0

راه درمان بیماری آرتریت چیست؟

آرتریت داروی آرتریت درمان آرتریت عوامل آرتریت تشخیص بیماری آرتریت انواع بیماری آرتریت
ثبت شده 3 سال پیش توسط فاطمه حمیداوی ویرایش شده در 1400/3/10

آیا راه درمان این بیماری چیست میخواهم بدانم ، ممنون میشم پاسخ دهید

راه درمان بیماری آرتریت چیست؟

1 جواب

0
3 سال پیش توسط: کوثر نازاریان

نگاه کلی

 

به تورم و حساس‌شدگی یک یا تعدادی از مفاصل آرتریت گفته‌می‌شود. علایم اصلی آرتریت درد و خشکی مفصل هستند؛ شدت این علایم معمولاً با افزایش سن بیشتر می‌شود. شایع‌ترین انواع آرتریت عبارتند از: استئوآرتریت (آرتروز) و آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی).

در استئوآرتریت (آرتروز) غضروف‌ها تخریب می‌شوند؛ غضروف یک بافت سخت و لغزنده است که انتهای استخوان‌ها را در محل مفاصل می‌پوشاند. در آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی) نیز سیستم ایمنی بدن به مفاصل حمله می‌کند و در ابتدا پوشش مفاصل (سینوویوم) را مورد تهاجم قرار می‌دهد.

کریستال‌های اوریک‌اسید می‌توانند موجب نقرس شوند. این کریستال‌ها زمانی تشکیل می‌شوند که مقدار اوریک‌اسید خون خیلی زیاد باشد. بیماری‌های عفونی یا زمینه‌ای، مثل: پسوریازیس یا لوپوس، هم می‌توانند سایر انواع آرتریت را ایجاد کنند.

درمان آرتریت بسته به نوع آن متفاوت است. اهداف اصلی درمان این بیماری کاهش شدت علایم و بهبود کیفیت زندگی هستند.

 

انواع بیماری آرتریت

 

  1. اسپوندیلیت آنکیلوزان
  2. نقرس
  3. عفونت‌های مفصلی
  4. آرتریت ایدیوپاتیک جوانان
  5. استئوآرتریت (آرتروز)
  6. آرتریت پسوریاتیک
  7. آرتریت ری‌اکتیو (سندرم رِیتر)
  8. آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی)
  9. آرتریت عفونی (آرتریت سِپتیک)
  10. آرتریت انگشت شست

 

علایم

 

نشانه‌ها و علایم شایع آرتریت به مفاصل مربوط می‌شوند. بسته به نوع آرتریت، علایم آن می‌توانند شامل موارد زیر شوند:

  • درد
  • خشکی مفصل
  • تورم
  • قرمزی
  • کاهش دامنه‌ی حرکتی

 

علل

 

دو نوع اصلی آرتریت – استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید – به روش‌های مختلفی به مفاصل آسیب‌ می‌زنند.

 

استئوآرتریت

 

استئوآرتریت (آرتروز) شایع‌ترین نوع آرتریت است و شامل آسیب‌دیدگی غضروف‌ مفاصل می‌شود؛ غضروف بافتی سخت و لغزنده است که انتهای استخوان‌ها را در محل مفاصل می‌پوشاند. بالشتک‌های غضروفی سبب می‌شوند که حرکت استخوان‌ها در محل مفاصل تقریباً بدون اصطکاک صورت گیرد. آسیب‌دیدگی این غضروف‌ها باعث می‌شود که استخوان‌ها هنگام حرکت مستقیماً روی همدیگر کشیده شوند و اصطکاک زیادی ایجاد شود؛ این امر موجب درد و محدود شدن حرکت می‌گردد. آسیب‌دیدگی غضروف‌ها می‌تواند به‌تدریج، در طول سالیان متمادی، ایجاد شود یا اینکه یکدفعه و بر اثر آسیب‌دیدگی یا عفونت مفصل رخ دهد.

استئوآرتریت همچنین کل مفصل را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری موجب بروز تغییراتی در استخوان‌ها می‌شود و بافت همبندی که عضلات را به استخوان‌ها متصل می‌کند و موجب پایداری مفصل می‌شود را تخریب می‌کند. استئوآرتریت باعث التهاب پوشش مفصل هم می‌شود.

 

آرتریت روماتوئید

 

در آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی) سیستم ایمنی بدن به پوشش کپسول مفصلی – غشایی سخت که بخش‌های مختلف مفصل را در بر می‌گیرد – حمله می‌کند. این پوشش (غشای سینوویال) ملتهب و متورم می‌شود. فرآیند این بیماری می‌تواند سرانجام غضروف‎ و استخوان را در محل مفصل تخریب کند.

