمارستان های «مفید» و «کودکان تهران» هم از جمله مراکز درمانی بود که پروفسور وثوق در آنها به طبابت مشغول بود.

پروفسور وثوق که از مؤسسان رشته فوق تخصصی خون و سرطان کودکان در ایران بود ، نخستین بخش هماتولوژی و آنکولوژی را در بیمارستان علی اصغر راه‌اندازی کرد و از ده سال پیش با راه اندازی بیمارستان تخصصی محک روز و شب خود را در بیمارستان می گذراند .

او رئیس هیئت امنای بیمارستان تخصصی محک هم بود و تا آخرین روزهای عمر خود، علاوه بر ریاست هیئت امنای موسسه خیریه حمایت از کودکان مبتلا به سرطان (محک) به امر تعلیم و تربیت دانشجویان پزشکی و نیز درمان کودکان مبتلا به سرطان اشتغال داشت.

همکارانش می گفتند: بارها به ایشان پیشنهاد شده که برای مشاغل تحقیقاتی در ازای دریافت حقوق هنگفت و امکانات دیگر ساکن کشورهای اروپایی و آمریکایی شود. ولی او خدمت رایگان به کودکان سرطانی وطنش را برگزید.

مرحومه وثوق در سالهای خدمات موثر پزشکی خود، کودکان سرطانی بسیاری را از سراسر جهان درمان کرده و به آنان سلامتی را بازگردانده بود و هیچ گاه ازدواج نکرد. شاید به همین خاطر باشد که برخی به او لقب«مادرترزای ایرانی» داده اند.

مراسم تشییع جنازه و خاکسپاری مرحومه وثوق فردا سه شنبه 31 اردیبهشت ماه، ساعت 9 صبح از مقابل بیمارستان فوق تخصصی سرطان کودکان «محک» آغاز خواهد شد... ضمن این که مراسم ترحیم او هم روز پنج شنبه 2خردادماه از ساعت 14:30 تا 16 در مسجد جامع شهرک غرب برگزار خواهد شد.

مجله مهر:

پروفسور پروانه وثوق رئیس هیئت امنای بیمارستان فوق تخصصی سرطان محک دیروز در 78 سالگی درگذشت.

فولکس قورباغه ای خانم دکتر، برای اهالی خیابان ظفر، یک نشانه دوست داشتنی بود. نشانه ای که روزی چند بار حوالی بیمارستان علی اصغر(ع) دیده می شدو از حضور کسی خبر می داد که زندگی اش را وقف کودکان مبتلا به سرطان کرده بود .

کسی که زندگی در اروپا را رها کرده بود تا در کنار بچه های سرطانی ایران زندگی کند و به داد آن ها برسد. حالا اما بچه های سرطانی ایران داغدارند. چرا که دیگر نمی توانند محبت را از چشمان او بیاموزند. چشم هایی که دیروز برای همیشه بسته شد.

فرشته نجات

پروفسور پروانه وثوق، متولد اسفندماه 1314 در تفرش بود. او دکترای عمومی خود را در سال 1342 از دانشکده علوم پزشکی تهران دریافت کرد و دوره‌های تخصصی و فوق تخصصی‌اش را در دانشگاه‌های کمبریج، ماساچوست و ایلینوی گذراند و دوره تکمیلی پزشکی را در دانشگاه واشنگتن سپری کرد.

اما با پایان تحصیلاتش دوباره به ایران برگشت و در سال 1350 در بیمارستان حضرت علی‌اصغر (ع) مشغول به کار شد.آغاز کرد.بیمارستان های «مفید» و «کودکان تهران» هم از جمله مراکز درمانی بود که پروفسور وثوق در آنها به طبابت مشغول بود.

پروفسور وثوق که از مؤسسان رشته فوق تخصصی خون و سرطان کودکان در ایران بود ، نخستین بخش هماتولوژی و آنکولوژی را در بیمارستان علی اصغر راه‌اندازی کرد و از ده سال پیش با راه اندازی بیمارستان تخصصی محک روز و شب خود را در بیمارستان می گذراند .

او رئیس هیئت امنای بیمارستان تخصصی محک هم بود و تا آخرین روزهای عمر خود، علاوه بر ریاست هیئت امنای موسسه خیریه حمایت از کودکان مبتلا به سرطان (محک) به امر تعلیم و تربیت دانشجویان پزشکی و نیز درمان کودکان مبتلا به سرطان اشتغال داشت.
همکارانش می گفتند: بارها به ایشان پیشنهاد شده که برای مشاغل تحقیقاتی در ازای دریافت حقوق هنگفت و امکانات دیگر ساکن کشورهای اروپایی و آمریکایی شود. ولی او خدمت رایگان به کودکان سرطانی وطنش را برگزید.

