سلام خدمت شما عزیزان ببخشید نمی دونم گرده گل چگونه تولید می شود
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
این مقاله فقط بر پایهٔ یک منبع نوشته شده است یا اینکه تا اندازه زیادی به یک منبع وابسته است. گفتگوی مربوطه ممکن است در صفحهٔ بحث یافت شود. لطفاً با استناد به منابع دیگر، به بهبود آن کمک کنید.
گردهافشانی زنبورعسل در بهار
گردهافشانی فرایندی مهم در چرخه تولید مثل در گیاهان دانه دار است. بهطور خلاصه گرده افشانی به انتقال دانههای گرده از پرچم یک گل که عضو نر گیاه به حساب میآید به روی کلاله مادگی همان گل یا گل دیگری از همان گونه گفته میشود.[۱]
خود گردهافشانی حالتی است که در آن گرده از پرچمهای موجود در گلهای یک گیاه به کلالههای گلهای همان گیاه منتقل شود. دگر گردهافشانی هنگامی اتفاق میافتد که گردههای یک گیاه به کلالههای گیاهان دیگر از همان جنس منتقل شود.[۱]
گرده افشانی عبارت است از انتقال دانه گرده از پرچمها به کلاله. چنانچه پرچمها و کلاله در یک گل باشند اصطلاحاً خود گرده افشانی (Self pollination) نامیده میشود. وقتی که آنها در گلهای مختلف به ویژه در گیاهان مجزا از هم بوده باشند اصطلاحاً دگر گرده افشانی (Cross pollination) نامیده میشود. نتیجه مهم گرده افشانی، بالا بردن شانس ایجاد تنوع در مواد ژنتیکی فرزندان است. در دگر گرده افشانی حقیقی، کروموزومها، اختلاطی تازه را از کروموزو مهای دو والد دریافت میکنند.
از آنجایی که دانههای گرده قدرت تحرک ندارند گرده افشانی به وسیلهٔ حشرات یا به وسیلهٔ باد یا طرق دیگر منتقل میشود. اکثریت قریب به اتفاق گلها دارای مکانیسمهایی هستند که از پدیده خود گرده افشانی ممانعت به عمل میآورند. اما وقتی دانه گرده از گونههای همنوع دریافت میکند دانه گرده میتواند بر روی کلاله رویش کند و ناسازگاری احتمالی موجود را هم که از رشد لوله گرده ممانعت به عمل میآورد، برطرف نماید.
در رده گرده افشانی مستقیم دانههای گرده یک گل به روی مادگی همان گل یا گل دیگری که بر روی همان گیاه قرار دارد انتقال مییابد. این نوع گرده افشانی بهطور معمول در یک گل هرمافرودیت که پرچمها و مادگی آن با هم میرسند، انجام میشود. همچنین در مواردی مانند گل نخود که گلبرگها فضای مسدودی به وجود آورده و پرچمها و مادگی در آن جای میگیرند اجباراً گرده افشانی مستقیم انجام میدهند. در گرده افشانی مستقیم تنها یک والد در پدیدآوردن گیاهان جدید نقش دارد. به همین مناسبت نسل حاصل به هم و به والد خود شباهت بیشتری دارند و تنوع و گوناگونی بین آن
کم است. چنین گیاهانی در برابر شرایط متحول شانس بقای کمتری دارند. به همین مناسبت این نوع گرده افشانی در طبیعت کمتر است.
علل و عوامل گرده افشانی مستقیم ۱. گرده افشانی پرچم یک گل همزمان با آمادگی کلاله همان گل برای پذیرش گرده انجام میگیرد.
۲. حرکات طبیعی پرچمها (در گیاهان تیره گزنه) یا حرکات گل توسط باد و حشرات دانه گرده گل را بر روی کلاله همان گل قرار میدهد.
هر گاه گرده افشانی بین دو گل (تک جنسی یا هرمافرودیت) از یک گونه که در روی دو گیاه مجزا قرار دارند انجام گیرد گرده افشانی را غیرمستقیم مینامند. در این حالت دو والد پیدایش نسل جدید شرکت میکنند و در نتیجه نسل حاصل متنوعتر بوده موقعیت مناسبتری برای سازش با محیط را دارا هستند. گرده افشانی غیرمستقیم به کمک حشرات، باد، آب، جانوران دیگر و بهطور مصنوعی به وسیلهٔ آدمی انجام میگیرد. اما گرده افشانی به وسیلهٔ حشرات و باد عمومیت بیشتری دارد.