 

ریسک‌فاکتورها

 

عواملی که موجب افزایش احتمال ابتلا به آرتریت می‌شوند، عبارتند از:

  • سابقه‌ی فامیلی. بعضی از انواع آرتریت وراثتی هستند؛ بنابراین اگر والدین، خواهر یا برادر شما آرتریت داشته‌باشند، احتمال ابتلا به این اختلال در شما افزایش می‌یابد. ژن‌هایتان می‌توانند شما را در مقابل عوامل محیطی که سبب ایجاد آرتریت می‌شوند، آسیب‌پذیرتر کنند.
  • سن. احتمال ابتلا به انواعی از آرتریت – از جمله: استئوآرتریت (آرتروز)، آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی) و نقرس – با افزایش سن بیشتر می‌شود.
  • جنس. احتمال ابتلای زنان به آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی) بیشتر از مردان است. از طرف دیگر، بیشتر مبتلایان به نقرس را مردان تشکیل می‌دهند.
  • آسیب‌دیدگی‌ قبلی مفصل. افرادی که دچار آسیب‌دیدگی مفصل هستند، احتمالاً در هنگام ورزش کردن، سرانجام در مفصل آسیب‌دیده دچار آرتریت می‌شوند.
  • چاقی. داشتن اضافه‌وزن بر مفاصل – به‌خصوص زانو، لگن و ستون فقرات – فشار وارد می‌کند. احتمال ابتلا به آرتریت در افراد چاق بیشتر است.

 

عوارض ثانویه بیماری آرتریت

 

آرتریت شدید، به‌خصوص اگر دست‌ها یا بازوها را درگیر کند – می‌تواند انجام فعالیت‌های روزمره را برای شما دشوار نماید. آرتریت مفاصلی که وزن بدن را تحمل می‌کنند، می‌تواند موجب بروز دشواری در راه رفتن یا صاف ‌ایستادن شود. در بعضی از موارد هم ممکن است استخوان‌ها دچار پیچ‌خوردگی شوند و از ریخت بیفتند.

علت روماتیسم مفصلی و درمان آن

علت روماتیسم مفصلی حمله کردن سیستم ایمنی به لایه داخلی غشاء مفصل یا غشاء سینوویال (لایه غشاهای پیرامون مفصل) است. نقش معمول سیستم ایمنی بدن حفاظت از ما در برابر عفونت‌ها می‌باشد.

با وجود این، زمانی که فرد دچار بیماری خود ایمنی می‌شود، سیستم ایمنی به جای حمله به عوامل خارجی مثل عفونت، به بافت‌های سالم بدن حمله می‌کند و در نتیجه باعث ایجاد التهاب و آسیب به مفاصل می‌شود.

تورم، زمانی رخ می‌دهد که مفصل در واکنش به التهاب، مقدار زیادی مایع سنوویال تولید می‌کند. گاهی اوقات سایر بخش‌های بدن مثل ریه و چشم تحت تأثیر قرارمی‌گیرند. التهاب حاصله، غشاء سینوویال را ضخیم می‌کند و در نهایت غضروف و استخوان درون مفصل را از بین می‌برد.

تاندون‌ها و رباط‌های (لیگامان‌ها) نگهدارنده مفاصل در کنار یکدیگر، ضعیف و کشیده می‌شوند و به تدریج مفصل شکل طبیعی و نظم خود را از دست می‌دهد.

درمان روماتیسم مفصلی با فیزیوتراپی چگونه است؟

یکی از راهکارها برای کمک به کاهش درد و خشکی مفاصل استفاده از روش‌های فیزیوتراپی است، روش‌های درمان روماتیسم مفصلی در فیزیوتراپی شامل استفاده از الکتروتراپی برای کاهش درد و التهاب، ماساژ، اولتراسوند، نرمش و حرکات کششی، تمرینات تقویتی مفاصل و … می‌باشد.

هدف از انجام فیزیوتراپی، کاهش درد، افزایش انعطاف‌پذیری، قدرت و حرکت مفصل برای جلوگیری از خشکی و تغییر شکل مفاصل و همچنین ضعف عضلات می‌باشد. درمان فیزیوتراپی نه تنها از بروز مجدد درد جلوگیری می‌کند، بلکه وضعیت سلامت عمومی را نیز بهبود می‌بخشد.

 

عوامل‌ افزایش دهنده‌ احتمال ابتلا به رماتیسم مفصلی

عوامل‌ افزایش دهنده‌ احتمال ابتلا به روماتیسم مفصلی عبارتند از:

  1. جنسیت: روماتیسم مفصلی در زنان شایع تر از مردان می‌باشد.
  2. سن: روماتیسم مفصلی در همه سنین می‌تواند رخ دهد، اما عموماً در سنین ۳۵ تا ۶۰ سالگی بروز می‌یابد.
  3. سابقه خانوادگی: در صورت ابتلای یکی از افراد خانواده به آرتریت روماتوئید، احتمال ابتلای دیگر اعضای خانواده هم افزایش می‌یابد.