مرحومه وثوق در سالهای خدمات موثر پزشکی خود، کودکان سرطانی بسیاری را از سراسر جهان درمان کرده و به آنان سلامتی را بازگردانده بود و هیچ گاه ازدواج نکرد. شاید به همین خاطر باشد که برخی به او لقب«مادرترزای ایرانی» داده اند.

مراسم تشییع جنازه و خاکسپاری مرحومه وثوق امروز سه شنبه 31 اردیبهشت ماه، ساعت 9 صبح از مقابل بیمارستان فوق تخصصی سرطان کودکان «محک» آغاز خواهد شد... ضمن این که مراسم ترحیم او هم روز پنج شنبه 2خردادماه از ساعت 14:30 تا 16 در مسجد جامع شهرک غرب برگزار خواهد شد.

فیبروز ابرو؛ انواع و هزینه‌ی آن

نگاهی به زندگی پروفسور پروانه وثوق: مادر ترزای ایران

مریم موسوی یکشنبه، ۰۵ آبان ۱۳۹۸

همکاران و دوستانش می گفتند که مشاغلی با درآمدهای بسیار بالا از سوی مراکز پزشکی تراز اول اروپا و آمریکا به او پیشنهاد می شد اما او هیچگاه تحت تاثیر این پیشنهادات قرار نگرفت و تصمیم گرفت در ایران بماند و به کودکان کمک کند.

در سال ۱۳۷۰ که موسسه محک با هدف حمایت از کودکان مبتلا به سرطان با همت سعیده قدس و دیگر خیرین تاسیس شد، او به عنوان یکی از اولین متخصصان اطفال داوطلب (بدون دریافت حقوق) به این موسسه ملحق شد و بخش خون شناسی موسسه محک را راه اندازی کرد. او در ادامه به عنوان رئیس هیئت امنای محک برگزیده شد و تا واپسین روزهای زندگی در این جایگاه به خدمت پرداخت. همزمان با تلاش هایش برای کاهش تالمات کودکان مبتلا به سرطان و درمان آنها، در ساعت های فراغتش در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران تدریس می کرد تا نسل آینده پزشکان متعهد ایران را پرورش دهد و به تعلیم و تربیت آنها بپردازد.

آنچه خواندید گزیده ایست از زندگی سراسر تلاش پروفسور پروانه وثوق که صرف کمک به کودکان سرطانی کشور شد.

پروانه وثوق در سال ۱۳۱۴ هجری شمسی در شهر تفرش واقع در استان مرکزی متولد شد. مدرک دکترای عمومی خود را در سال ۱۳۴۲ شمسی از دانشگاه تهران دریافت کرد و یک سال بعد به آمریکا رفت تا مطالعات خود را در رشته پزشکی دنبال کند و دوره های تخصصی و فوق تخصصی اطفال و کودکان را در دانشگاه های کمبریج، ماساچوست و ایلینوی گذراند و دوره تکمیلی فوق تخصصی خون و سرطان کودکان را در دانشگاه واشنگتن سپری کرد. وثوق در سال ۱۳۵۰ به ایران بازگشت و در کنار دکتر محمد قریب از اساتید سابق خود طبابت را در بیمارستان کودکان مفید و همچنین مرکز پزشکی کودکان آغاز کرد. پروفسور وثوق همچنین دوره های تخصصی هماتولوژی و سرطان کودکان را در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران راه اندازی کرد و به این ترتیب نامش را به عنوان پایه ریز واحد سرطان کودکان در بیمارستان های مختلف ثبت کرد.

پروفسور وثوق بنیانگذار رشته فوق تخصصی خون و سرطان کودکان در ایران بود

در ادامه هیئت امنای بیمارستان کودکان شهرآزاد از وثوق دعوت کردند تا بخش آنکولوژی و هماتولوژی را در این مرکز راه اندازی کند و به لطف حضور دکتر وثوق این بیمارستان که در سال ۱۳۴۳ میلادی به عنوان یک بیمارستان خیریه راه اندازی شده بود به یکی از مهم ترین مراکز پزشکی اطفال در ایران بدل گردید. بعد از انقلاب اسلامی ایران نام این بیمارستان به حضرت علی اصغر تغییر یافت و پروفسور وثوق همچنان در پست قبلی به فعالیت خود ادامه داد تا مرهمی باشد بر زخم های کودکان مبتلا به سرطان.