گردهافشانی بوسیلهٔ حشرات در بین گیاهان بسیار رایج است. گلهایی که به کمک حشرات گردهافشانی میکنند، سازگاریهای خاصی حاصل کردهاند. این گلها با رنگ، بو و نوش یا شهد خود حشرات را به سوی خود جلب میکنند. نوش در نوشگاه ساخته میشود. نوشگاه در نقاط مختلف از جمله در پای گلبرگها، پرچمها، و بر روی بخشهایی از نهنج و غیره قرار دارند. نوش از ترشحات گیاهی است و در آن مواد قندی وجود دارد. پروانهها، زنبوران به ویژه زنبور عسل غذای خود را از نوش گلها تأمین میکنند. اندازه گلها اغلب با جثهٔ حشره هماهنگی دارد. بهطوریکه حشره به راحتی در درون گل به گونهای جای میگیرد که بدنش با دانههای گرده و مادگی تماس پیدا میکنند.
بسیاری از گیاهان بوتهای و درختان برای عمل گرده افشانی به حشرات نیاز ندارند. دانههای گرده گل این گیاهان در هوا پخش شده، به وسیلهٔ باد حمل میشوند. اما در این حال بیشتر دانههای گرده هدر میروند. با وجود این بعضی به دام کلالههای گلهای رسیده میافتند. گرده افشانی به وسیلهٔ باد بیشتر در گیاهانی صورت میگیرد که دارای گلهای نر و ماده هستند و این گلها روی درختان جداگانه قرار دارند. در این قبیل گلها، پرچمها که اغلب خارج از گل قرار دارند به وسیلهٔ باد تکانده شده، دانههای گرده خود را آزاد میسازند.
دانههای گرده این گلها بسیار فراوان بوده، صاف و سبکاند و مسافتهای طولانی را همراه باد طی میکنند. کلالهها اغلب دارای انشعابات پر مانند بوده و خارج از گل قرار میگیرند این وضعیت شانس کلاله را برای به دام انداختن دانههای گرده که به وسیلهٔ باد حمل میشوند را افزایش میدهد. در گلهایی که به وسیلهٔ باد گرده افشانی میکنند گلبرگها یا وجود ندارند یا بسیار کوچکند و نوش گل وجود ندارد.
پس از گرده افشانی، دانه گرده بر سطح مرطوب و چسبناک کلاله قرار میگیرد و با جذب مایع سطح کلاله، متورم میشود. سپس در محل منافذ دانه گرده، برآمدگیهایی به نام لوله گرده ایجاد میکند که فقط یکی از آنها سبقت گرفته و رشد میکند و خود را از راه خامه به تخمدان میرساند. در دانه گرده دو هسته روینده و زاینده وجود دارند.
آمیزش دو یاخته نر و ماده را با یکدیگر لقاح گویند. شکل و اندازه یاختههای نر و ماده در گیاهان گلدار متفاوت است و آنها را به ترتیب اسپرم و تخمزا مینامند. از ترکیب هسته هاپلوئید اسپرم با هسته هاپلوئید تخمزا یک هسته دیپلوئید به نام یاخته تخم به وجود میآید. دومین اسپرم با هسته ثانویه (یاخته مادر آندوسپرم) ترکیب میشود و آندوسپرم نخستین را تشکیل میدهد؛ که دارای ۳n کروموزوم است ترکیب همزمان دو یاخته نر، یکی با تخمزا و دومی با یاخته مادر آندوسپرم، را لقاح مضاعف میگویند.
تخم، پس از تقسیمهای متوالی، جنین کوچکی را تشکیل میدهد که در یک سوی آن گیاهک دانه به وجود میآید. یاخته آندوسپرم نخستین در همه گیاهان بافت آندوسپرم را تولید میکند. این بافت در تغذیه گیاهک هنگام رشد نقش مهمی دارد. هر دانه شامل گیاهک و مقداری غذای اندوخته جهت تأمین رشد آن است. آندوسپرم نخستین دارای ۳n کروموزوم و در نتیجه تریپلوئید است ولی ضمن رشد جنین به مصرف آن میرسد و بدین ترتیب در تعداد کروموزومهای سایر بخشهای گیاه اثر نمیگذارد.
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ گردهافشانی موجود است.