علائم بیماری رماتیسم مفصلی بسته به مرحله بیماری می تواند خفیف و یا شدید باشد. در این بیماری در زمان حمله مفاصل ملتهب و دردناک شده، دامنه حرکتی و قدرت عضلات کاهش می‌یابد.

در بیماری روماتیسم، هم در زمان حمله و هم در فاز آرامش باید تمرینات مناسب توسط بیمار انجام شود، زیرا در صورتی که مفاصل به حال خود رها شوند، عدم حرکت باعث خشکی مفصلی و کاهش دامنه حرکتی و در نتیجه تغییر شکل مفصل می‌گردد.

تغییر شکل و خشکی مفصلی در بیماری روماتیسم مفصلی و به خصوص در مفاصل انگشتان دست شایع بوده و باعث ناتوانی فرد در انجام کارهای روزانه می‌گردد.

حدود 40 درصد افرادی با آرتریت روماتوئید علائم و نشانه های غیر مفصلی را تجربه میکنند. آرتریت روماتوئید می تواند روی بسیاری از ساختارهای غیرمفصلی تأثیر بگذارد.

  • پوست
  • چشم
  • ریه
  • قلب
  • کلیه
  • غدد بزاقی
  • بافت عصبی
  • مغز استخوان
  • رگ های خونی

علائم و نشانه های آرتریت روماتوئید ممکن است در شدت متفاوت باشد و حتی ممکن است بیاید و برود. دوره های تشدید بیماری با دوره های بهبودی نسبی (هنگامی که تورم و درد از بین می رود( در تناوب است. با گذشت زمان آرتریت روماتوئید می تواند باعث تغییر شکل مفاصل و در رفتگی آنها شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم

در صورت ناراحتی و تورم مداوم در مفاصل، به متخصص روماتولوژی خود مراجعه کنید.

عوارض مبتلا شدن به آرتریت روماتوئید

  • پوکی استخوان: آرتریت روماتوئید و برخی از داروهایی که برای درمان آن استفاده می شوند می توانند خطر ابتلا به پوکی استخوان (شرایطی که باعث ضعف استخوان های شما می شود و آنها را مستعد شکستگی می کند) را افزایش دهد.
  • ندول های روماتوئید: برجستگی های سفتی که معمولاً در اطراف نقاط فشار مانند آرنج شکل می گیرند. با این حال این گره ها می توانند در هر نقطه از بدن از جمله ریه ها شکل بگیرند.
  • خشکی چشم و دهان: افرادی که آرتریت روماتوئید دارند بیشتر احتمال دارد سندرم شوگرن (اختلالی که باعث خشکی چشم و دهان شما می شود) را تجربه کنند.
  • عفونت ها: این بیماری و بسیاری از داروهایی که برای مبارزه با آن استفاده می شود می توانند سیستم ایمنی بدن را مختل کنند و منجر به افزایش عفونت ها شوند.
  • ترکیب غیر طبیعی بدن: نسبت چربی به توده بدون چربی اغلب در افرادی که آرتریت روماتوئید دارند، حتی در افراد با شاخص توده بدنی (BMI) طبیعی، بیشتر است.
  • سندرم تونل کارپال: اگر آرتریت روماتوئید روی مچ دست شما اثر بگذارد، التهاب می تواند به عصبی که بیشتر قسمت های دست و انگشتان شما را عصب رسانی می کند، فشار بیاورد.
  • مشکلات قلبی: آرتریت روماتوئید می تواند خطر ابتلا به شریان های سفت و مسدود شده و همچنین التهاب آبشامه قلب را افزایش دهد.
  • بیماری ریه: در مبتلایان به آرتریت روماتوئید خطر التهاب و اسکار بافت ریه افزایش می یابد و می تواند به تنگی نفس پیشرونده منجر شود.
  • لنفوم: آرتریت روماتوئید خطر ابتلا به لنفوم (گروهی از سرطانهای خون که در سیستم لنفاوی بروز می کنند) را افزایش می دهد.

https://www.moheb.com/diseases/%D8%A2%D8%B1%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D8%AA/

https://biptc.com/%D8%A2%D8%B1%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D8%AA-%D8%B1%D9%88%D9%85%D8%A7%D8%AA%D9%88%D8%A6%DB%8C%D8%AF/

https://www.darmankade.com/rheumatologists/post/rheumatoid-arthritis/?id=62

loader

لطفا شکیبا باشید ...