دکتر محمد قریب

وثوق برای بیش از نیم قرن با عشق و علاقه ای وصف ناشدنی زندگی اش را وقف کودکان سرطانی کرد. او هیچگاه ازدواج نکرد و صاحب فرزندی نشد و به همین خاطر به عنوان مادر ترزای ایران شناخته می شود. طبق گفته دوستان و همکارانش در تمام این سال ها با حقوقی که از بیمارستان و حق ویزیت هایش از کلینیک در می آورد زندگی را سپری کرد و هیچگاه نه درخواست پول بیشتر کرد و نه پیشنهادات حقوقی بالاتر در کشورهای پیشرفته را پذیرفت.

ساکنین خیابان ظفر تهران و همسایگان بیمارستان محک سال ها بود که به شنیدن صدای فولکس قورباغه ای پروفسور وثوق در محله خود و دیدن چهره مهربان او عادت کرده بودند. پزشکی مهربان و عاشق که در طول روز چندین مرتبه از کلینیک خود در خیابان فلسطین تهران به بیمارستان می رفت تا کودکان مبتلا به سرطان را ویزیت کند.

پروفسور وثوق ساعت ها را در کنار کودکان بستری در بیمارستان سپری می کرد و هیچگاه فراموش نمی کرد که همراه با خود شکلات، آبنبات و عروسک هایی را ببرد که با دستانش برای آنها بافته بود. اگر خانواده کودکی برای پرداخت هزینه های درمانی با مشکل روبرو می شد وثوق هرآنچه در توان داشت به کار می گرفت تا به آنها کمک کند و به همین خاطر نزد بیماران با نام فرشته محک نیز شناخته می شد.

سخت ترین دوران در زندگی وثوق زمانی بود که تشخیص می داد دیگر کاری از عهده او برای کمک به بیماران کوچکش ساخته نیست و در تمام طول این سال ها بارها و بارها شاهد گریه و ضجه پدران و مادران بر بستر کودکان از دنیا رفته شان بود.

زهرا دیانتی زاده، پرستاری که سابقه دوستی ۴۱ ساله به پروفسور وثوق دارد و در تمام سال های فعالیت، ایشان را در بیمارستان و مطلب همراهی کرده بود در رابطه با او چنین گفته است:

پروفسور پروانه وثوق کاملا خیرخواهانه و بدون دستمزد با محک همکاری داشت و بارها شاهد این صحنه در مطب بودم که پشت سر مریض از اتاق خارج می شد و به آرامی اشاره می کرد که حق ویزیت را به بیمار پس بدهید.

او به یاد می آورد که پدر یک کودک مبتلا به سرطان از شهرستان نزد پروفسور آمده بود و نوبت بعدی را پشت گوش انداخته بود و با وخیم شدن حال فرزندش مجددا به ایشان مراجعه کرده بود. خانم دیانتی ادامه می دهد که پروفسور وقتی از ماجرای هشت فرزند دیگر این پدر و تنگدستی اش مطلع شده کلیه هزینه های اقامت و درمان فرزند او در تهران را بر عهده گرفت و این در حالی بود که در آن دوران هنوز موسسه محک تاسیس نشده بود.

خانم دیانتی همچنین از کودکان و نوجوانانی گفته که بعد از سپری شدن دوران بیماری به سلامت رسیده بودند و پس از فارغ التحصیلی یا ازدواج برای عرض احترام و تشکر نزد پروفسور وثوق می آمدند و این بیشترین لذت و شادی را به ایشان می داد.

گرچه ساعت های حضور پروفسور پروانه وثوق در بیمارستان طولانی بود و در اوقات فراغت نیز در دانشگاه تدریس می کرد اما به پاس دانش و توانمندی های بالایش توانست در طول حیات خود بالغ بر ۱۰۰ کتاب و مقاله علمی را در رابطه با بیماری های خونی و سرطان اطفال به رشته تحریر در بیاورد. او همچنین حضوری فعال در موسسات بین المللی و برنامه های تخصصی داشت که از آن جمله می توان به موسسه بین المللی آنکولوژی اطفال، شبکه بین المللی تحقیقات و درمان سرطان و ائتلاف کودکان سرطانی خاورمیانه اشاره کرد.