نهفتن
گروههای گیاه
رویشی
ساختار زایشی گیاه
(گل)
ساختارهای بیرونی
رشد گیاه و طرز رشد
عملی
تنها هدف گل تولید مثل جنسی است، بنابراین بقای گونه گیاه را تضمین میکند. بسیاری از گلهایی که به موجودات گرده افشان مانند پرندگان و پروانهها متکی هستند، دارای تنوع در قسمت های گل مانند گلبرگهایی با رنگ روشن و رایحههای جذاب به عنوان راهی برای جلب توجه گرده افشان هستند. گلهایی که توسط باد، گرده افشانی میشوند نیازی به ویژگیهای ظاهری جذبکننده ندارند بنابراین در طول تکامل گلبرگهای کدر و بدون رایحه پیدا کردهاند. این مطلب به تمام قسمت های گل و نقش آنها و اینکه چرا گلها از یکدیگر متفاوت هستند میپردازد.
فهرست مطالب این نوشته پنهان کردن
2. گیاهان دوپایه و گیاهان تک پایه
3. تولید مثل در گیاهان چگونه است؟
12. معرفی مجموعه فیلمهای آموزش زیست شناسی
گیاهان موجوداتی یوکاریوتی هستند که ویژگی آنها در تولید غذای خود مشخص است. آنها برای تمام زندگی روی زمین حیاتی هستند زیرا اکسیژن، سرپناه، لباس، غذا و دارو برای موجودات زنده دیگر فراهم میکنند. گیاهان بسیار متنوع و شامل ارگانیسمهایی مانند خزه، تاک، درخت، علف و سرخس هستند. به طور مثال گیاهان میتوانند آونددار یا غیر آوندی، گلدهنده یا بدون گل و دانهدار یا بدون دانه باشند.
آنژیوسپرمها یا گیاهان گلدار، فراوانترین نوع گیاهان هستند. یک گیاه گلدار دارای دو سیستم ریشه و سیستم شاخه است. این دو سیستم توسط بافت عروقی متصل و مواد غذایی همراه با آب بین آنها تبادل میشوند. سیستم ریشه، گیاهان گلدار را قادر میسازد تا آب و مواد مغذی را از خاک جذب کنند. سیستم ساقه به گیاهان امکان تولید مثل و به دست آوردن غذا از طریق فتوسنتز را میدهد و همچنین ساختاری برای حفظ افراشتگی گیاه است.
گیاهان گلدار، در خشکی غالب هستند و انواع آنها از هر دو روش جنسی و غیرجنسی تولید مثل میکنند. متمایزترین ویژگی آنها اندام تولید مثلی است که گل نام دارد. تولید مثل جنسی در گیاهان گلدار شامل تولید گامتهای نر و ماده، انتقال گامتهای نر به تخمکهای ماده در فرآیندی به نام گردهافشانی است که پس از گرده افشانی، لقاح اتفاق میافتد و تخمکها به یک بذر درون میوه تبدیل میشوند.
بعد از اینکه بذرها برای پراکندگی آماده شدند، میوه رسیده میشود و به روشهای مختلف، بذرها از میوه آزاد میشوند. پس از مدت زمان معین (وابسته به نوع گیاه) و تحت شرایط خاص، بذرها جوانه میزنند و گیاه جدید را به وجود میآورند. بساک گامتوفیتهای نر را تولید میکند که دانههای گرده هستند و به کلاله بالای یک مادگی که در آن گامتوفیتهای ماده (درون تخمکها) قرار دارند، متصل میشوند. پس از رشد لوله گرده، اسپرم از دانه گرده به درون تخمک مهاجرت میکند تا سلول تخمک و سلول مرکزی درون گامتوفیت ماده را بارور کند گه این فرآیند لقاح مضاعف نامیده میشود.
تخم حاصل از آن به یک جنین تبدیل میشود، در حالی که اندوسپرم تریپلوئید (یک سلول اسپرم به علاوه یک سلول ماده دو هستهای) و بافتهای ماده تخمک باعث ایجاد بافتهای اطراف در دانه در حال رشد می شود. تخمدان که گامتوفیت ماده را تولید میکند، سپس به میوهای تبدیل میشود که دانه (ها) را احاطه میکند.
مجموعه آموزشهای زیستشناسی مجله فرادرس حاوی آموزشهای متعددی در زمینه دروس مناسب برای دانشجویان سطوح مختلف تحصیلی، داوطلبان آزمونهای ورودی و علاقهمندان به شرکت در المپیادهای زیستشناسی است که در 27 عنوان آموزشی توسط اساتید برجسته، با زبانی ساده و به صورت مقدماتی تا پیشرفته ارائه شدهاند. با استفاده از این دروس آموزشی میتوانید برای امتحانات و همچنین کنکور در پایههای مختلف آمادگی لازم را کسب کنید.