وثوق بعد از دوره ای ابتلا به بیماری در ۳۰ اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۲ در سن ۷۸ سالگی دار فانی را وداع گفت و در تاریخ دوم شهریور ۱۳۹۴، شورای شهر تهران به پاس خدمات ارزنده ایشان برای کشور همزمان با روز ملی پزشک، طی مراسمی با حضور کودکان محک، پزشکان و اعضای شورای شهر تهران خیابانی که او بیشترین ساعات را در آن سپری کرده بود به نام پروانه وثوق نامگذاری کرد.

روحش شاد و یادش گرامی...

مادر ترزا ایرانی پروفسور پروانه وثوق رئیس هیئت امنای بیمارستان فوق تخصصی محک بود. پروفسور پروانه وثوق کسی بود که زندگی در اروپا را رها کرده بود تا در کنار بچه های سرطانی ایران زندگی کند و به داد آن ها برسد او هیچ گاه ازدواج نکرد و تمام زندگی اش را صرف کمک به مردم کرد شاید به همین دلیل باشد که به او این لقب را داده اند. او فرشته نجاتی بود که بعد از تحصیلاتش دردانشگاه های کمبریج، ماساچوست ایلینوی و دانشگاه واشنگتن به ایران بازگشت. او از موسسان رشتا تخصصی خون و سرطان کودکان در ایران بود و نخستین بخش هماتولوژی و آنکولوژی را در بیمارستان علی اصغر راه اندازی کرد و از ده سال پیش با راه اندازی بیمارستان تخصصی محک روز و شب خود را در بیمارستان می‌گذراند. همکارانش می‌گفتند بارها برای مشاغل تحقیقاتی در ازای حقوق هنگفت و سایر امکانات از وی دعوت شده اما او نپذیرفت.

او کودکان بسیاری را از سراسر جهان درمان کرده است و او لایق مادر ترزا ایرانی است.

پروانه وثوق

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پروانه وثوق

متولداسفند ۱۳۱۴
تفرش، استان مرکزی

درگذشت۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۲ (۷۸ سال)
تهران،

گورستانبهشت زهرا ، قطعه ۱۱۰

اقامتگاهتهران - تجریش

تابعیتایران

نهادهاعضو فرهنگستان علوم پزشکی ایران

دیناسلام - شیعه

پروانه وثوق (اسفندماه ۱۳۱۴، تفرش - ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۲، تهران) دارای مدرک فوق تخصص خون و سرطان‌شناسی کودکان، رئیس هیئت امنای بیمارستان محک و عضو فرهنگستان علوم پزشکی ایران بود.^[۱] او همچنین در بیمارستان‌های علی اصغر،مفید و کودکان تهران به مداوای کودکان مبتلا به سرطان می‌پرداخت. وی را «فرشته نجات کودکان سرطانی ایران»^[۲] و «مادر ترزای ایران»^[۳] می‌نامیدند.

زندگی‌نامه[ویرایش]

پروانه وثوق در اسفندماه ۱۳۱۴ در شهرستان تفرش در استان مرکزی به دنیا آمد. او دکترای عمومی خود را در سال ۱۳۴۲ از دانشکده علوم پزشکی تهران گرفت و دوره‌های تخصصی و فوق تخصصی‌ایش در خون و سرطان‌شناسی را در دانشگاه‌های کمبریج، ماساچوست و ایلینوی گذراند. وثوق همچنین دوره تکمیلی پزشکی خود را در دانشگاه واشنگتن به پایان رساند.

او پس از اتمام تحصیلاتش به ایران بازگشت و در سال ۱۳۵۰ در «مرکز آموزشی درمانی حضرت علی‌اصغر» تهران آغاز به کار کرد. او بخش خون‌شناسی و سرطان‌شناسی را در این بیمارستان راه‌اندازی کرد. او همچنین از ابتدای تأسیس مؤسسه محک در سال ۱۳۷۰ با این مرکز همکاری می‌کرد و از آغاز فعالیت بیمارستان فوق تخصصی سرطان کودکان محک در سال ۱۳۸۶ به صورت داوطلبانه سرپرستی تیم پزشکی این بیمارستان را بر عهده داشت.^[۴] وی بیش از ۱۰۰ عنوان کتاب و مقاله در زمینه بیماری‌های خون و سرطان کودکان تألیف کرده است.^[۱] وی در سالهای خدمات مؤثر پزشکی خود، کودکان سرطانی بسیاری را از سراسر جهان درمان کرده و سلامتی را به آنان بازگردانده بود.^[۵]

پروانه وثوق هیچ‌گاه ازدواج نکرد.^[۶] او سحرگاه دوشنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۲ پس از یک دوره بیماری در سن ۷۸ سالگی درگذشت.