گیاهانی که گلهای ناقص دارند را می توان به دو دسته دو پایه و تک پایه تقسیم کرد. گیاهان تک پایه دارای گلهای ناقص هستند و هر دو جنس نر و ماده روی یک گیاه وجود دارند. در حالی که در گیاهان دو پایه، یک گیاه نر و یک گیاه ماده وجود دارد که هریک فقط شامل گلهایی دارای پرچم یا گلهایی دارای مادگی هستند. گردهافشانی و باروری و در نتیجه پرورش گیاهان تک پایه آسانتر است.
گیاهان با گلهای دوجنسی دارای گلهای نر و ماده ناقص بر روی دو گیاه جداگانه هستند. گیاهان دو پایه، باید در نزدیکی یکدیگر کاشته شوند تا گرده افشانی بهتر انجام شود. مثالهای از گیاهان تک پایه شامل توت، صنوبر، درخت عرعر، پسته، بید، پاپایا، مارچوبه و خرما و گیاهان دو پایه مانند توس، بلوط، کاج، صنوبر، موز و ذرت هستند.
گل محل تولید مثل جنسی در گیاهان گلدار است. پرچم بخش نر گیاه محسوب میشود زیرا در آنجا اسپرمها به وجود میآیند و در دانههای گرده قرار دارند. محل تخمدان در مادگی گل است. گردهها توسط گرده افشانهایی مانند حشرات یا برخی از پرندگان از پرچم به برچه منتقل میشوند. وقتی تخمک درون تخمدان بارور شود، به یک دانه تبدیل خواهد شد. تخمدان که دانه را احاطه کرده است، به میوه تبدیل خواهد شد.
تولید مثل گیاه میتواند به صورت جنسی یا غیرجنسی باشد. تولید مثل جنسی با هم آمیختن گامتها صورت میگیرد، در نتیجه نسل بعدی از نظر ژنتیکی متفاوت از والدین هستند. تولید مثل غیرجنسی بدون همجوشی گامتها انجام میشود و فرزندان به وجود آمده از نظر ژنتیکی با گیاهان اصلی و یکدیگر برابر هستند، مگر در مواردی که جهش رخ دهد.
تولید مثل در گیاهان گلدار با گرده افشانی، انتقال گرده از بساک به کلاله روی همان گل یا کلاله گل دیگر روی همان گیاه (خود گرده افشانی) یا از بساک روی یک گیاه به کلاله گیاه دیگر انجام میشود (گرده افشانی). هنگامی که دانه گرده روی کلاله قرار گرفت، یک لوله از دانه گرده به سمت تخمک رشد میکند. سپس دو هسته اسپرم از لوله گرده عبور میکنند. یکی از آنها با هسته تخمک تلقیح میشود و تخم تولید میکند. هسته اسپرم دیگر با دو هسته قطبی ممزوج شده و یک هسته آندوسپرم تولید میکنند. در نهایت تخمک بارور شده به بذر تبدیل میشود.
تعداد قسمت های گل بر اساس نوع گیاه متفاوت هستند. اگرچه گلها انواع مختلفی دارند اما شامل ویژگیهای کلی مشترکی هستند که در تشریح ساختار آنها مشاهده میشوند. چهار قسمت اصلی یک گل عبارتند از:
اگر یک گل این چهار قسمت کلیدی را داشته باشد مانند گل سرخ و گل لاله، گل کامل محسوب میشود. اگر یکی از این عناصر از بین رفته باشد مانند ذرت اسکواش و چمن، گل ناقص است. بخشهای تولید مثلی گل که وجود آنها برای تولید بذر ضرورت دارد، پرچم (اندام نر) و تخمدان (اندام ماده) هستند.
اگر گلی هر دو قسمت را داشته باشد، حتی در صورتی که فاقد برخی از قسمت های گل باشد مانند گلهای ارکیده، شکوفه گیلاس و حبوبات، باز هم گل کامل نامیده میشود. اگر گلی فقط یکی از قسمت های گل که مرتبط با تولید مثل هستند یا برچه (Carpel) را داشته باشد مانند بگونیا، خیار، ذرت، گردو و فندق، آن را یک گل ناقص میدانند.
طی فرایند گرده افشانی، گردههای گل به مادگی منتقل می شوند تا درون هایت بذر تولید شود. در گیاهانی که از حشرات یا جانداران دیگر برای انتقال گرده از یک گل به گل دیگر استفاده میکنند، برای جذب گرده افشان و تسهیل حرکت گرده از یک گل به حشره و از حشره به گل بعدی، قسمت های گل طی تکامل به شکلهای مختلفی ساختارهای جاذب ایجاد کردهاند. گل گیاهانی که در آنها گردهافشانی توسط باد انجام میشود، فاقد گلبرگ و یا کاسبرگ هستند. به طور معمول در این نوع گلها مقادیر زیادی گرده تولید میشود و گرده افشانی اغلب در اوایل فصل رشد رخ میدهد، یعنی قبل از اینکه وجود برگها در پراکندگی گرده اختلال ایجاد کند.
بسیاری از درختان و همه گیاهان چمنزار توسط باد گردهافشانی میشوند، به همین دلیل دیگر نیازی به گل ندارند. گیاهان چندین روش مختلف برای جذب گردهافشان از جمله رنگ، بو، گرما، شهد، گرده خوراکی و شکل گل دارند. همراه با تغییراتی که در قسمت های گل وجود دارند، دو شرط دیگر در تولید مثل جنسی گیاهان گلدار بسیار مهم هستند، اولین مورد زمان گلدهی و دیگری اندازه یا تعداد گلهای تولید شده است. اغلب گونههای گیاهی دارای چند گل بزرگ و بسیار نمایان هستند. سایر گیاهان، گلهای کوچک زیادی تولید میکنند اما گلها در گل آذینهای بزرگ جمع میشوند تا تأثیر بصری آنها به حداکثر برسد و برای موجود گرده افشان بیشتر مورد توجه قرار بگیرند. طی تکامل گلها و جاندارانی که گردهافشانی آنها را در زیستبوم خاصی انجام میدهند، هماهنگی ساختاری و رشدی پیدا کردهاند.
بزرگترین خانواده گیاهان گلدار، ارکیده (Orchidaceae) است و تخمین زده میشود که شامل حداکثر 35000 گونه باشد که غالباً دارای قسمت های گل بسیار تخصص یافته هستند که حشرات خاص را برای گردهافشانی جذب میکنند. پرچمها در خوشههایی به نام «Pollinia» گرده ایجاد میکنند که به بدن و بال حشرات میچسبند. برخی از ارکیدهها بسیار تخصصیتر هستند و از شکل حشرات تقلید میکنند تا آنها را به تلاش برای جفتشدن با گلها جذب خود کنند، حتی برخی از آنها دارای رایحههایی مشابه با فرمون (رایحه جنسی) حشرات هستند.
گروه بزرگ دیگری از گیاهان گلدار، گیاه Asteraceae یا آفتابگردان است که نزدیک به 22000 گونه دارد. آفتابگردان دارای گل آذین منحصر به فردی است که در اتتهای ساقه تجمع یافته و از گلهای منفرد تشکیل شده که هریک ازین گلهای منفرد یک گلچه است. اگر گلچهها یک جنسی باشند یا همه آنها دوجنسیتی باشند، گل یکدست نامیده میشود و میتواند شامل نوع دیسکوئید و لیگولیفلور باشد. گیاهانی که در آن برخی گلچه ها تک جنسی و برخی دو جنسی هستند، هتروگاموس نامیده میشوند.
گرده افشانی با کمک حشرات
کاسبرگ (Sepal) قسمت خارجی یک گل است که از گل داخلی در هنگام ظهور محافظت میکند. کاسبرگها به طور معمول سبز و برگ مانند و در واقع برگهای اصلاح شده هستند اما بر اساس نوع گیاه، تقریباً به هر رنگی وجود دارند. کاسبرگ اولین قسمت از گل است که رشد میکند و در انتهای ساقه تشکیل میشود. کاسبرگ یک جوانه در اطراف گل در حال رشد ایجاد میکند و وظایف اصلی آن محافظت از گل در هنگام رشد و جلوگیری از خشک شدن آن هستند.
همه گلها دارای کاسبرگ نیستند و در برخی موارد کاسبرگها به صورت دستههایی تغییر شکل میدهند که گل را احاطه کردهاند که غالباً دارای رنگهای روشنی هستند. در بسیاری از موارد، شاخ و برگ بیشتر از خود گل جلب توجه میکند. تعداد کاسبرگهای یک گل، از نظر تعداد الگوی معینی دارد و گاهی اساس طبقهبندی گیاه است. کاسبرگهای گلهای تک لپهای معمولاً چهار یا پنج عدد هستند در حالی که در انواع پالئودیکوت سه یا مضربی از عدد سه است.
عملکرد گلبرگها (Petals) جذب گرده افشانها است. به همین دلیل اغلب این قسمت های گل دارای رنگهای روشن و درخشنده، الگوها و اندازههای جالب توجهی هستند. گلبرگها در کنار هم آن چیزی را تشکیل میدهند که به عنوان تاج گل شناخته میشود.