پروانه وثوق – مادر ترزای ایران

پروانه وثوق را “فرشته نجات کودکان سرطانی ایران” و “مادر ترزای ایران” می نامیدند.

پروفسور پروانه وثوق، متولد اسفندماه ۱۳۱۴ در تفرش بود.

وی دکترای عمومی خود را در سال ۱۳۴۲ از دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تهران دریافت کرد.

دوره‌های تخصصی و فوق تخصصی‌ اطفال را در دانشگاه‌های کمبریج، ماساچوست و ایلینوی گذراند.

دوره تکمیلی فوق تخصصی خون و سرطان کودکان را در دانشگاه واشنگتن سپری کرد.

پروفسور وثوق طبابت در ایران را از سال ۱۳۵۰ آغاز کرد.

پروانه وثوق که از مؤسسان رشته فوق تخصصی خون و سرطان کودکان بود، بخش هماتولوژی و آنکولوژی اطفال را در بیمارستان علی اصغر راه‌اندازی کرد.

وی با حضور داوطلبانه و هدایت علمی، سبب شد تا بیمارستان فوق تخصصی سرطان کودکان محک در سال ۱۳۸۶ شروع به فعالیت کند.

بیمارستان محک تا کنون ۱۴۶۰ کودک را تحت درمان قرار داده است.

همکارانش می گفتند: بارها به ایشان پیشنهاد شده که برای مشاغل تحقیقاتی در ازای دریافت حقوق هنگفت و امکانات دیگر ساکن کشورهای اروپایی و آمریکایی شود.

ولی او خدمت رایگان به کودکان سرطانی وطنش را برگزید.

وثوق در سالهای خدمات موثر پزشکی خود، کودکان سرطانی بسیاری را از سراسر جهان درمان کرد.

وی هیچ گاه ازدواج نکرد. شاید به همین خاطر باشد که برخی به او لقب «مادرترزای ایرانی» داده اند.

در بخش مهارت تحصیلی اطلاعات مفیدی درباره رشته های تحصیلی کسب خواهید کرد

خدمات ایشان

در زندگینامه پروانه وثوق مهربانی، فداکاری و دانش سرشار و چشم پوشی از مسائل مادی موج می زند.

او تمام سعی خود را تا آخرین لحظه زندگیش در راه بهبود بخشیدن و خدمت رسانی به کودکان مبتلا به سرطان ادامه داد.

از این استاد فرهیخته بیش از ۱۰۰ عنوان مقاله و کتاب در حوزه های بیماری های خون و سرطان کودکان باقی مانده است.

درگذشت دکتر پروانه وثوق

او سحرگاه روز دوشنبه ۳۰ اردیبهشت سال ۱۳۹۲ بعد از یک دوره بیماری در سن ۷۸ سالگی دارفانی را وداع گفت.

همکاران و دوستانش می گفتند که مشاغلی با درآمدهای بسیار بالا از سوی مراکز پزشکی تراز اول اروپا و آمریکا به او پیشنهاد می شد اما او هیچگاه تحت تاثیر این پیشنهادات قرار نگرفت و تصمیم گرفت در ایران بماند و به کودکان کمک کند.

در سال ۱۳۷۰ که موسسه محک با هدف حمایت از کودکان مبتلا به سرطان با همت سعیده قدس و دیگر خیرین تاسیس شد، او به عنوان یکی از اولین متخصصان اطفال داوطلب (بدون دریافت حقوق) به این موسسه ملحق شد و بخش خون شناسی موسسه محک را راه اندازی کرد. او در ادامه به عنوان رئیس هیئت امنای محک برگزیده شد و تا واپسین روزهای زندگی در این جایگاه به خدمت پرداخت. همزمان با تلاش هایش برای کاهش تالمات کودکان مبتلا به سرطان و درمان آنها، در ساعت های فراغتش در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران تدریس می کرد تا نسل آینده پزشکان متعهد ایران را پرورش دهد و به تعلیم و تربیت آنها بپردازد.