گلبرگها یکی از قسمت های گل هستند که بیشترین تنوع را از نظر رنگ، چند رنگی بودن، تعداد و شکل و تقارن از گیاهی به گیاه دیگر دارند. آنها نه تنها از نظر رنگ، اندازه و شکل متفاوت هستند، بلکه برخی از گلبرگها در چندین لایه تشکیل میشوند تا گلهایی زیبا و پیچیده به وجود آورند، در حالی که به نظر میرسد برخی دیگر از گلها گلبرگهای جداگانه ندارند و در انها گلبرگها به هم چسبیدهاند.
پرچم (Stamen) یکی از قسمت های گل است که اندام تولید مثل نر یک گل محسوب میشود. هر پرچم شامل دو قسمت اصلی است. فیلامنت قسمت استوانهای پرچم و بساک (Anther) کیسهای است که در انتهای فیلامنت قرار دارد. عملکرد فیلامنت افراشته نگه داشتن پرچم است و آن را برای رسیدن گرده افشانها یا پخش گرده توسط باد قابل دسترسی نگه میدارد.
تعداد و چیدمان پرچمها و همچنین روش آزادسازی گرده از بساک، از مشخصات مهم طبقهبندی بسیاری از گیاهان گلدار هستند. تعداد پرچمها اغلب برابر تعداد گلبرگها است. تعداد زیاد پرچم در بسیاری از خانوادههای گیاهی به عنوان مثال Cactaceae ،Ranunculaceae و Rosaceae دیده میشود. اکثر ارکیدهها فقط یک پرچم دارند. در گیاهانی که گلهای ناقص (یک جنسیتی) دارند، ممکن است پرچمها به صورت جداگانه تولید شوند مانند اکثر گونههای کدو یا مانند بلوط و بید به صورت خوشههای بلند باشند.
بساک یکی از قسمت های گل است که گرده گل در آن تولید میشود و حاوی تعداد فراوانی ذرات گرده است که هر کدام حاوی سلولهای تولید مثل نر هستند. هر گل میتواند چند عدد یا صدها پرچم داشته باشد. عملکرد پرچم تولید گرده و در دسترس قرار دادن آن برای گرده افشانها است تا امکان لقاح فراهم شود. هنگامی که یک گرده افشان، مانند زنبور عسل یا برخی از پرندگان شهدخوار، روی گل مینشینند، گرده به آنها میچسبد و سپس به گلهای دیگر منتقل میشود.
بساک یکی از قسمت های گل و ساختاری کلیدی در تولید مثل گیاهان گلدار است و در قسمت بالای پرچم قرار میگیرد و گرده را تولید و ذخیره میکند تا زمان گردهافشانی فرا برسد. بساک از چهار ساختار شبه کیسهای (میکروسپورانژی) تشکیل شده است که برای گرده افشانی گرده تولید میکنند. ساختارهای کوچک ترشحی که محفظه شهد نام دارند، اغلب در قاعده پرچمها یافت میشوند.آنها غذا را برای گرده افشان حشرات و پرندگان فراهم میکنند. به تمام پرزهای یک گل در مجموع آندروسیوم گفته میشود.
در انواع استاندارد پیوستگی، بساک در پایه به رأس رشته متصل شود که پایهدار (Basifixed) هستند. رشته ممکن است از قسمت پشتی به آن متصل شده باشد که بساک پشتی (Dorsifixed) نام دارد و داخلی به رأس رشته متصل هستند. در شکل زیرساختار (Subbasifixed)، بساک نزدیک پایه خود به رأس رشته متصل شده است.
انواع اشکال بساک به ترتیب از راست به چپ: متحرک، پشتی، چرخان و پایهدار
در حالی که بساک اکثر آنژیوسپرمها از طریق پارگی در امتداد یک طرف هر کیسه، گرده را آزاد میکنند، در اعضای خانواده هیت (Ericaceae) از طریق منافذ کوچک در انتهای شاخ، رهاسازی گرده انجام میشود. بعضی از گلها پرزهای استریل، معروف به استامینودها را تولید میکنند که ممکن است صرفا نمایشی باشند یا اصلا قابل توجه و عملکردی نیستند (به عنوان مثال در گونههای Penstemon).
لیف گل یا فیلامنت (Filament)، قسمت نازک لولهای پرچم است که کیسه گرده را در قسمت بالا گسترش داده و پشتیبانی میکند.
تخمدان (Ovary) بذرهای بارور نشده تولید و خود ذخیره میکند. به طور مرکزی در داخل گل در پایه برچه قرار دارد. بعد از بارور شدن، تخمدان به میوه گیاه تبدیل میشود.
تخمکها (Ovule) درون تخمدان قرار دارند و در صورت موفقیت در گرده افشانی، به دانه میوه تبدیل میشوند.
یکی از قسمت های گل برچه است که در مادگی (Pistil) قرار دارد و اندام تولید مثل ماده در گل است. هر برچه معمولاً به شکل پین بولینگ است و در پایه آن یک کیسه در مرکز گل قرار دارد. این کیسه تخمدانی است که بذر یا تخمک در حال رشد را تولید میکند. به سمت بالا، تخمدان امتداد یافته است و یک ساختار لوله مانند دارد که انتهای آن به کلاله منتهی میشود. کلاله دارای یک سطح صاف با بافتی چسبناک است که برای گرفتن اسپرمی که توسط باد یا حشرات و پرندگان گرده افشان، به کلاله گل منتقل شده ایدهآل است.
پس از رسیدن به کلاله، گرده جوانه زده و یک لوله گرده را تولید میکند. هنگامی که به کیسه تخمدان میرسد، لوله گرده، تخمکها را بارور میکند. در این مرحله، گردهافشانی کامل شده است. تخمدان لقاح یافته برای محافظت از دانههای در حال رشد متورم شده و گل را به میوه تبدیل میکند. در داخل میوه، هر تخمک بارور شده به بذر تبدیل میشود که با قرار گرفتن در شرایط مساعد، گیاه جدیدی از آن رشد خواهد کرد.
خامه (Style)، قسمت کشیده برچه است که تخمدان را به کلاله متصل میکند و لولهای است که از طریق آن گرده به تخمدان منتقل میشود.
کلاله (Stigma) در قسمت بالای برچه قرار دارد و وظیفه آن گرفتن گرده است. این بافت غالباً چسبناک بوده و یا دارای ساختارهای ریزی مانند مو برای کمک به چسبیدن گرده به سطح آن است.
جام گل (Corolla) یکی از قسمت های گل است که در انواع مختلف گیاهان تفاوت دارد اما همیشه قسمت داخلی آن را تشکیل میدهد که قسمت تولید مثلی گیاه را احاطه میکند. به طور معمول، تاج گل از دایره ای از گلبرگهای مشخص تشکیل شده است اما در مورد گل اطلسی نیز میتواند از یک گلبرگ جامد تشکیل شود. همچنین ممکن است در مورد برخی از گلهای رز، لوب یا لایهای باشد که میتوان از آن به عنوان شکوفه های دو یا سه گانه با بسیاری از لایههای گلبرگ نام برد.
تاج گل، گرده افشانها را با رنگ روشن و رایحه جالب خود به گیاه جذب میکند، به جز در مورد گلهایی که توسط باد گردهافشانی میشوند. گلهای گردهافشانی برای زنده ماندن گونه برای جذب پرندگان یا حشرات نیازی به تکامل ندارند و بنابراین، تاج گلهای آنها غالباً ساده یا مات هستند. در برخی از گلها گلبرگها به یکدیگر جوش خوردهاند که آپوپتال نامیده میشوند و گیاهانی که گلبرگها کامل یا نسبی به یکدیگر جوش خوردهاند، پیوسته گلبرگ نام دارند. جام گل در برخی از گیاهان یک لوله ایجاد میکند.
تعداد گلبرگهای گل میتواند یکی از ملاکهای طبقهبندی گیاهان باشد. به عنوان مثال، گلهای گل دولپهای نو (Dicots) غالباً دارای چهار یا پنج گلبرگ هستند در حالی که گلهای یکلپهای دارای سه یا شش گلبرگ هستند، اگرچه استثناهای زیادی در این قواعد نیز وجود دارند. گلبرگ یا جام گل ممکن است به صورت شعاعی یا دو طرفه متقارن باشد. اگر اساساً همه گلبرگها از نظر اندازه و شکل یکسان باشند، گل منظم است.
بسیاری از گلها فقط در یک سمت قرینه هستند. در گلهای نامنظم، سایر قسمت های گل ممکن است از فرم منظم اصلاح شود اما گلبرگها بیشترین انحراف از تقارن شعاعی را نشان میدهند. نمونه هایی از گلهایی با تقارن دو طرفی در ارکیدهها و خانواده نخود دیده میشود.
یکی از قسمت های گل نهنج (Receptacle) است که در بالای ساقه زیر قسمت اصلی گل جای دارد. نهنج اغلب برای تحمل وزن گل یا میوه هنگام رشد بزرگ می شود. عملکرد اصلی نهنج این است که هم ساقه را به گل متصل کند و هم گل را پشتیبانی کند.
دمگل (Peduncle) ساقه گل یا ساقهای است که دستهای از گل از آن شکوفا میشود. دمگل ساقهای است که از گل آذین حمایت میکند. هنگامی که یک شاخه بدون شاخه فاقد گرههای واضح است، مستقیماً از یک پیاز یا ساقه رشد میکند.
پدیسل، پایک یا ساقه گل (Pedicel)، ساقه ثانویهای است از روی ساقه اصلی رشد کرده و به گل ختم میشود. فقط گیاهانی که گل آذین به صورت خوشهای یا مشابه دارند دارای پدیسل هستند.
گلپوش (Perianth) اصطلاح علمی برای یکی از قسمت های از گل است که اندامهای تولید مثل را احاطه میکند. گلپوش را میتوان به دو بخش گلپوش داخلی و خارجی تقسیم کرد. گلپوش داخلی معمولاً از تاج شامل یک سری گلبرگ تشکیل شده است. محیط پیرامونی گل ساعتی به طور معمول از کاسبرگ شکل میگیرد. عملکرد گلپوش محافظت از گل در هنگام رشد، محافظت از اندامهای تولید مثل کاملاً رشد یافته و جذب گرده افشان به گل و اطمینان از تداوم گونهها است. گلپوشها انواع مختلفی دارند که عبارتند از موارد زیر:
کاسه گل (Calyx) اصطلاحی است که برای گروهی از کاسبرگها به کار میرود. ساختارهای برگ مانند که جوانه را هنگام شکلگیری گل احاطه کرده و از آن محافظت میکنند.
برگک (Bract) را میتوان یکی از قسمت های گل در نظر گرفت زیرا مانند کاسبرگ روی گیاهانی قرار گرفته است که کاسبرگ ندارند. برگک یک برگ اصلاح شده است که بیشتر به گلبرگ شباهت دارد تا برگ، زیرا معمولاً دارای رنگ روشن است و با برگهای دیگر گیاه تفاوت دارد.
نحوه آرایش گلها روی ساقه، یکی از قسمت های گل به نام گل آذین (Inflorescence) را ایجاد میکند. انواع گل آذین بر اساس چیدمان گلها روی محور اصلی و با توجه به زمان گلدهی آن (مشخص و نامشخص) دستهبندی میشوند و به طور کلی شامل دو دسته گل آذین بسته یا محدود (Determinate) و گل آذین باز یا نامحدود (Indeterminate) هستند.
در گل آذین محدود جوانترین گلها در پایین یک محور کشیده یا در خارج از یک محور کوتاه قرار دارند. در زمان گلدهی، مریستم انتهایی (Apical Meristem) یک جوانه گل تولید میکند، بنابراین رشد شاخه متوقف میشود. انواع گل آذین محدود عبارتند از موارد زیر:
در ساختار گل آذین نامحدود، جوانترین گلها در بالای یک محور کشیده یا در مرکز یک محور کوتاه قرار دارند. انتهای محور گل یک جوانه قرار دارد بنابراین تولید گل در آن متوقف و محدود به یک گل آذین نمیشود. گل در زاویه بین ساقه و شاخه هر برگ در امتداد یک محور بلند و منشعب به وجود میآید و هر گل روی یک ساقه کوتاه به نام پایک قرار دارد. انواع گل آذین نامحدود شامل موارد زیر هستند:
مجموعه آموزشهای زیستشناسی مجله فرادرس حاوی آموزشهای متعددی در زمینه دروس مناسب برای دانشجویان سطوح مختلف تحصیلی و علاقهمندان به شرکت در المپیادهای زیستشناسی است که در ۲۷ عنوان آموزشی، مطالب تئوری در حوزههای ژنتیک، سلولی و مولکولی، فیزیولوژی، مباحث آزمایشگاهی، میکروبیولوژی، هماتولوژی، فیزیولوژی گیاهی، سلولشناسی گیاهی و سایر گرایشات و دروس، توسط اساتید برجسته، با زبانی ساده و به صورت مقدماتی تا پیشرفته و با کمک فیلم و تصاویر گویا ارائه شدهاند. با استفاده از این دروس آموزشی میتوانید برای امتحانات و همچنین کنکور در پایههای مختلف آمادگی لازم را کسب کنید.
https://blog.faradars.org/%D9%82%D8%B3%D9%85%D8%AA-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DA%AF%D9%84/
لطفا شکیبا باشید ...